Το ολοήμερο τμήμα έκανε μια διαδρομή στις σημαίες του κόσμου και παρατήρησε τα χρώματα και τα σχήματα που κρύβει η καθεμία. Στη συνέχεια είδαμε την ελληνική σημαία, τη σχεδιάσαμε και γνωρίσαμε έργα τέχνης για τον πόλεμο και την ειρήνη. Τα παιδιά παρατήρησαν πως στα έργα για τον πόλεμο ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί σκούρα χρώματα, όπως μαύρο, καφέ, γκρι και μας προκαλεί στενάχωρα συναισθήματα, σε αντίθεση με τα έργα για την Ειρήνη όπου τα χρώματα είναι ζωηρά και έντονα. Έτσι δημιούργησαν τους δικούς τους πίνακες, όπου έχοντας την ίδια εικόνα σαν βάση, την μετέτρεψαν σε έργο για την ειρήνη και τον πόλεμο ανάλογα με τα χρώματα που χρησιμοποίησαν.

Με ιδιαίτερη χαρά τα παιδιά του Τμήματος 2 υποδέχτηκαν μαμά συμμαθήτριάς τους, η οποία επισκέφτηκε το Νηπιαγωγείο μας στο πλαίσιο της Ημέρας Γονέα στην τάξη. Η μαμά μαζί με τα παιδιά μετέτρεψαν χαρτόνια, καπάκια, ζυμαρικά, υφάσματα, γλωσσοπίεστρα, σύρμα πίπας, σε μικρά ανθρωπάκια. Με φαντασία σχεδίασαν τα χαρακτηριστικά του προσώπου και το σώμα, «μπερδεύοντας» δημιουργικά τα υλικά, ντύνοντας κάθε ανθρωπάκι με πολύχρωμα υφάσματα. Το αποτέλεσμα μοναδικό και χρήσιμο αφού δόθηκε η ευκαιρία στα νήπια να παίξουν με τα ανθρωπάκια και να υποδυθούν διάφορους ρόλους.

Με χαρά την καρτερούμε τη σημερινή γιορτή,

   που η δόξα της Ελλάδας πέρα ως πέρα έχει ακουστεί!

   Είναι αξέχαστη ημέρα με ένα “ΟΧΙ” και “ΕΜΠΡΟΣ”!

  “ΠΑΝΩ ΤΟΥΣ ΠΑΙΔΙΑ, ΑΕΡΑ”, πίσω φεύγει ο Ιταλός!    

                    thrania.com

Με αφορμή την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου του 1940, μέσα από εικόνες και βίντεο τα νήπια ήρθαν σε επαφή με έννοιες όπως είναι η Ειρήνη και ο Πόλεμος. Διαπίστωσαν μέσα από εκπαιδευτικές δράσεις πως όταν έχουμε ειρήνη, όλα κυλούν ήρεμα. Τα παιδιά παίζουν ξένοιαστα, πηγαίνουν στο σχολείο χωρίς φόβο, ζουν σ’ ένα ασφαλές περιβάλλον. Οι ενήλικες αντίστοιχα εργάζονται και προοδεύουν.  Ο πόλεμος αντιθέτως φέρνει πολλά δεινά στην ανθρωπότητα. Τα σχολεία κλείνουν και τα παιδιά φοβισμένα φεύγουν απ’ τα σπίτια τους και τις εμπόλεμες ζώνες. Κατοικίες και άλλα κτίρια ακόμη και πόλεις καταστρέφονται, οι άνδρες ντύνονται στα χακί, άνθρωποι τραυματίζονται, πεινούν. Αποφασίσαμε όλοι μαζί να δημιουργήσουμε ένα βίντεο που θα περιλάμβανε δραστηριότητές μας και που θα παρουσίαζε την Ειρήνη και τον Πόλεμο μέσα από τις 5 αισθήσεις μας. Τα μηνύματα Ειρήνης “κατέκλυσαν” τις τάξεις μας και “ξεχείλισαν” μέσα από κατασκευές των μικρών μαθητών/ριών! Μάλιστα στο τέλος, καταλήξαμε στις δικές μας στιγμές Ειρήνης όπου το χαμόγελο, η αγκαλιά, το μοίρασμα, το παιχνίδι, το φαγητό μας, σηματοδοτούν την καθημερινότητά μας και προσφέρουν χαρά και ευγνωμοσύνη!

