Παιδιά μου γλυκά…
Ο καιρός περνά και νοιώθω μεγάλη μοναξιά
χωρίς εσάς !
Σκέφτηκα λοιπόν κι εγώ και τη βοήθεια σας γι’ αυτό ζητώ,
ένα blog να στήσουμε, δικό μας ξεχωριστό!
Τα νέα μας να λέμε,
να μην ξεχνιόμαστε τώρα που δεν βλεπόμαστε!
Να δουλεύουμε και λιγάκι,
με κέφι όμως και πολύ μεράκι.
Ιδέες να ανταλλάσσουμε, εργασίες να φτιάχνουμε
και να τις αναρτούμε.
Πράγματα να μαθαίνουμε, ωραία να περνούμε!
Και έτσι γρήγορα θα κυλήσει ο καιρός
μακριά θα φύγει ο Κορονοϊός,
ξανά θα ανταμώσουμε
και τρικούβερτο γλέντι θα σκαρώσουμε!
Με αγάπη
η Δασκάλα σας.
