ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ…ΦΡΟΝΤΙΖΩ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ..ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΤΩΝ ΖΩΩΝ/ΖΩΑ ΥΠΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ
Στα πλαίσια του πρώτου Εργαστηρίου Δεξιοτήτων «Φροντίζω το Περιβάλλον» για φέτος ασχοληθήκαμε με «Το παράπονο των ζώων/Ζώα υπό εξαφάνιση».
Στόχος μας ήταν τα νήπια να μπουν στη θέση των ζώων που κινδυνεύουν από τον άνθρωπο, να προβληματιστούν και να προτείνουν λύσεις.
Αρχικά ορίζουμε ως τραγούδι έναρξης το τραγούδι «όταν θα πάω κυρά μου στο παζάρι»
Ορίζουμε τους κανόνες του εργαστηρίου και τους υπογράφουμε
Ο εκπαιδευτικός στην ολομέλεια καλεί τα νήπια να σκεφτούν κάποια ζώα που προσφέρουν τροφή στον άνθρωπο και ποια; Με την τεχνική της ιδεοθύελλας δημιουργήθηκε εννοιολογικός χάρτης
O εκπαιδευτικός διαμοιράζει στις ομάδες εικόνες με τα προϊόντα των ζώων και τους ζητά να διερευνήσουν με ποια ζώα σχετίζονται οι εικόνες. Παρουσίαση της δουλειάς της κάθε ομάδας. Καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι τα προϊόντα αυτά τα προσφέρουν στον άνθρωπο τα ζώα για να καλύψει ο ίδιος κάποιες βασικές ανάγκες του.
Στη συνέχεια τίθεται το ερώτημα από τον εκπαιδευτικό: « ο άνθρωπος με ποιούς τρόπους νομίζετε ότι φροντίζει τα ζώα για να τα διευκολύνει ώστε να του προσφέρουν τα παραπάνω προϊόντα;». Ο εκπαιδευτικός καταγράφει τις απαντήσεις των παιδιών και δημιουργούν τον δεύτερο εννοιολογικό χάρτη με τίτλο: «τι προσφέρει ο άνθρωπος στα ζώα».
Από τη σύγκριση των δύο χαρτών καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι υπάρχει μια πολύ στενή και αλληλένδετη σχέση ανάμεσα στον άνθρωπο, στα ζώα και στο περιβάλλον.
Η κάθε ομάδα επιλέγει από ένα ζώο και δημιουργούν κολλάζ με τα προϊόντα.
Ένα έργο του Ρώσου ζωγράφου Σαγκάλ με τίτλο «η ζωή στο χωριό» χρησιμοποιείται για να αποδειχθεί η αλληλένδετη σχέση ανθρώπου-ζώου.
Τα νήπια μέσα από στοχευμένες ερωτήσεις παρατηρούν και σκέφτονται(δημιουργικά-κριτικά-ολιστικά), υποθέτουν ποιο είναι το μήνυμα που θέλει να στείλει ο Σαγκάλ και σε ομάδες καλούνται να αποφασίσουν με ποιο τρόπο θα αποτυπώσουν αυτό το μήνυμα. Κάποιες αποφασίζουν να το ζωγραφίσουν στο χαρτί κι άλλες να το αποδώσουν με πλαστελίνη.
Στο πάτωμα εικόνες ζώων ανά ζεύγη(ελεύθερο στη φύση-μονάδα εκτροφής). Οι ομάδες επιλέγουν από ένα ζεύγος. Παρατηρούν, συγκρίνουν, βρίσκουν ομοιότητες και διαφορές. Στην ολομέλεια με τη στρατηγική της ρουτίνας σκέψης «βλέπω-σκέφτομαι-αναρωτιέμαι» ανακαλύπτουν την νέα έννοια: υπερκαταναλωτισμός των ζωϊκών προϊόντων από τον άνθρωπο και συμπεραίνουμε ότι αυτός ο υπερκαταναλωτισμός οδήγησε τον άνθρωπο στην ανάγκη να δημιουργήσει εκτροφεία για τη μαζική παραγωγή των προϊόντων.
Βλέπουν βίντεο από μονάδες εκτροφής και σχολιάζουν σχετικά.
Μπαίνουν στη θέση των ζώων, φτιάχνουν μάσκες, λένε τι νιώθουν
και κάνουν ομαδική εργασία με τίτλο: «αν τα ζώα είχαν φωνή τι θα μας έλεγαν» και την κάνουν και ψηφιακό παζλ.
Αβίαστα τους δημιουργείται η απορία «μήπως και τα ζώα έχουν δικαιώματα;» Παρουσιάζεται στην ολομέλεια το κείμενο της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων των ζώων.
Το κάθε παιδί επιλέγει να ζωγραφίσει από ένα δικαίωμα και γίνονται βιβλίο ψηφιακό.
Στο ερώτημα αν γνωρίζουν φιλοζωικές οργανώσεις αναφέρουν εκείνες που προσπαθούν να σώσουν ζώα που απειλούνται με εξαφάνιση. Τις αναζητουμε στο διαδίκτυο, βλέπουμε τα λογότυπά τους,
μαθαίνουμε για τα ζώα που απειλούνται στην Ελλάδα
αλλά και στον κόσμο, τις αιτίες εξαφάνισής τους, προβληματίζονται για το πόσο ευθύνεται ο άνθρωπος γιαυτό και συμπεραίνουν πως κατά κύριο λόγο ευθύνεται ο άνθρωπος και οι πράξεις του.
Αποφασίζουμε να αναλάβουμε δράση. Ένας μαθητής πρότεινε να πάμε να ελεθερώσουμε όλα τα ζώα εκτροφής..κάποια άλλα είπαν πως αυτό δεν ειναι εφικτόνα γίνει…κιέτσι τα κλείσαμε σε κουτί ζαχαροπλαστείου και τα αποφυλακίσαμε με το ηχηρό μήνυμά μας: “ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΚΡΕΑΣ, ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΑΓΑΠΗ”
Το ίδιο μήνυμα αποφασίσαμε να χρησιμοποιήσουμε προκειμένου να ευαισθητοποιήσουμε γονείς, φίλους και τοπική κοινωνία φτιάχνοντας φέιγ βολάν
και μια ψηφιακή αφίσα
τα οποία παρουσιάσαμε στους γονείς ένα μεσημέρι λίγο πριν την αποχώρησή μας από το σχολείο
και εννοείται πως μαζί τους πήραν το μετάλλιό τους ως λαμπροί υποστηρικτές των ζώων,αφού προηγήθηκε αναστοχασμός κι αξιολόγηση του προγράμματος από τα ίδια!!!
ΜΠΡΑΒΟ ΣΕ ΟΛΑ ΤΟΥΣ!!!