Σημείωση: Τα γέλια και η προσευχή που ακούγονται, είναι των μαθητών/ριών μας.
Οι φωτογραφίες που εμπλούτισαν το βίντεο, είναι ελεύθερες πνευματικών δικαιωμάτων. Για όσες δεν είναι, τα δικαιώματα ανήκουν στου δημιουργούς τους.

Με χαρά τα παιδιά του τμήματος 1, υποδέχτηκαν τον μπαμπά συμμαθήτριάς τους. Στην παρεούλα έγινε κουβέντα σχετικά με το αγαπημένο μας ζώο. Με αφορμή την ιδέα αυτή του μπαμπά, τα παιδιά ζωγράφισαν το ζώο εκείνο που θαυμάζουν περισσότερο και στη συνέχεια στον κύκλο μας του παρουσίασαν το καθένα χωριστά τη ζωγραφιά του, λέγοντας δυο λόγια γι’ αυτήν. Ταυτόχρονα, στο διαδραστικό πίνακα της τάξης βλέπαμε το αγαπημένο ζωάκι που παρουσιάζονταν από κάθε μαθητή/ρια. Τα νήπια είχαν την ευκαιρία να εκφραστούν, να μοιραστούν μια ιστορία προσωπική, να εξηγήσουν κάτι που έβλεπαν είτε στον πίνακα, είτε στη ζωγραφιά τους, με ακροατή έναν άλλο ενήλικα πέραν των νηπιαγωγών. Επίσης, θαύμασαν και χειροκρότησαν τη ζωγραφιά του/της διπλανού/ής τους.
Στο τέλος, έκαναν μια ομαδική αγκαλιά στον μπαμπά και θέλησαν να του δείξουν ένα καινούργιο χορό που πρόσφατα έμαθαν. Όλες οι ζωγραφιές έγιναν ένα βιβλίο για τη συμμαθήτριά τους, ώστε τόσο εκείνη, όσο και ο μπαμπάς της να θυμούνται αυτήν την όμορφη ώρα που πέρασαν στην τάξη, στο πλαίσιο της “Ημέρας Γονέα” στο σχολείο μας.

Λήψη αρχείου

Ο Μεταξούλης είναι ένας μικρός μεταξοσκώληκας που του αρέσει να ράβει ζακέτες. Αφού γίνεται θύμα κοροϊδίας στο σχολείο του, αποφασίζει να ξεκινήσει ένα ταξίδι με τη φίλη του τη Ρούνα την πασχαλίτσα για να βρει τους γονείς του. Στο ταξίδι του συναντά καινούργιους φίλους από τους οποίους μαθαίνει πολλά. Μια παιδική παράσταση που αναφέρεται στις «δύσκολες» παιδικές συμπεριφορές, στην αξία της φιλίας και της οικογένειας αλλά και στην ανάγκη του να ακούμε τη φωνή και τα ταλέντα που έχουμε μέσα μας. 

Το κεράσι κόκκινο, πράσινο το λιβάδι,

άσπρο το πουκάμισό μου και γαλάζιος ο ουρανός.

Κοίτα πόσα χρώματα βρίσκονται τριγύρω σου!

Κοίτα πόσα χρώματα σου χαμογελούν…

Καφετί το κάστανο, το αχλάδι κίτρινο,

μαύρη είν’ η βαλίτσα μου, ροζ είν’ η κουκλίτσα μου.

Κοίτα πόσα χρώματα βρίσκονται τριγύρω σου!

Κοίτα πόσα χρώματα σου χαμογελούν…                     

                               Ντίνα Χατζηνικολάου           

Γυμνάζομαι και χρωματοπαίζω!