Για να λειτουργήσει ομαλά μια οικογένεια, τα μέλη της υιοθετούν και μοιράζονται διαφορετικούς ρόλους και τρόπους συμπεριφοράς. Οι γονείς φροντίζουν τα παιδιά τους και προσπαθούν να καλύψουν τις ανάγκες τους. Τα παιδιά με τη σειρά τους, φέρονται με σεβασμό και αγάπη στους γονείς τους, αναγνωρίζουν τις προσπάθειές τους και τους βοηθούν όσο και όπου μπορούν.
Τα μέλη της οικογένειας έχουν και άλλους ρόλους στη ζωή τους. Οι γονείς μπορεί να είναι ταυτόχρονα και εργαζόμενοι, μέλη συλλόγων κ.ά. Τα παιδιά είναι μαθητές και παράλληλα μπορεί να αποτελούν μέλη αθλητικών ομάδων κ.ά.

Αφού λοιπόν μέχρι τώρα τα νήπια μπόρεσαν να δουν και να κατανοήσουν τη θέση, το ρόλο, τη σημασία, την αξία των μελών της οικογένειάς τους στη ζωή τους, κλήθηκαν να προβληματιστούν και να προτείνουν τρόπους με τους οποίους τα ίδια θα μπορούσαν να φανούν χρήσιμα στο σπίτι τους με το δικό τους τρόπο.

Δημιουργήθηκε για αυτή τη δράση ένα φύλλο εργασίας, το οποίο πρώτα ψηφιακά τα νήπια παρατήρησαν και εξέφρασαν τις σκέψεις τους και στη συνέχεια δούλεψαν ατομικά σε αυτό επιλέγοντας μόνο εκείνες τις δράσεις που παρουσίαζαν τρόπους με τους οποίους μπορούν να φανούν βοηθητικά και χρήσιμα στην οικογένειά τους.
Τα ίδια επέλεξαν να ζωγραφίζουν μια καρδούλα σε όσες δραστηριότητες τους έδιναν την ευκαιρία να γίνουν πρώτης τάξεως βοηθοί και ένα Χ σε όσες φαίνονταν να προκαλούν αναστάτωση στην οικογένειά τους.

Μέσω των κάτωθι δράσεων ο/η μαθητής/ρια καθίσταται ικανός/ή:

• Να αξιοποιεί ψηφιακά εργαλεία, να κατανοεί την πληροφορία που του παρέχεται, να επιλύει προβλήματα, να απαντάει σε ερωτήσεις και να οδηγείται σε συμπεράσματα στην επαφή του με τις ΤΠΕ και το ψηφιακό παιχνίδι.
• Να μαθαίνει μέσα από το παιχνίδι καθώς προβληματίζεται, ανακαλύπτει, δημιουργεί, συνεργάζεται, επικοινωνεί και κοινωνικοποιείται.
• Να αναγνωρίζει λέξεις και να εμπλέκεται σε πρακτική ανάγνωσης τους.
• Να εξασκεί τη βραχύχρονη μνήμη του/της.

Τα παιδιά καλούνται να συμμετέχουν σε ψηφιακά παιχνίδια με θέμα την οικογένεια, στον διαδραστικό πίνακα της τάξης.
Με αυτόν τον τρόπο θυμούνται πάλι πως οι οικογένειες είναι διαφορετικές μεταξύ τους, αφού αποτελούνται από διαφορετικό αριθμό μελών.
«Wordwall: Η οικογένεια μου»

Έπειτα, τους ζητείται να βρουν τις ίδιες λέξεις και να τις ζευγαρώσουν, όπου η μία λέξη βρίσκεται εντός ενός πλαισίου με μια φωτογραφία (π.χ. εικόνα ενός κοριτσιού μαζί με τη λέξη κόρη) και σ’ ένα άλλο πλαίσιο η ίδια λέξη μόνης της (κόρη).
«Ταιριάζω τις λέξεις που είναι ίδιες με θέμα την οικογένεια»

Στη συνέχεια εξασκούν τη μνήμη τους με εικόνες από οικογένειες ή μέλη τους.

«Παιχνίδι μνήμης – Οικογένεια»

Τέλος, τα νήπια σε συνεργασία μεταξύ τους ολοκληρώνουν ένα ψηφιακό παζλ με θέμα την οικογένεια.
«Φτιάξε το ψηφιακό παζλ – Οικογένεια»

Τα νήπια παρακολούθησαν μια μικρού μήκους ταινία κινουμένων σχεδίων, όπου ο μπαμπάς αφήνει το μικρό του παιδάκι στον πατέρα του, ώστε να μπορέσει να πάει στη δουλειά του.
Μια περιπέτεια ξετυλίγεται, όταν ο μικρούλης βρίσκει ένα παιχνίδι του μπαμπά του, το οποίο μαζί με τη βοήθεια του παππού του και της φαντασίας τους μετατρέπεται σε αυτοκίνητο, βάρκα, αεροπλάνο, αλεξίπτωτο, διαστημόπλοιο κοκ.

