Τμήμα 2 «Η οικογένεια μου η ασπίδα μου!»: Η οικογένεια δεν έχει αριθμητική, είναι απλώς μοναδική!» Εργαστήριο Δεξιοτήτων – Ενδιαφέρομαι & Ενεργώ/Κοινωνική Συναίσθηση & Ευθύνη- Ανθρώπινα Δικαιώματα

Ακούσαμε το τραγούδι “Γιατί είμαστε οικογένεια” του Φοίβου Δεληβοριά.

Τα παιδιά περιέγραψαν τις όμορφες οικογενειακές στιγμές που αναφέρουν οι στίχοι. Αναφέρθηκαν στα συναισθήματα που μοιράζονται τα μέλη της οικογένειας βιώνοντας όμορφες στιγμές. Περιέγραψαν δικές τους  οικογενειακές στιγμές τονίζοντας τις αγαπημένες τους όπως “Να τρώμε όλοι μαζί”, “Να γιορτάζουμε τα γενέθλιά μας”, ή “όταν πηγαίνουμε στις κούνιες”, “όταν παίζουμε όλοι μαζί”, “όταν διαβάζουμε παραμύθια”.

Υπάρχουν όμως και οι δύσκολες στιγμές σε κάθε οικογένεια. Τα παιδιά αναφέρθηκαν σε αυτές, ποιες μπορεί να είναι και πως όλη η οικογένεια τις αντιμετωπίζει στηρίζοντας και βοηθώντας ο ένας τον άλλο.

Έτσι, καταλήγοντας ότι η οικογένειά μας είναι η δύναμή μας αποφασίσαμε να φτιάξουμε τις δικές μας <<αληθινές>> ασπίδες για να μη φοβόμαστε ποτέ.

Πάνω σε μεγάλα χαρτόνια τα παιδιά ζωγράφισαν, χρησιμοποιώντας τέμπερες και μαρκαδόρους, ό,τι τα βοηθάει να είναι πιο δυνατά: την οικογένειά τους σε διάφορες στιγμές, το σπίτι τους, ουράνιο τόξο, φωτεινό ήλιο, λουλούδια κ.α.

Έπειτα κρατώντας τες αντιμετώπισαν φόβους φανταστικούς: <<ένα φάντασμα της νύχτας!>>, <<μια γιγάντια αράχνη!>>, <<ένας τρομακτικός γίγαντας>>, <<ένα ποντίκι!>>.

Εργαστ.3