“ΧροΝ ο βιαστικός” της Δέσποινας Γκουτζολίκα
Χτες οι μαθητές μας απόλαυσαν μια ξεχωριστή πολιτιστική εξόρμηση, γεμάτη φαντασία, δημιουργικότητα και πολύτιμα βιώματα.
Πρώτος μας σταθμός ήταν το Θέατρο Θεατρίνη, όπου παρακολουθήσαμε την μαγευτική παράσταση «Πινόκιο». Με ζωηρή μουσική, έντονη δράση, χρώματα και ζεστές ερμηνείες, η παράσταση κέρδισε αμέσως το ενδιαφέρον των παιδιών.
Οι μαθητές παρακολούθησαν με ενθουσιασμό τις περιπέτειες του ξύλινου ήρωα, συμμετείχαν στις χαρούμενες στιγμές, προβληματίστηκαν στις δυσκολίες του και ένιωσαν στο τέλος τα σημαντικά μηνύματα της ιστορίας: την αξία της αλήθειας, της προσπάθειας και της υπευθυνότητας.
Στη συνέχεια επισκεφθήκαμε μια ενδιαφέρουσα έκθεση ζωγραφικής με θέμα το πορτρέτο, με έργα του 19ου και 20ού αιώνα στο Κεντρο Τεχνης Τζιόρτζιο Ντε Κίρικο. Οι μαθητές γνώρισαν σπουδαίους καλλιτέχνες και εξερεύνησαν διαφορετικές τεχνοτροπίες μέσα από μια ξενάγηση ειδικά σχεδιασμένη για παιδιά.
Η εμπειρία ήταν απολύτως παιχνιδιώδης:
αναζητήσαμε εκφράσεις και συναισθήματα στα πρόσωπα των πορτρέτων,
μιμηθήκαμε στάσεις και διαθέσεις,
φτιάξαμε μικρές ιστορίες για τους ανθρώπους των έργων,
και κάναμε «αποστολές παρατήρησης» που ενθάρρυναν την προσεκτική ματιά.
Τα παιδιά πλησίασαν την τέχνη με φυσικό και χαρούμενο τρόπο, ανακαλύπτοντας ότι κάθε πορτρέτο κρύβει τη δική του μικρή ιστορία.
Η ημέρα αυτή ήταν ξεχωριστή και για έναν ακόμη λόγο: ήταν η Παγκόσμια Ημέρα των Δικαιωμάτων του Παιδιού. Με τις δράσεις μας αποδείξαμε στην πράξη πόσο σημαντικό είναι το 4ο δικαίωμα για ποιοτική εκπαίδευση — μια εκπαίδευση που εμπνέει, καλλιεργεί δεξιότητες, ενισχύει τη φαντασία και δίνει σε κάθε παιδί τη δυνατότητα να αναπτύξει τις ικανότητές του.
ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ!!!
Επισκεφτήκαμε σήμερα τον Ι.Ν. του Αγίου Δημητρίου ,πολιούχο του χωριού μας όπου μας περίμενε ο Πατήρ Ιερώνυμος για να μιλήσει στους μαθητές μας για τη θρησκευτική χρήση του λαδιού στην ιεροτελεστία της Ιερής μας παράδοσης της Ορθοδοξίας όπως είναι στα ιερά μας μυστήρια και στα καντήλια.Οι μαθητές ξεναγήθηκαν στον ιερό χώρο του ναού και παρατήρησαν τις εικόνες και τις αγιογραφίες καθώς και τα ιερά λείψανα που φιλοξενούνται στο ναό.Τέλος ο πατήρ Ιερώνυμος χάρισε σε όλους μια εικονίτσα του Οσίου Δαυίδ.Τον ευχαριστούμε θερμά για την φιλοξενία.
Παραμύθι
Η Μαγεμένη Ελιά και τα Ζωάκια του Λιόδασους
Μια φορά κι έναν καιρό, σε ένα χωριουδάκι με ήλιο και τραγούδια πουλιών, υπήρχε ένα λιόδασος γεμάτο ελιές.
Κάθε χρόνο οι αγρότες, η κυρία Ελένη και ο κύριος Νίκος, μαζεύαν τις ελιές προσεκτικά και έφτιαχναν χρυσό λαδάκι.Η κόρη τους η Μαρία τους βοηθούσε κάθε χρονιά.
