Γενικά

Η Α΄ τάξη σε συνεργασία με τα δύο τμήματα του νηπιαγωγείου συμμετέχουν στην κοινή δράση ομαλής μετάβασης των νηπίων στο δημοτικό σχολείο. Η δράση αφορά στην ενημέρωση, εξοικείωση κ ανταλλαγή εμπειριών μεταξύ των παιδιών, των εκπαιδευτικών και των γονέων.

Τα πρωτάκια επισκέφτηκαν τις τάξεις του νηπιαγωγείου στις 18/12, έπαιξαν παιχνίδι γνωριμίας με τα νήπια στην τάξη και στην αυλή και έδωσαν χριστουγεννιάτικη κάρτα που έφτιαξαν ως δώρο. Τα νήπια επισκέφτηκαν την Α΄ τάξη στις 22/12 και είπαν τα κάλαντα στα πρωτάκια αλλά και στη διευθύντρια του σχολείου.

Τα παιδιά και στις δύο δράσεις ήρθαν σε επαφή με το πλαίσιο του νηπιαγωγείου και του δημοτικού σχολείου, αντάλλαξαν απορίες και σκέψεις, έπαιξαν και αγκαλιάστηκαν μοιραζόμενα την υπόσχεση ότι θα ανταμώσουν ξανά το Σεπτέμβρη του 2026 στην αυλή του σχολείου.

Υπεύθυνοι εκπαιδευτικοί: Καπράγκου Ξ., Κεχαγιά Β.

Η αγάπη είναι φως και τα Εκταστεράκια έχουν πάντα στην τσέπη τους ένα μικρό πορτοφολάκι γεμάτο αγάπη, έτοιμο να ανοίξει κάθε φορά που υπάρχει ανάγκη για προσφορά. Με αυτή τη σκέψη, αποφάσισαν φέτος να μετατρέψουν τα δώρα του Secret Santa σε μια πράξη ουσιαστικής αλληλεγγύης και κοινωνικής ευαισθησίας.

Ύστερα από συζήτηση και ανταλλαγή ιδεών μέσα στην τάξη, τα παιδιά πρότειναν να δωρίσουν τα δώρα τους σε παιδιά και οικογένειες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες, δείχνοντας έμπρακτα την ενσυναίσθησή τους. Στο πλαίσιο του θεματικού άξονα των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων «Ενδιαφέρομαι και Ενεργώ – Κοινωνική Συναίσθηση και Ευθύνη», του ευρωπαϊκού προγράμματος ενεργού πολιτειότητας «A.C.T.I.V.E» και με αφορμή τη συμμετοχή τους στο «Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Καλών Πράξεων», δεν έμειναν μόνο στη διατύπωση της ιδέας, αλλά ανέλαβαν ενεργό ρόλο στον σχεδιασμό, την οργάνωση και τον συντονισμό της δράσης, ενημερώνοντας και παρακινώντας και άλλα τμήματα του σχολείου να συμμετάσχουν.

Η δράση οδήγησε στη συγκέντρωση δώρων, τα οποία προσφέρθηκαν στον Φάρο του Κόσμου, έναν κοινωνικό φορέα που στηρίζει συστηματικά παιδιά και οικογένειες σε ανάγκη, προσφέροντάς τους φροντίδα, υποστήριξη και ελπίδα. Τα δώρα παραδόθηκαν από την εκπαιδευτικό κ. Φρασιόλα στον υπεύθυνο του φορέα, μεταφέροντας το μήνυμα της αλληλεγγύης και της αγάπης των μαθητών.

Μέσα από τη συγκεκριμένη δράση, οι μαθητές και οι μαθήτριες ενδιαφέρθηκαν ουσιαστικά για τον συνάνθρωπό τους και ενεργοποιήθηκαν συλλογικά, βιώνοντας στην πράξη τις αξίες της κοινωνικής προσφοράς, της συνεργασίας και της υπευθυνότητας. Καλλιέργησαν την ενσυναίσθηση, ανέπτυξαν κοινωνικές δεξιότητες και συνειδητοποίησαν ότι μπορούν, ακόμη και σε μικρή ηλικία, να συμβάλουν θετικά στην κοινωνία.

