που πάμε μετά….

Και σειρά έχει η Ιαπωνία!Ο Φιλέας Φόγκ επισκέπτεται  την Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου.

Εξερευνούμε τη χώρα με φωτογραφικό υλικό και μαθαίνουμε για

Το όρος Φούτζι (ιαπωνικά富士山‎, Fuji-san) ή Φουτζι-γιάμα είναι το ψηλότερο βουνό της Ιαπωνίας, με υψόμετρο της κορυφής του πάνω από το επίπεδο της θάλασσας 3.776 μέτρα. Βρίσκεται περίπου εκατό χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Τόκιο, από όπου είναι ορατό τις καθαρές ημέρες, και είναι ενεργό ηφαίστειο.

Η θέση του Όρους Φούτζι.

Η κορυφή του Όρους Φούτζι.

Ο εξαιρετικά συμμετρικός κώνος του Φούτζι είναι γνωστό σύμβολο της Ιαπωνίας και διαδεδομένο σε φωτογραφίες και ως θέμα ζωγραφικών πινάκων. Έτσι, το επισκέπτονται πολλοί τουρίστες και ορειβάτες. Από το 2013 ανήκει στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.

Στην συνέχεια μιλάμε για τους πολεμιστές της Ιαπωνίας τους Σαμουράι, αλλά και τις γκέισες

Οι σαμουράι (ιαπωνικά‎), όπως τουλάχιστον παρουσιάζονται στην ιαπωνική ιστορία, ήταν μια τάξη άφοβων και βίαιων πολεμιστών, που ουσιαστικά κυριάρχησε στην Ιαπωνία για περισσότερα από 600 χρόνια, από τα μέσα του 12ου αιώνα. Η θέση τους στο κοινωνικο-πολιτικό πλαίσιο της ιαπωνικής φεουδαρχίας υπήρξε σημαντική, καθώς λειτούργησαν αρκετές φορές ως ρυθμιστές της ροής των ιστορικών γεγονότων. Απέκτησαν παγκόσμια φήμη για τις ικανότητές τους στο χειρισμό των όπλων, ιδιαίτερα στο ξίφος, και τα κατορθώματά τους έγιναν θρύλοι της ενδοχώρας.

Γκέισα (ιαπωνικά芸者‎) ονομάζεται στην Ιαπωνία η μορφωμένη γυναίκα, η οποία έχει παρακολουθήσει ειδικές σπουδές, φοράει τα κιμονό με εντυπωσιακά χρώματα και σχέδια και χτενίζεται με το χαρακτηριστικό χτένισμα, γνωρίζει καλά την πατροπαράδοτη «τελετουργία του τσαγιού» και χορεύει τους παραδοσιακούς χορούς της Ιαπωνίας ή παίζει το μουσικό όργανο σαμισέν.

Βρίσκουμε κοινά στοιχεία με τη γειτονική Κίνα, όπως ο Βουδισμός και η φιλοσοφία Ζεν, κοινά πολιτισμικά στοιχεία όπως η ενδυμασία αλλά και πολλά κοινά φαγητά, όπως το σούσι.

Για να γνωρίσουμε όμως και το σούσι πρέπει καλύτερα να το γευτούμε.

 

Το σούσι είναι παραδοσιακό ιαπωνικό φαγητό που έχει ως βάση το ξυδάτο ρύζι (σάρι), το οποίο συνδυάζεται με άλλα υλικά, που αποκαλούνται νέτα. Συνήθως αυτά τα άλλα υλικά είναι θαλασσινά και ψάρια. Το κρέας χωρίς το ρύζι λέγεται σασίμι (sashimi). Το σασίμι είναι κυρίως από κρέας τόνου και σολομού. Το σούσι σερβίρεται σχεδόν πάντα με σάλτσα σόγιαςγουασάμπι και τζίντζερ.

 

Στη συνέχεια μιλήσαμε για

Το Tanabata (七夕, το “Evening of the seventh”), γνωστό και ως Φεστιβάλ Star, είναι ένα ιαπωνικό φεστιβάλ που προέρχεται από το κινέζικο Φεστιβάλ Qixi. Γιορτάζει τη συνάντηση των θεοτήτων Orihime και Hikoboshi (που αντιπροσωπεύονται από τους αστέρες Vega και Altair αντίστοιχα). Σύμφωνα με το μύθο, ο Γαλαξίας διαχωρίζει αυτούς τους εραστές και τους επιτρέπεται να συναντιούνται μόνο μία φορά το χρόνο την έβδομη ημέρα του έβδομου σεληνιακού μήνα του ημερολογιακού ημερολογίου. Η ημερομηνία των Tanabata ποικίλλει ανά περιοχή της χώρας, αλλά οι πρώτες γιορτές ξεκινούν στις 7 Ιουλίου του Γρηγοριανού ημερολογίου. Ο εορτασμός πραγματοποιείται σε διάφορες ημέρες μεταξύ Ιουλίου και Αυγούστου.

