Το 2° Δημ. Σχολείο Σαλαμίνας είναι σήμερα το μεγαλύτερο απ’ όλα τα Δημοτικά Σχολεία του νησιού.
Η ακριβής χρονολογία ίδρυσης του δεν είναι απόλυτα γνωστή. Στο αρχείο του Σχολείου όμως βρέθηκαν Μαθητολόγια και Γενικοί έλεγχοι από το σχολικό έτος 1908-09, βιβλία που σήμερα βρίσκονται στο Ιστορικό Αρχείο Σαλαμίνας.
Στα πρώτα χρόνια λειτουργίας του το σχολείο στεγαζόταν σε μισθωμένους χώρους της Σαλαμίνας, μέχρι το 1930 όταν ολοκληρώθηκε ο πρώτος όροφος του δημόσιου κτιρίου στο οποίο στεγάζεται ακόμα και σήμερα.
Οι πληροφορίες που έχουμε για την ανέγερση του κτιρίου είναι σημαντικές καθώς στο σχολείο βρέθηκε και υπάρχει ένα ολιγοσέλιδο βιβλίο με τον τίτλο: «Πίναξ λεπτομερής των τε εσόδων και εξόδων δια την ανέγερσιν του εν Σαλαμίνι διδακτηρίου από της ενάρξεως μέχρι της 1ης Αυγούστου 1930.»
Από το παραπάνω βιβλίο φαίνεται ότι για την ανέγερση του σχολείου είχε συσταθεί μια επκροπή (η Διδακτηριακή επιτροπή, όπως λεγόταν) η οποία φρόντιζα για τις εργασίες που έπρεπε να γίνουν και διαχειριζόταν τα χρήματα που διατέθηκαν για το σκοπό αυτό. Ένα μέλος της επιτροπής αυτής ήταν ο Θεμιστοκλής Παπασωτηρίου (ο γιατρός Σούρμπας), ενώ από το παραπάνω βιβλίο συμπεραίνεται ότι μέλη της ήταν επίσης ο Αχιλλέας Βενετσάνος και ο Αθανάσιος Γαλέος.
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής το 2° Δημοτικό Σχολείο σταματά να στεγάζεται στο υπάρχον κτίριο γιατί αυτό μετατρέπεται από τις αρχές κατοχής σε νοσοκομείο. Μετά την απελευθέρωση λειτουργεί πάλι ως σχολείο και σταδιακά στεγάζονται στο ίδιο κτίριο άλλα τρία σχολεία: Το Αντιτραχωματικό Σχολείο Σαλαμίνας* (πρωί μαζί με το 2° και το 3ο), το Γυμνάσιο (απόγευμα) και η Σχολή Μηχανικών (βράδυ).
Το 1958 προέκυψε η ανάγκη να περιτειχιστεί με μανδρότοιχο η έκταση των 6 στρεμμάτων της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης.
Στις 26 Ιουνίου 1960 γίνεται από τη Σχολική Εφορεία του 2ου Δημοτικού Σχολείου Σαλαμίνας (Νικ. Παπαϊσιδώρου, πρόεδρος, Αλέξανδρος Ελευσινιώτης, ταμίας και Γρηγ. Παπανικολάου, Δντής του Σχολείου – Γραμματέας) μειοδοτικός διαγωνισμός για την κατασκευή κερκίδων στο γυμναστήριο του Σχολείου.
Σημαντικές εργασίες έγιναν επίσης στο σχολείο στα χρόνια που ακολούθησαν με Διευθυντές τον κ. Λάμπρο Τσιλιβίγκο, Κων/νο Τσιλιβίγκο, Χριστ. Μπερή κ.α. Διευθυντές του Σχολείου διετέλεσαν επίσης η κ. Τασία Δουμένη και η κ. Αικ. Ρούσση.
Μετά την κατάργηση του Αντιτραχωματικού σχολείο, αφού εξέλειπαν οι λόγοι λειτουργίας του, περίπου το 1960, και την ανέγερση σχολ. κτιρίων του 3ου Δημ. Σχολείου περίπου το 1968, του Γυμνασίου περίπου το 1970 και της Τεχνικής Σχολής το 1985, το κτίριο χρησιμοποιείται αποκλειστικά από το 2° Δημοτικό Σχολείο Σαλαμίνας.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, και μετά την ίδρυση του Αθλητικού Συλλόγου ΤΕΛΑΜΩΝ, κατασκευάστηκε από τον Τελαμώνα το γήπεδο μπάσκετ και Βόλλεϋ του Σχολείου και τα αποδυτήρια, εγκαταστάσεις που χρησιμοποιήθηκαν από το Σύλλογο μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1980, οπότε κατασκευάστηκε το κλειστό γυμναστήριο Σαλαμίνας.
Το 1985 (επί δημαρχίας Βαγγ. Αστράκου) σε τμήμα της αυλής του Σχολείου κατασκευάστηκε το κτίριο που στεγάζει το 2° Νηπιαγωγείο Σαλαμίνας και το 1994 (επί δημαρχίας Αθ. Μακρή) η αίθουσα εκδηλώσεων του Σχολείου η οποία μέχρι το 2002 χρησιμοποιούταν από κοινού και από το Σχολείο και από το Δήμο. Το 2003, με απόφαση του Δημάρχου κ. Ευάγγ. Αγαπίου παραχωρήθηκε αποκλειστικά στο Σχολείο. Σήμερα η αίθουσα αυτή έχει διαμορφωθεί σε ένα μικρό αμφιθέατρο που καλύπτει τις ανάγκες των εκδηλώσεων του Σχολείου αλλά και άλλων φορέων.
Στους χώρους του σχολείου έχουν φιλοξενηθεί ακόμη οι πρόσκοποι Σαλαμίνας, η Ένωση Γονέων και Κηδεμόνων Σαλαμίνας, ο Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών Σαλαμίνας και άλλοι φορείς.
Τελευταίες σημαντικές εργασίες συντήρησης και επισκευής του
Σχολείο έγιναν το 1983 και το 2003 με αποτέλεσμα το Σχολείο, παρά
τα 75 χρόνια που έχουν περάσει από την ανέγερση του να βρίσκεται σε
άριστη κατάσταση.
*Την εποχή εκείνη πολλοί μαθητές των σχολών της Σαλαμίνας είχαν προσβληθεί από την ασθένεια τράχωμα των ματιών, ασθένεια ιδιαίτερα μεταδοτική. Για να μην έρχονται σε επαφή οι ασθενείς με τους υπόλοιπους μαθητές, ιδρύθηκε και λειτούργησε σχολείο αποκλειστικά γι’ αυτούς.