Θερμές ευχαριστίες σε όλους τους μαθητές και τις μαθήτριες του σχολείου που ανταποκρίθηκαν με προθυμία και διάθεση προσφοράς, και ιδιαίτερα στα τμήματα Δ2 και Ε1, όπου η συμμετοχή υπήρξε στο μεγαλύτερο ποσοστό, αποδεικνύοντας πως όταν τα παιδιά ενδιαφέρονται και ενεργούν, η αγάπη γίνεται πράξη.

Υπεύθυνοι εκπαιδευτικοι: Νικολάου Ε., Φρασιόλα Σ., Πετειναράκη Ε.

Μετά την επιτυχημένη ραδιοφωνική τους εκπομπή πέρυσι με τίτλο «Μικροί podcasters – υπερασπιστές του περιβάλλοντος», τα ΕΚΤΑΣΤΕΡΙΑ κλήθηκαν να συμμετάσχουν στην επετειακή εκπομπή-αφιέρωμα για τα 14α γενέθλια του European School Radio, με τίτλο:
«Ποιος άφησε πάλι το μικρόφωνο ανοιχτό;»

Οι μαθητές συμμετείχαν ζωντανά στη ραδιοφωνική εκπομπή, όπου εξέφρασαν τις σκέψεις τους για το πώς φαντάζονται το European School Radio σε 10 χρόνια από σήμερα και μοιράστηκαν ένα «μυστικό» του σχολείου τους, το οποίο εντυπωσίασε τη Ραδιοφωνική Εβδομάδα.

Η συμμετοχή αυτή ανέδειξε τη σημαντική παιδαγωγική αξία της εκπαιδευτικής ραδιοφωνίας, καθώς οι μαθητές:

• καλλιέργησαν δεξιότητες επικοινωνίας, συνεργασίας και δημιουργικής έκφρασης,
• εξοικειώθηκαν με τα νέα μέσα και την υπεύθυνη χρήση της τεχνολογίας,
• ενίσχυσαν την αυτοπεποίθησή τους μιλώντας δημόσια σε ζωντανή εκπομπή,
• ανέπτυξαν κριτική σκέψη και φαντασία, οραματιζόμενοι το μέλλον ενός ευρωπαϊκού μαθητικού ραδιοφώνου,
• βίωσαν τη χαρά της ενεργού συμμετοχής σε μια ευρωπαϊκή εκπαιδευτική κοινότητα.

Μπορείτε να ακούσετε τα μικρά μας εκταστεράκια πατώντας τον παρακάτω σύνδεσμο, στο 23:15 λεπτό:
https://europeanschoolradio.eu/podcast/11001

Υπεύθυνοι εκπαιδευτικοί: Νικολάου Ε., Πετειναράκη Ε., Φρασιόλα Σ.

Μια ιδιαίτερα συγκινητική ημέρα έζησε το σχολείο μας, στις 19/12 όταν οι μαθητές και οι μαθήτριες της Γ΄ και Δ΄ τάξης μαζί με τους δασκάλους τους άνοιξαν τις πόρτες του σχολείου και προσκάλεσαν τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους σε μια τρυφερή, ζεστή δράση αφιερωμένη στη σύνδεση των γενεών και στο πνεύμα των Χριστουγέννων.

Οι μεγαλύτεροι φίλοι μας πήραν θέση δίπλα στα παιδιά και με χαμόγελο και συγκίνηση, διάβασαν παραμύθια, μοιράστηκαν ιστορίες από τα παιδικά τους χρόνια και «ταξίδεψαν» τα παιδιά σε άλλες εποχές, γεμάτες απλότητα, αξίες και ανθρώπινη ζεστασιά. Οι λέξεις έγιναν γέφυρες επικοινωνίας και οι αφηγήσεις πολύτιμα δώρα μνήμης και εμπειρίας.

