Blog 2ου Γυμνασίου Παλαιού Φαλήρου

Πριν από μερικές ημέρες κάποιος χάκερ εκμεταλλεύτηκε ένα κενό ασφαλείας στο World of Warcraft, το δημοφιλέστατο Massively Multiplayer Online Role Playing Game και επιδόθηκε σε ένα ανεπανάληπτο killing spree, εξοντώνοντας παίκτες, αυτόματους χαρακτήρες  του παιχνιδιού, ό,τι πετάει και ό,τι κολυμπάει, προτού οι administrator τον σταματήσουν. Οι παίκτες έγιναν φυσικά έξαλλοι: πέρα από το γεγονός ότι πληρώνουν για να παίξουν online και απαιτούν ένα σοβαρό επίπεδο υπηρεσιών, όσοι επενδύουν δεκάδες ώρες από τη  ζωή τους κάθε μήνα (ή κάθε εβδομάδα) σε κάτι συνδέονται σοβαρά μαζί του – ακόμη και αν είναι ένα avatar.

Καθώς το gaming γίνεται κομμάτι της ζωής μας και οι ψηφιακοί μας εαυτοί πολλαπλασιάζονται σε διάφορες μορφές -από κοινωνικά δίκτυα  ως online και μη παιχνίδια- τα όρια ανάμεσα στην πραγματικότητα και στην ψηφιακή εκδοχή της αρχίζουν ίσως όχι ακόμη να χάνονται  αλλά σίγουρα να γίνονται πιο δυσδιάκριτα. Ο υλικός και ο ψηφιακός κόσμος αρχίζουν να τέμνονται και να επηρεάζουν ο ένας τον άλλον,  δημιουργώντας αποτελέσματα και θέτοντας ερωτήματα που δεν είχαμε σκεφθεί προηγουμένως.

Το 2006 μία παίκτρια του WoW πέθανε από ανακοπή.

Οι φίλοι της στο παιχνίδι θεώρησαν ότι είναι σωστό να πραγματοποιήσουν μια εικονική κηδεία σε μια ήσυχη γωνιά του Kalimdor. Ειδοποίησαν τους υπόλοιπους παίκτες να μην ανακατευθούν, ενημέρωσαν φίλους και  γνωστούς, άφησαν τα όπλα τους, «ζωντάνεψαν» τον χαρακτήρα της εκλιπούσης και στήθηκαν στην ουρά για να χαιρετήσουν με αυτόν τον  τρόπο τη φίλη τους. Μπορεί οι χαρακτήρες του παιχνιδιού να είναι εικονικοί, οι άνθρωποι όμως είναι πραγματικοί – όπως και τα  συναισθήματα που μπορείς να έχεις για κάποιον με τον οποίο αλληλεπιδράς καθημερινά ακόμη και αν δεν τον έχεις δει ποτέ.

Δεν είδαν όμως όλοι το γεγονός από αυτήν την οπτική γωνία: ένα άλλο guild, οι Serenity Now, επιτέθηκε στους τεθλιμμένους – και  άοπλους – παρευρισκομένους, στέλνοντάς τους με συνοπτικές διαδικασίες για respawn. Σύμφωνα με την δική τους άποψη, δεν υπήρχε  κανένας λόγος να μεταφερθούν τα δράματα της πραγματικής ζωής σε ένα παιχνίδι: θεώρησαν την ψηφιακή κηδεία σε ένα videogame ανόητη  ιδέα -ακόμη και προσβλητική προς τη νεκρή- και γι’ αυτό δεν θεώρησαν unfair την επίθεσή τους.

Ποια πλευρά έχει δίκιο; Μάλλον δεν  υπάρχει εύκολη απάντηση.

«Pool  ‘s closed» και ο ρατσισμός online

Μια από τις πρώτες χακτιβιστικές ενέργεις των Anonymous έγινε στο Habbo, ένα κοινωνικό δίκτυο για εφήβους, σχεδιασμένο σαν ξενοδοχείο. Όταν κυκλοφόρησαν φήμες ότι κάποιοι moderator είχαν την τάση να κάνουν ban παίκτες που τα avatar τους απεικόνιζαν  μαύρους, οι Anonymous «επιτέθηκαν» δημιουργώντας ομοιόμορφα avatar Αφροαμερικανών και εμποδίζοντας την είσοδο στην πισίνα – «Pool  ‘s closed» ήταν η ατάκα που έμεινε από τότε. Οι υπεύθυνοι του Habbo έκαναν ban στους συμμετέχοντες, υποσχέθηκαν όμως να  διερευνήσουν αν οι κατηγορίες για ρατσισμό ευσταθούν. Ο online ρατσισμός ξεσηκώνει διαμαρτυρίες στην ψηφιακή πραγματικότητα που έχουν αντίκτυπο και πάλι στην κανονική ζωή.