ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ: ΜΥΘΟΙ, ΧΡΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ (Β΄ ΤΜΗΜΑ)
Στην αυλή του Νηπιαγωγείου μας, υπάρχουν δύο αμυγδαλιές! Τις φύτεψαν, πριν χρόνια, οι τότε μαθητές του Β’ Τμήματος με τις δασκάλες τους: Η «ΤΙΓΚΕΡΜΠΕΛ», η μεγάλη αμυγδαλιά, φυτεύτητηκε πριν από 5 χρόνια και η «ΛΙΛΙΜΠΕΛ», η μικρή αμυγδαλιά, φυτεύτηκε πριν από 3 χρόνια!

Η μεγάλη Αμυγδαλιά «ΤΙΓΚΕΡΜΠΕΛ»

Η μεγάλη Αμυγδαλιά «ΤΙΓΚΕΡΜΠΕΛ»

Η μικρή Αμυγδαλιά «ΛΙΛΙΜΠΕΛ»
Οι δυο τους, σιωπηλοί φρουροί της άνοιξης, έγιναν η αφορμή για ένα μαγευτικό ταξίδι στη φύση και τη μυθολογία. Η «ΤΙΓΚΕΡΜΠΕΛ» είναι στολισμένη με χιλιάδες λευκά και ροζ άνθη που ευωδιάζουν γλυκά, σημάδι ότι η άνοιξη έχει φτάσει και η φύση βρίσκεται στο αποκορύφωμά της. Η «ΛΙΛΙΜΠΕΛ» μπορεί ακόμα να μην έχει ανθίσει, αλλά με τα τρυφερά φύλλα που έβγαλε, μας υπενθυμίζει τον κύκλο της ζωής, την υπομονή και την αναγέννηση. Το ταξίδι μας ξεκίνησε με τον μύθο της Φυλλίδας και του Δημοφώντα, μια όμορφη ιστορία αγάπης και μεταμόρφωσης από την ελληνική μυθολογία. Στο ολιγόλεπτο βίντεο που ακολουθεί , μπορείτε να παρακολουθήσετε συνοπτικά τον μύθο.
Η ιστορία της πριγκίπισσας Φυλλίδας, που μεταμορφώθηκε σε αμυγδαλιά, περιμένοντας τον αγαπημένο της Δημοφώντα, είναι γεμάτη συμβολισμούς και διδάγματα για την Αγάπη, την Υπομονή και την Ελπίδα. Άγγιξε τις καρδιές των παιδιών μας και με ενθουσιασμό, δραματοποιήσαμε τον μύθο, δύο φορές , προκειμένου να λάβουν μέρος περισσότερα παιδιά. Η δραματοποίηση βοηθησε τα παιδιά να κατανοήσουν καλύτερα την ιστορία, να αναπτύξουν τη φαντασία τους, να εκφραστούν δημιουργικά, δίνοντας ζωή στους ήρωες και να ζήσουν τη συγκίνηση της ιστορίας.

H Φυλλίς και ο Δημοφώντας (1η παράσταση)

H Φυλλίς και ο Δημοφώντας (2η παράσταση)
Ο Δημοφώντας έφυγε για την Αθήνα, δίνοντας υπόσχεση στη Φυλλίδα ότι θα επιστρέψει σύντομα. Ο καιρός περνούσε, ο Δημοφώντας δεν επέστρεφε και η Φυλλίδα στεναχωρέθηκε πολύ. Απαρηγόρητη ηταν…..

Λυπημένη και απαρηγόρητη η Φυλλίς. (1η παράσταση)

Λυπημένη και απαρηγόρητη η Φυλλίς. (2η παράσταση)

Η Φυλλίς μαράζωσε από τη λύπη της, αρρώστησε και πέθανε (1η παράσταση)

Η Φυλλίς μαράζωσε από τη λύπη της, αρρώστησε και πέθανε (2η παράσταση)

Οι Θεοί στον Όλυμπο που παρακολουθούσαν τα πάντα, λυπήθηκαν με το θάνατο της Φυλλίδας. Πρέπει να κάνουν κάτι! Ο Δίας αποφάσισε: Μεταμόρφωσε τη Φυλλίδα σε δέντρο για να μπορεί να περιμένει τον αγαπημένο της για ΠΑΝΤΑ.

Η Φυλλίς έγινε δεντράκι (1η παράσταση)

Η Φυλλίς έγινε δεντράκι (2η παράσταση)

Ο Δημοφώντας επέστρεψε. Μαθαίνει ότι η Φυλλίς πέθανε και ότι οι Θεοί τη ματαμόρφωσαν σε δεντράκι που τον περιμένει. Λυπήθηκε, πόνεσε. “Πρέπει να βρω το δέντρο της Φυλλίδας”, έλεγε και έκλαιγε με λυγμούς.

Ο Δημοφώντας αγκάλιασε σφιχτά το δεντράκι της Φυλλίδας και εκλαιγε. Ξαφνικά το δέντρο άνθισε! Ήταν η ψυχή της Φυλλίδας που ένιωσε τον Δημοφώντα και άνθισε από τη χαρά της. Εγινε μια πανέμορφη ανθισμένη ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ. (1η παράσταση)

Ο Δημοφώντας αγκάλιασε σφιχτά το δεντράκι της Φυλλίδας και εκλαιγε. Ξαφνικά το δέντρο άνθισε. Ήταν η ψυχή της Φυλλίδας που ένιωσε τον Δημοφώντα και άνθισε από τη χαρά της. Έγινε μια πανέμορφη ανθισμένη ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ. (2η παράσταση)
Από τότε η Αμυγδαλιά έγινε σύμβολο Ελπίδας, δείχνοντάς μας οτι η αληθινή αγάπη δεν μπορει ΠΟΤΕ να νικηθεί από το θάνατο. Στη συνέχεια, πήραμε πινέλα και τεμπερες σε χρώμα λευκό, ροζ, καφέ, πράσινο και μεταφέραμε την ομορφιά της αμυγδαλιάς στο χαρτί. Με έμπνευση από τα λευκά άνθη της μεγάλης αμυγδαλιάς «ΤΙΓΚΕΡΜΠΕΛ» και την υπομονή της μικρής «ΛΙΛΙΜΠΕΛ», δημιουργήσαμε τις δικές μας μοναδικές αμυγδαλιές. Κάθε παιδί, με τη δική του ματιά, απέδωσε την ομορφιά της φύσης και την ιστορία της Φυλλίδας.
Η δράση ήταν μια υπέροχη ευκαιρία για τα παιδιά να συνδεθούν με τη φύση, να γνωρίσουν τον μύθο και να εκφραστούν δημιουργικά. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα παιδιά, αυθόρμητα στο διάλειμμα αγκαλιάζουν και μιλούν τρυφερά στην μικρή αμυγδαλιά, όπως έκανε ο Δημοφώντας στο μύθο, προκειμένου να ανθίσει και εκείνη!