«Taking flight»

Τα παιδιά στον κύκλο, μοιράστηκαν τις σκέψεις τους σχετικά με τα όσα παρακολούθησαν. Μίλησαν για τον παππού και τη γιαγιά τους. Περιέγραψαν στιγμές μαζί τους και κατανόησαν τη σημασία του ρόλου τους στην καθημερινότητά τους, είτε μοιράζονται την ίδια στέγη, είτε όχι.

Σε δεύτερο χρόνο, χρωμάτισαν και έκοψαν τα μέλη της δική τους οικογένειας και κατασκεύασαν δακτυλόκουκλες.

Έπαιξαν κουκλοθέατρο, έφεραν τις οικογένειές τους κοντά, διάλεξαν ρόλους, μιμήθηκαν φωνές ή εκφράσεις.

Βιωματικά αναπαρήγαγαν μέσω παιχνιδιού και κουκλοθεάτρου, όσα προφορικά είχαν μοιραστεί στην παρεούλα σχετικά με τη σημασία της οικογένειας, αλλά και των όσων κάνουν όλοι μαζί (παιχνίδι, φαγητό, βόλτες, πάρτι κλπ).

Τέλος, χόρεψαν μόνα τους και τις κουκλίτσες τους στο ρυθμό διάφορων τραγουδιών που υμνούν την οικογένεια όπως π.χ.

Η οικογένεια μου

Η οικογένεια μου

Στον κύκλο μας, προβλήθηκε η μικρού μήκους ταινία κινουμένων σχεδίων “Hair love”, 

που αφορούσε στη δύναμη της οικογένειας να φροντίζει ο ένας τον άλλον και να μένει ενωμένη όταν παρουσιάζονται δυσκολίες, όπως π.χ. ένα πρόβλημα υγείας ενός μέλους της. 
Τα νήπια διαπίστωσαν πως το κάθε μέλος μιας οικογένειας με το δικό του τρόπο δείχνει την υποστήριξη και την αγάπη του στα άλλα μέλη, καθώς και τη σημασία που έχουν μικρές απλές πράξεις.

Τέθηκε λοιπόν η ερώτηση «Γιατί είναι σημαντική η οικογένεια»;

Ακολουθούν κάποιες από τις απαντήσεις που έδωσαν τα παιδιά:
-Γιατί σε αγαπούν όπως και να έχει.
-Επειδή σε βοηθούν να μαθαίνεις και θεωρούν σημαντικό να τους βοηθάς.
-Επειδή χαίρονται μαζί σου.
-Γιατί σε φροντίζουν όταν είσαι άρρωστος.
-Επειδή θέλουν το καλύτερο για εσένα και προσπαθούν να σου το δώσουν.

Στη συνέχεια, διαβάσαμε το ψηφιακό βιβλίο «Η μονα-δική μου οικογένεια», Συγγραφέας: Ιωάννα Μανάφη

«Η μονα-δική μου οικογένεια» – Παραμύθι της Ιωάννας Μανάφη

“Ψάχνοντας το αστροποδήλατό του, ο Έλφι ο ουρανοκατέβατος στη γη, γνώρισε πολλές οικογένειες ζώων, οι οποίες του έκαναν από ένα δώρο. Το πρώτο, έδειχνε την οικογένεια των λύκων σε σπιτάκι που ήταν φτιαγμένο από τουβλάκια συνεργασίας. Το δεύτερο του το έδωσαν τα κλωσοπουλάκια και το σπιτάκι τους ήταν φτιαγμένο από τουβλάκια ζεστασιάς. Το τρίτο δώρο το πήρε απ’ τον κούκο, του οποίου η οικογένεια είχε σπιτάκι φτιαγμένο από τουβλάκια αποδοχής. Το επόμενο το έλαβε από τις χελώνες, των οποίων το σπίτι αποτελούνταν από τουβλάκια δύναμης. Τα καγκουρό του χάρισαν στοργή και οι πιγκουίνοι αγάπη”.

Τα παιδιά, αφού μοιράστηκαν τι τους έκανε εντύπωση απ’ το παραμύθι με τον Έλφι, πρότειναν να φτιάξουν και εκείνα το δικό τους σπίτι με τα τουβλάκια που τους ταίριαζαν. Πρότειναν λοιπόν πως «τα οικοδομικά τους υλικά» θα ήταν η αγάπη, η αγκαλιά, η σιγουριά, η χαρά και τα φιλιά. Προέκυψε μια χειροτεχνία όπου το σπιτάκι που έκοψαν τα παιδιά, όταν άνοιγε σαν βιβλίο, μπορούσες να δεις στο κέντρο του έναν τοίχο από τούβλα που σ’ αυτά είχαν γράψει τις παραπάνω λέξεις.