Το λαδάκι αυτό ήταν πολύτιμο! Όχι μόνο έκανε τα φαγητά νόστιμα, αλλά είχε και άλλες χρήσεις:
Στα ψωμάκια και στις σαλάτες έδινε γεύση και χαρά.
Το δέρμα και τα μαλλιά τα έκανε απαλούτσικα και λαμπερά.
Στο καντήλι κάθε σταγόνα λάδι φώτιζε την καρδιά όσων προσεύχονταν στο εικόνισμα.
Και η Μαρία, κάθε φορά που έριχνε μια σταγόνα λαδάκι στη σαλάτα της, έλεγε:
«Σ’ ευχαριστώ, αγαπημένη ελιά! Σου οφείλω τη χαρά μου!»
Οι αγρότες της χαμογελούσαν και της έλεγαν:
«Κάθε σταγόνα λαδιού είναι ένα δώρο της γης. Όταν τη φροντίζουμε με αγάπη, επιστρέφει σε μας με υγεία και χαρά!»
Μια μέρα, η μικρή Μαρία πήγε στο λιόδασος για να βοηθήσει.Συνάντησε τους φίλους της τα ζωάκια:
Την έξυπνη αλεπού Φίφη 🦊
Το πονηρό κουνελάκι Κουνού 🐇
Τον γέρο κουκουβάγιο Ορφέα 🦉
Όμως παρατήρησε κάτι παράξενο.
«Κοιτάξτε!» φώναξε η Μαρία. «Αυτό το δέντρο !»
ΟΙ ελιές στο πιο γέρικό δέντρο… λάμπανε διαφορετικά!Σαν χρυσές!!!
«Ζωάκια μου, γιατί αυτές οι ελιές είναι τόσο φωτεινές;» ρώτησε η Μαρία.
Τα ζωάκια γύρισαν και είπαν:
«Αυτό είναι το Μαγικό Λιόδεντρο! Κάθε εκατό χρόνια δίνει ειδικό λαδάκι που κάνει όσους το χρησιμοποιούν… πολύ δημιουργικούς και ευτυχισμένους!»
Η Μαρία έτριψε τα μάτια της. «Δηλαδή… αν βάλω λίγο στο ψωμί μου, θα ζωγραφίζω καλύτερα;»
Ο Ορφέας κούνησε το κεφάλι του σοφά: «Ναι! Και αν το μοιραστείς με φίλους, όλοι μαζί θα φτιάξετε υπέροχα πράγματα!»
Έτσι, η Μαρία και τα ζωάκια αποφάσισαν να κάνουν ένα πείραμα:
Έβαλαν λίγο λαδάκι σε σαλάτες, λίγο στο ψωμί και λίγο… στα μαλλιά τους!
Αμέσως, η αλεπού Φίφη έφτιαξε όμορφα σχέδια στο χώμα, ο Κουνού έφτιαξε μικρά τραγούδια και η Μαρία ζωγράφισε έναν τεράστιο ήλιο στον τοίχο του σχολείου. ☀️
Όμως, το μαγικό λάδι δεν έκανε μόνο δημιουργικούς τους ανθρώπους, αλλά και τα ζωάκια μπορούσαν να μιλούν για λίγες ώρες! 🦊🐇🦉Και να παίζουν με τα παιδιά του χωριού.
“Κάθε σταγόνα λαδιού είναι ένα δώρο της γης. Όταν τη φροντίζουμε με αγάπη, επιστρέφει σε μας με υγεία και χαρά!»τους έλεγαν τα έξυπνα ζωάκια.
Και έτσι, κάθε χρόνο, οι ελιές του χωριού γέμιζαν τους ανθρώπους με χαρά και ενέργεια, και τα παιδιά έμαθαν να αγαπούν τη φύση και τους κόπους των αγροτών.
Όλο το χωριό γέμισε χαρά, γέλια και τραγούδια, και οι αγρότες κατάλαβαν ότι το λιόδασος τους έδινε κάτι πολύ πιο πολύτιμο από λάδι… μια μικρή δόση μαγείας και φαντασίας! ✨
Και έτσι, κάθε χρόνο, η Μαρία και τα ζωάκια έτρεχαν στο μαγικό δέντρο, κρατώντας πάντα μια σταγόνα λαδάκι για να μοιράσουν χαρά, δημιουργία και γέλιο σε όλους τους φίλους τους. 🌿💛
Και έζησαν όλοι καλά… με γεμάτα τραπέζια και χαρούμενες καρδιές!✨
Η ελιά και το λιομάζεμα Τραγούδι
