”Εγώ δεν είμαι ρατσιστής”. Μια φράση που ακούγεται συχνά, αλλά δεν είναι αληθινή. Πόσες φορές σχολίασες φωναχτά ή κρυφά την διαφορετική εμφάνιση κάποιου; Το χρώμα του,το ύψος του,το σωματότυπό του,την εθνότητα του,την οικονομική και κοινωνική θέση του,ακόμα και την αναπηρία που δεν είναι επιλογή του; Τι είναι λοιπόν ρατσισμός; Ποιες είναι οι αιτίες του κακού; Γιατί σαν λερναία ύδρα μεγαλώνει; Πως θα αντιμετωπιστεί άραγε;
Ο όρος ρατσισμός συνδέεται με τον φόβο του διαφορετικού,με την υποτιμητική στάση απέναντί του,και με τις διακρίσεις εις βάρος του. Ξενοφοβία,διάκριση των δύο φύλων,φυλετικές διακρίσεις μεταξύ λευκών και μαύρων,με παράδειγμα την χαρακτηριστική φασιστική διάκριση των ναζιστών σε αρεία φυλή με κόμπλεξ ανωτερότητας εις βάρος των άλλων εθνών.
Η φτωχοποίηση χωρών και κοινωνικών τάξεων είναι αποτέλεσμα την ανάγκης εύπορων οικονομικά κρατών να τις εκμεταλλεύονται με το χαμηλότερο κόστος. Απαξιώνεται η χειρωνακτική εργασία που καλούνται να καλύψουν οι τρίτες χώρες. Η έλλειψη παιδείας ουσιαστικά δημιουργεί ανθρώπους με μονοδιάστατη κρίση κι λανθασμένη σκέψη. Τα ΜΜΕ που επηρεάζουν υπερβολικά τον τρόπο ζωής μπορούν να υποδαυλίσουν εχθρικά ένστικτα και να αντιμετωπίσουν με αδιαφορία ή απέχθεια το διαφορετικό.
Καλείται η κοινωνία και ο καθένας προσωπικά να κάνει την υπέρβαση. Με την ανθρωπιστική καλλιέργεια και παιδεία,από το σχολείο,αλλά και την οικογένεια,μπορούν οι νέοι άνθρωποι να αντιμετωπίσουν το θέμα του ρατσισμού. Με νηφαλιότητα να προβάλλονται τα ζητήματα αυτά από τα ΜΜΕ. Να υπάρξει ευαισθητοποίηση φορέων επιστημόνων, πνευματικών ανθρώπων, εκκλησίας, συλλόγων, της Δικαιοσύνης και την τήρηση των νόμων για την αντιμετώπιση των ρατσιστικών φαινομένων.
Μα κυρίως πρέπει να ”ξεκολλήσουμε” από τα στερεότυπα που έχουν αιώνες τώρα ριζώσει βαθιά στην σκέψη των λαών. Την επόμενη φορά που θα πεις ότι δεν είσαι ρατσιστής, σκέψου αν στο μετρό θα κάτσεις δίπλα στο «έγχρωμο» συμπολίτη σου.
Σαντζή Βασιλική, Γ2