 Με αφορμή την ιδέα αυτή, προηγήθηκε ψηφιακή αποτύπωση των λέξεων κάτω από σχετικές εικόνες.

Τα νήπια στην παρεούλα, με αφορμή την αναφορά στο θέμα «Οικογένεια» και σε σχέση με τα όσα κατανόησαν γι’ αυτήν, ξεκινούν μια συζήτηση για τον μοναδικό εαυτό τους και τη θέση του στη δική τους οικογένεια. Στη συνέχεια, τους μοιράζονται ασπρόμαυρες φωτοτυπίες έργων τέχνης και καλούνται να ζωγραφίσουν τον εαυτό τους να συμμετέχει στις δράσεις των οικογενειών αυτών. Τα παιδιά χάρηκαν τη δραστηριότητα αυτή, αφού απαιτούσε φαντασία και χιούμορ. Έπειτα, τοποθέτησαν τα έργα τους στο πάτωμα, και σε κύκλο γύρω από αυτά παρατήρησαν με τι καταπιανόταν κάθε οικογένεια.

Τέθηκε το ερώτημα: «Τι κάνουμε με την οικογένειά μας»;
Τότε όλα συμμετείχαν, περιγράφοντας δραστηριότητες όπως «Τρώμε μαζί», «Πάμε βόλτα», «Παίζουμε παζλ», «Πηγαίνουμε για ψώνια», «Πηγαίνουμε στις κούνιες», «Διαβάζουμε παραμύθια», «Βλέπουμε τηλεόραση», «Βοηθάμε ο ένας τον άλλον», «Στολίζουμε Χριστουγεννιάτικο δέντρο», «Δίνουμε αγκαλιές και φιλιά».

Η Νηπιαγωγός στη συνέχεια μοίρασε στα παιδιά ένα χάρτινο σπιτάκι, γλωσσοπίεστρα, κόλλες, μαρκαδόρους και καρδούλες. Τους έδωσε την οδηγία να γράψουν σε κάθε καρδούλα τα μέλη της οικογένειάς τους. Δηλαδή, μπαμπάς, μαμά, αδελφός, αδελφή, παππούς, γιαγιά.

Τα παιδιά μόλις τελείωσαν, μπήκαν στον πειρασμό να δουν μεταξύ τους πόσοι είναι περισσότεροι και πόσοι λιγότεροι σε σχέση με τα μέλη της οικογένειάς τους. Άρχισαν να μετρούν. Εμείς είμαστε τρεις. Εμείς σε περνάμε είμαστε τέσσερις. Τι λες; Εμείς είμαστε πέντε. Εμείς έχουμε και τη γιαγιά μαζί και είμαστε έξι.
Με την προτροπή της εκπαιδευτικού, έγιναν ομάδες ανάλογα με τα μέλη που απαρτίζουν την οικογένεια τους. Τοποθέτησαν τα σπιτάκια τους στον κύκλο και τα μέτρησαν στις ομαδούλες τους, ονομάζοντας την οικογένεια τριμελής, τετραμελής, πενταμελής κοκ.

Στο τέλος όμως, όλοι μαζί καταλήξαμε στο συμπέρασμα πως η οικογένεια δεν είναι αριθμητική, είναι απλώς μοναδική!

Παρουσιάστηκαν στα νήπια, τα οποία ήταν συγκεντρωμένα στην παρεούλα, έργα τέχνης με θέμα την οικογένεια.
Με βοηθό τις ρουτίνες σκέψης «Βλέπω», «Σκέφτομαι», «Αναρωτιέμαι», τα παιδιά παρατήρησαν τους πίνακες ζωγραφικής, εξέφρασαν τις σκέψεις τους και μέσα από ερωτήσεις και απορίες, οδηγήθηκαν σε συμπεράσματα.
Διαπίστωσαν πως υπήρχαν τόσο διαφορές, όσο και ομοιότητες, ανάμεσα στις οικογένειες του τότε και του τώρα.