Η γιορτινή ατμόσφαιρα ολοκληρώθηκε με χριστουγεννιάτικα τραγούδια, παιχνίδια στην αυλή και παραδοσιακούς χορούς. Μικροί και μεγάλοι ενώθηκαν σε έναν κύκλο χαράς, αποδεικνύοντας πως η παράδοση, η μουσική και ο χορός μπορούν να ενώσουν καρδιές και να δημιουργήσουν μοναδικές αναμνήσεις.

Η δράση αυτή εντάσσεται στο πλαίσιο δραστηριοτήτων Ενεργού Πολίτη, καθώς καλλιεργεί τον σεβασμό προς τους ηλικιωμένους, την αλληλεγγύη, τη διαγενεακή επικοινωνία και την ενεργή συμμετοχή στην κοινότητα. Τα παιδιά έμαθαν στην πράξη τη σημασία της φροντίδας, της ακρόασης και της σύνδεσης με τις ρίζες τους.

Ήταν μια ημέρα γεμάτη συγκίνηση, αγκαλιές, χαμόγελα και βλέμματα που έλεγαν περισσότερα από λόγια. Μια ημέρα που μας θύμισε την ουσία των Χριστουγέννων: την αγάπη, τη συντροφικότητα και το μοίρασμα. Δεσμευόμαστε να καθιερώσουμε τη δράση, ώστε να συνεχίσουμε να ενισχύουμε τους δεσμούς ανάμεσα στις γενιές, κρατώντας ζωντανό το πνεύμα των Χριστουγέννων και τις αξίες που θέλουμε να μεταδώσουμε στα παιδιά μας.

Τσολερίδου Δ., Κουτρή Μ., Μπούκλα Ο., Ανθίδης Μ., Γκατζούνης Ν., Δεσποτίδου Μ., Κουκουβίτη Μ., Τσίκνα Ε.

Στο Σχολείο μας, η φετινή Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων του Παιδιού στις 20 Νοεμβρίου αποτέλεσε την αφετηρία μιας ουσιαστικής παιδαγωγικής διαδρομής, η οποία ολοκληρώθηκε με την Παγκόσμια Ημέρα Παιδιού στις 11 Δεκεμβρίου. Οι μαθητές και οι μαθήτριες της Β΄ Δημοτικού συμμετείχαν σε μια σειρά εκπαιδευτικών και βιωματικών δραστηριοτήτων με στόχο να γνωρίσουν, να κατανοήσουν και να σεβαστούν τα δικαιώματά τους. Αρωγοί στην προσπάθειά τους αυτή υπήρξαν η υπεύθυνη εκπαιδευτικός της τάξης Γαλατίδου Χρυσούλα και η εκπαιδευτικός της παράλληλης στήριξης Δανιηλίδου Ζωή .

Στο μάθημα της Γλώσσας διάβασαν μια φανταστική ιστορία, όπου τα δικαιώματα των παιδιών είχαν χαθεί, καλώντας τους μικρούς μαθητές να γίνουν οι ίδιοι ήρωες και να τα ανακαλύψουν. Η δράση αυτή αποτέλεσε αφετηρία για συζήτηση γύρω από την προστασία, τη φροντίδα, την ασφάλεια, την έκφραση και την αγάπη που αξίζει κάθε παιδί.

Ακολούθησε προβολή ενημερωτικών ταινιών για τα δικαιώματα του παιδιού και του τρυφερού παραμυθιού «Η κατσικούλα της Βεατρίκης». Η ιστορία αυτή ανέδειξε με συγκινητικό τρόπο τη δύναμη που μπορεί να έχει ένα μικρό δώρο για μια ολόκληρη ζωή και
έδωσε στη Βεατρίκη τη δυνατότητα να κάνει το μεγάλο της όνειρο πραγματικότητα: να πάει στο σχολείο. Ταυτόχρονα αποτέλεσε ισχυρό ερέθισμα για συζήτηση σχετικά με την κοινωνική ανισότητα, την αξία της εκπαίδευσης και την ανάγκη   ίσων ευκαιριών για όλα τα παιδιά.