διαβάσαμε τον αρχαίο μύθο με τον οποίο συνδέεται αυτό το φεστιβάλ

Η Orihime (織 姫 Weaving Princess), κόρη του Tentei (天帝 Sky King, ή το ίδιο το σύμπαν), φορούσε όμορφα ρούχα στην όχθη του Amanogawa (天 の 川 Milky Way,  “ουράνιο ποτάμι”). Ο πατέρας της αγαπούσε το ύφασμα που φορούσε και γι ‘αυτό εργαζόταν πολύ σκληρά κάθε μέρα για να του το πλέξει. Ωστόσο, η Orihime ήταν λυπημένη που, λόγω της σκληρής δουλειάς της, δεν θα μπορούσε ποτέ να συναντήσει και να ερωτευτεί με κανέναν. Εκφράζοντας την ανησυχία του για την κόρη του, ο Τεντέι τα κανόνισε να συναντήσει τον Χικομπίσι (彦 星 Cowman / Cowherd Star ή κυριολεκτικά Boy Star) (που επίσης αναφέρεται ως Kengyuu (牽 牛)) που έζησε και εργάστηκε στην άλλη πλευρά του Amanogawa. Όταν οι δύο συναντήθηκαν, ερωτεύτηκαν και παντρεύτηκαν λίγο αργότερα. Ωστόσο, από τη στιγμή που παντρεύτηκαν, η Orihime δεν έπλεκε πλέον το ύφασμα για τον Tentei και ο Hikoboshi άφησε τις αγελάδες του αδέσποτες στον ουρανό. Με θυμό, ο Τεντέι χώρισε τους δύο εραστές και τους απαγόρευε να συναντηθούν ξανά στο Αμανογάβα. Η Orihime ήταν απελπισμένη στην απώλεια του συζύγου της και ζήτησε από τον πατέρα της να τους αφήσει να συναντηθούν και πάλι. Ο Τεντέι συγκινήθηκε από τα δάκρυα της κόρης της και επέτρεψε στους δυο να συναντηθούν την 7η ημέρα του 7ου μήνα αν εργαστούν σκληρά και εκείνη τελειώσει την ύφανση της. Την πρώτη φορά που προσπάθησαν να συναντηθούν, διαπίστωσαν ότι δεν μπορούσαν να περάσουν τον ποταμό, επειδή δεν υπήρχε γέφυρα. Η Orihime φώναξε τόσο πολύ που ένα σμήνος πουλιών ήρθε και υποσχέθηκε να κάνει μια γέφυρα με τα φτερά τους, ώστε να μπορέσει να διασχίσει τον ποταμό. Λέγεται ότι αν βρέξει στην Tanabata, τα πουλιά δεν μπορούν να έρθουν και οι δύο εραστές πρέπει να περιμένουν το επόμενο έτος για να συναντηθούν.

Στην σημερινή Ιαπωνία, οι άνθρωποι γενικά γιορτάζουν αυτή τη μέρα, γράφοντας ευχές, μερικές φορές με τη μορφή ποίησης, πάνω στο tanzaku (短 冊 tanzaku), μικρά κομμάτια χαρτιού, και τα κρεμάνε σε μπαμπού, μερικές φορές με άλλες διακοσμήσεις .

και εμείς λοιπόν κάναμε τις ευχές μας στα αστέρια τις γράψαμε σε πολύχρωμα χαρτάκια και διακοσμήσαμε τη γλάστρα μας

 

Η έκφραση των ελπίδων και των ονείρων κοιτάζοντας τα αστέρια  και ευχόμενοι ποιητικά σε αυτά με παραδοσιακές διακοσμήσεις και πολύχρωμα χαρτιά σκεπτόμενοι μια καλύτερη έκβαση των πραγμάτων.

 

Καλή μας Tanabata μέρα!!!!στα πλαίσια της δικιάς μας αποκριάς!