Η Νηπιαγωγός με αφορμή τα συμπεράσματά τους τα κάλεσε σε μια δραστηριότητα καταιγισμού ιδεών (brainstorming) με θέμα «Τι είναι Οικογένεια», με στόχο την ανίχνευση των πρότερων ιδεών και αντιλήψεων τους.
Έγινε καταγραφή των προτάσεών τους, εστιάζοντας στην οικογένεια του σήμερα.
Τα νήπια στη συνέχεια μίλησαν για την οικογένειά τους και από πόσα μέλη αποτελείται. Διαπίστωσαν πως όλοι είμαστε τόσο ίδιοι όμως και τόσο διαφορετικοί ταυτόχρονα.
Οπότε και έγινε αναφορά στις μορφές οικογενειών (μονογονεϊκή, οικογένεια χωρίς παιδιά, οικογένεια με ένα παιδί, τετραμελής, πολύτεκνη, πηρυνική).
Έπειτα, οι μαθητές/ριες είχαν την ευκαιρία να δουν και να μιλήσουν για τις οικογένειες από διάφορα μέρη της γης. Διατύπωσαν τις σκέψεις τους και παρατήρησαν διαφορές και ομοιότητες με εκείνες της Ελλάδας.

Οικογένειες έχουν και τα ζωάκια!!! Τα νήπια ενθουσιάστηκαν με αυτές και παρακολούθησαν σχετικό βίντεο στον διαδραστικό πίνακα της τάξης. Παρατήρησαν πως οι μαμάδες των μικρών ζώων ήταν προστατευτικές και τρυφερές και πως και εκείνα δείχνουν την αγάπη μεταξύ τους, όπως συμβαίνει και με τους ανθρώπους.

«Τρυφερές μανούλες»

Στη συνέχεια κλήθηκαν να ζωγραφίσουν την οικογένειά τους.

Τέλος, ακούσαμε το τραγούδι του Φοίβου Δεληβοριά «Γιατί είμαστε οικογένεια»

Η παρούσα θεματική προσέγγιση εντάσσεται στο Θεματικό Πεδίο του Νέου Προγράμματος Σπουδών στο Νηπιαγωγείο: Β. ΠΑΙΔΙ ΕΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ/Β.2 ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ και αναφέρεται στα περιεχόμενα της Β.2.2:Σχέση με Φυσικό και Δομημένο Περιβάλλον & i. Σχέση του παιδιού με το φυσικό περιβάλλον.

Σκοπός της Θεματικής Προσέγγισης είναι να συνειδητοποιήσουν τα νήπια τη σχέση του ανθρώπου με το φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον. Η αξιοποίηση του σχολικού κήπου φέρνει σε άμεση επαφή τους/τις μαθητές/ριες με τη φύση.  Η επαφή αυτή βοηθά αφ’ ενός μεν την κοινωνικοσυναισθηματική  ανάπτυξη τους, αφ’ ετέρου την εκδήλωση μιας περιβαλλοντικά υπεύθυνης συμπεριφοράς, καθώς τους/τις βοηθά ν’ αποκτήσουν δεξιότητες καλλιέργειας της γης. 
Κατ’ επέκταση, τα νήπια θα μπορούν να ενημερωθούν για την αισθητική, περιβαλλοντική, εκπαιδευτική αξία ενός σχολικού κήπου και να αναφέρουν με τα ονόματά τους διάφορα είδη σπόρων, βολβών, θάμνων,  αρωματικών φυτών ή και κηπευτικών. Βιωματικά θα γνωρίσουν τη διαδικασία σποράς και φύτευσης αλλά και τα βήματα  που απαιτούνται για τη φροντίδα του κήπου στο σύνολό του. Θα έχουν την ευκαιρία να κατασκευάσουν ταμπέλες σήμανσης για κάθε τι που φυτεύτηκε, καθώς και  τη δυνατότητα ν’ αξιοποιήσουν διάφορα φυσικά και άλλα υλικά στην τάξη, ως μέσα μάθησης και δημιουργικής έκφρασης. Θα καθίστανται ικανά να κρατούν ένα απλό ημερολόγιο καταγραφής της εξέλιξης του κήπου βδομάδα με τη βδομάδα. Θα μπορούν να κατανοήσουν το ρόλο του ήλιου, του νερού, των φυσικών λιπασμάτων στη διαδικασία ανάπτυξης των όσων φύτεψαν, καθώς και να παρατηρήσουν τους οργανισμούς που ζουν στον κήπο ή που τον επισκέπτονται, όπως επίσης και τις αλλαγές που λαμβάνουν χώρα σ’ αυτόν κάθε εποχή.

Τα δικαιώματα της μουσικής επένδυσης του βίντεο ανήκουν στους δημιουργούς τους.

Με μία κατασκευή υποδεχθήκαμε τον μήνα Δεκέμβρη, ο οποίος σηματοδοτεί την έναρξη του Χειμώνα. Την εποχή δηλαδή κατά την οποία ο ήλιος βρίσκεται σε χαμηλότερη θέση στον ουρανό σε σχέση με τον υπόλοιπο χρόνο και επικρατούν χαμηλότερες θερμοκρασίες. Τι και αν κάνει ακόμη καλό καιρό; Εμείς τον προσκαλέσαμε και τον περιμένουμε!