Εμπνευσμένοι από όλα όσα είδαν και άκουσαν, οι μαθητές και οι μαθήτριες ζωγράφισαν τα δικαιώματά τους, έγραψαν τι θεωρούν σημαντικό για κάθε παιδί και στο τέλος δημιούργησαν ένα συλλογικό κολάζ, σύμβολο ενότητας, έκφρασης και δημιουργικότητας.

Στις 11 Δεκεμβρίου, στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Παιδιού, οι μαθητές ανέλυσαν το ποίημα «Όσο θα υπάρχουν παιδιά» του Γιώργου Κρόκου, αναγνωρίζοντας ότι η παρουσία των παιδιών αποτελεί τη βαθύτερη πηγή ελπίδας και ανθρωπιάς για τον κόσμο μας. Κατόπιν συμπλήρωσαν μια ακροστιχίδα με τα δικαιώματα του παιδιού.  Παράλληλα, διαβάστηκαν χαρακτηριστικές φράσεις Ελλήνων λογοτεχνών:

• Άγγελος Σαμαράκης: «Πάντα φταίνε οι μεγάλοι.»
  Μια φράση που υπογραμμίζει την ευθύνη των ενηλίκων για την προστασία των παιδιών.
• Νίκος Καζαντζάκης: «Αν κρατήσεις ένα παιδί από το χέρι, κρατάς το μέλλον.» Μια υπενθύμιση ότι κάθε παιδί αποτελεί θεμέλιο και ελπίδα της κοινωνίας.

Η συνολική δράση εντάχθηκε στα Εργαστήρια Δεξιοτήτων με υποθεματική τη ψυχική και συναισθηματική υγεία. Τα παιδιά ενθαρρύνθηκαν να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, να συνεργαστούν, να αναγνωρίσουν τη μοναδικότητά τους και να καλλιεργήσουν σεβασμό και ενσυναίσθηση.

Στο τέλος προτάθηκε η διαμόρφωση μιας «Διακήρυξης Δικαιωμάτων και Υποχρεώσεων της Τάξης», στην οποία τα παιδιά  συγκέντρωσαν όσα θεωρούν απαραίτητα για μια δίκαιη και ασφαλή σχολική κοινότητα.

Καθώς ολοκληρώθηκε αυτός ο κύκλος δράσεων, το Σχολείο μας επαναβεβαιώνει τη δέσμευσή του να προσφέρει σε κάθε παιδί ένα περιβάλλον ασφάλειας, εμπιστοσύνης και αγάπης. Και όπως μας υπενθυμίζει ο Οδυσσέας Ελύτης: «Μέσα στις καρδιές των παιδιών φυλάγεται το αύριο…».

Αφιερωμένο σε όλα τα παιδιά που μας διδάσκουν καθημερινά τι σημαίνει φως, ελπίδα και ανθρωπιά!

Αρθρογράφοι: Γαλατίδου Χρυσούλα ΠΕ 70, Δανιηλίδου Ζωή ΠΕ 70 ΕΑΕ.

Χήνες με τα μικρά τους διασχίζουν τον δρόμο Marginal Way στο Σιάτλ, στην πολιτεία της Ουάσινγκτον.(AP Photo/Ted S. Warren)

Οι χήνες προηγούνται και ανοίγουν τον δρόμο, αλλά αφήνουν τα μικρά τους να κινηθούν με τον δικό τους ρυθμό. Η παρουσία των γονιών στα χηνάκια, είναι ορατή, σταθερή, προστατευτική, αλλά χωρίς να ακυρώνει τα πρώτα τους βήματα. Αυτή η λεπτή ισορροπία ανάμεσα στη φροντίδα και την αυτονομία των παιδιών συχνά χάνεται και η προστασία μετατρέπεται σε έλεγχο.

