Τα νήπια στην παρεούλα, με αφορμή την αναφορά στο θέμα «Οικογένεια» και σε σχέση με τα όσα κατανόησαν γι’ αυτήν, ξεκινούν μια συζήτηση για τον μοναδικό εαυτό τους και τη θέση του στη δική τους οικογένεια. Στη συνέχεια, τους μοιράζονται ασπρόμαυρες φωτοτυπίες έργων τέχνης και καλούνται να ζωγραφίσουν τον εαυτό τους να συμμετέχει στις δράσεις των οικογενειών αυτών. Τα παιδιά χάρηκαν τη δραστηριότητα αυτή, αφού απαιτούσε φαντασία και χιούμορ. Έπειτα, τοποθέτησαν τα έργα τους στο πάτωμα, και σε κύκλο γύρω από αυτά παρατήρησαν με τι καταπιανόταν κάθε οικογένεια.

Τέθηκε το ερώτημα: «Τι κάνουμε με την οικογένειά μας»;
Τότε όλα συμμετείχαν, περιγράφοντας δραστηριότητες όπως «Τρώμε μαζί», «Πάμε βόλτα», «Παίζουμε παζλ», «Πηγαίνουμε για ψώνια», «Πηγαίνουμε στις κούνιες», «Διαβάζουμε παραμύθια», «Βλέπουμε τηλεόραση», «Βοηθάμε ο ένας τον άλλον», «Στολίζουμε Χριστουγεννιάτικο δέντρο», «Δίνουμε αγκαλιές και φιλιά».

Η Νηπιαγωγός στη συνέχεια μοίρασε στα παιδιά ένα χάρτινο σπιτάκι, γλωσσοπίεστρα, κόλλες, μαρκαδόρους και καρδούλες. Τους έδωσε την οδηγία να γράψουν σε κάθε καρδούλα τα μέλη της οικογένειάς τους. Δηλαδή, μπαμπάς, μαμά, αδελφός, αδελφή, παππούς, γιαγιά.

Τα παιδιά μόλις τελείωσαν, μπήκαν στον πειρασμό να δουν μεταξύ τους πόσοι είναι περισσότεροι και πόσοι λιγότεροι σε σχέση με τα μέλη της οικογένειάς τους. Άρχισαν να μετρούν. Εμείς είμαστε τρεις. Εμείς σε περνάμε είμαστε τέσσερις. Τι λες; Εμείς είμαστε πέντε. Εμείς έχουμε και τη γιαγιά μαζί και είμαστε έξι.
Με την προτροπή της εκπαιδευτικού, έγιναν ομάδες ανάλογα με τα μέλη που απαρτίζουν την οικογένεια τους. Τοποθέτησαν τα σπιτάκια τους στον κύκλο και τα μέτρησαν στις ομαδούλες τους, ονομάζοντας την οικογένεια τριμελής, τετραμελής, πενταμελής κοκ.

Στο τέλος όμως, όλοι μαζί καταλήξαμε στο συμπέρασμα πως η οικογένεια δεν είναι αριθμητική, είναι απλώς μοναδική!