Η υπερπροστατευτική γονεϊκότητα αφορά σε μια μορφή φροντίδας η οποία αντί να ενδυναμώνει το παιδί, επί της ουσίας, το περιορίζει. Εδώ η κακοποίηση δεν εκδηλώνεται με σκληρότητα ή αδιαφορία, αλλά με διαρκή εγρήγορση, παρεμβατικότητα και έλεγχο. Συχνά κοινωνικά επιβραβεύεται, αφού εμφανίζεται ως ενδιαφέρον και υπευθυνότητα. Ωστόσο, οι ψυχολογικές της συνέπειες μπορεί να είναι βαθιές και μακροχρόνιες.

Η υπερπροστασία εκδηλώνεται όταν ο γονέας παρεμβαίνει συστηματικά στη ζωή του παιδιού, ακόμη και σε καταστάσεις που το παιδί μπορεί, αναπτυξιακά, να διαχειριστεί μόνο του.

Το παιδί δεν προστατεύεται μόνο από πραγματικούς κινδύνους, αλλά και από το λάθος, την αποτυχία και τη ματαίωση. Με αυτόν τον τρόπο η καθημερινότητα γίνεται ένα πεδίο ελεγχόμενο, όπου η εμπειρία προηγείται της κρίσης του γονέα και όχι του ίδιου του παιδιού.

Ψυχολογικές επιπτώσεις

• επίλυση προβλημάτων αντί για καθοδήγηση,
• έλεγχος κοινωνικών σχέσεων και δραστηριοτήτων,
• διαρκής επιτήρηση της συμπεριφοράς,
• άμεση παρέμβαση σε κάθε δυσκολία,
• αποφυγή δυσκολιών και καταστάσεων που ενέχουν ρίσκα.

Το μήνυμα που μεταδίδουν οι γονείς στα παιδιά είναι: «δεν μπορείς χωρίς εμένα». Και τελικά αυτό που στερείται το παιδί είναι η αυτονομία.

Η υπερπροστατευτική γονεϊκότητα συχνά πηγάζει από έντονο άγχος, φόβο απώλειας ή μη επεξεργασμένα τραύματα. Ο γονιός επιχειρεί να ελέγξει το περιβάλλον του παιδιού προκειμένου να καθησυχάσει το δικό του άγχος. Έτσι, η φροντίδα μετατρέπεται σε μηχανισμό διαχείρισης φόβου και όχι σε πλαίσιο ανάπτυξης.

Σε κοινωνικό επίπεδο, αυτή η στάση ενισχύεται από αφηγήματα τα οποία προβάλλουν τον κόσμο ως διαρκώς επικίνδυνο και το παιδί ως μόνιμα ευάλωτο. Το αποτέλεσμα είναι μια γονεϊκότητα που δυσκολεύεται να αποδεχθεί ότι η όποια ανάπτυξη προϋποθέτει ρίσκο.

Όταν η υπερπροστασία γίνεται κακοποίηση

Όπως η παραμέληση στερεί από το παιδί τη συναισθηματική ασφάλεια, έτσι και η παθολογική φροντίδα στερεί την εμπειρία του να δοκιμάζει, να αποτυγχάνει και να μαθαίνει. Το παιδί δεν αποκτά δεξιότητες διαχείρισης της ζωής του, δεν αναπτύσσει ανθεκτικότητα και δυσκολεύεται να εμπιστευτεί τις ικανότητές του. Αυτή η έλλειψη αναπτυξιακών ευκαιριών συνδέεται με μια σειρά από ψυχολογικές επιπτώσεις, όπως:

Ψυχολογικές επιπτώσεις

• αυξημένο άγχος και φόβος αποτυχίας,
• χαμηλή αυτοεκτίμηση,
• δυσκολία στη λήψη αποφάσεων,
• εξάρτηση από εξωτερική αποδοχή,
• μειωμένη ανοχή στη ματαίωση,
• Το παιδί μαθαίνει να βλέπει τον κόσμο ως απειλή και τον εαυτό του ως ανεπαρκή.

Η υπερπροστασία επηρεάζει και τον τρόπο με τον οποίο διαμορφώνεται η προσκόλληση. Το παιδί βασίζεται υπερβολικά στους γονείς για συναισθηματική ρύθμιση και καθοδήγηση, γεγονός που ευνοεί μη ασφαλή τύπο προσκόλλησης.

Στην ενήλικη ζωή, αυτό μπορεί να μεταφραστεί σε σχέσεις:

• με έντονο άγχος,
• φόβο εγκατάλειψης,
• ανάγκη συνεχούς επιβεβαίωσης.
• δυσκολία αποδοχής της αυτονομίας του άλλου.

Παρότι εκ πρώτης όψεως η υπερπροστασία και η παραμέληση μοιάζουν διαμετρικά αντίθετες, οδηγούν σε παρόμοια αποτελέσματα. Και στις δύο περιπτώσεις, το παιδί δεν προετοιμάζεται επαρκώς για τη ζωή. Στην παραμέληση, το παιδί μένει μόνο χωρίς στήριξη. Στην υπερπροστασία, δεν μαθαίνει ποτέ πώς να σταθεί μόνο του. Το μήνυμα αλλάζει μορφή, αλλά όχι ουσία: είτε «δεν αξίζεις φροντίδα», είτε «δεν είσαι ικανός».

Η υγιής γονεϊκότητα αφορά στη σύνδεση και όχι στον έλεγχο. Αφορά στη δημιουργία ενός πλαισίου όπου το παιδί νιώθει ασφαλές, αλλά και ελεύθερο να δοκιμάσει. Χρειάζεται όρια, αλλά και χώρο. Χρειάζεται παρουσία, αλλά και εμπιστοσύνη. Το λάθος δεν αποτελεί απειλή, αλλά προϋπόθεση ανάπτυξης.

Η υπερπροστασία μπορεί να μοιάζει με αγάπη. Ωστόσο, η αγάπη που επιτρέπει στο παιδί να εξελιχθεί και να μεγαλώσει, είναι εκείνη που το προετοιμάζει για έναν κόσμο στον οποίο δεν θα βρίσκεται συνεχώς προστατευμένο. Το αντίθετο της παραμέλησης δεν είναι ο έλεγχος. Είναι η εμπιστοσύνη.

Έφη Ζέρβα ertnews.gr

Η σχολική μας δανειστική βιβλιοθήκη αποτελεί σταθερά έναν χώρο γνώσης, φαντασίας και δημιουργίας, ανοιχτό σε όλα τα παιδιά. Ενόψει των χριστουγεννιάτικων διακοπών, τη Δευτέρα και την Τρίτη της επόμενης εβδομάδας, οι μαθητές και οι μαθήτριες θα έχουν τη δυνατότητα, κατά τις ώρες λειτουργίας της βιβλιοθήκης, να επιλέξουν και να δανειστούν βιβλία ώστε να τα έχουν συντροφιά τις γιορτινές μέρες. Υπενθυμίζουμε τις ώρες λειτουργίας εδώ.

Τα Χριστούγεννα είναι η ιδανική περίοδος για ξεκούραση, οικογενειακές στιγμές και χρόνο μακριά από την καθημερινότητα. Ανάμεσα στα παιχνίδια και τις ηλεκτρονικές συσκευές, αξίζει να θυμόμαστε ένα δώρο διαχρονικό και ουσιαστικό: το βιβλίο. Ένα βιβλίο δεν προσφέρει μόνο ψυχαγωγία, ανοίγει δρόμους σκέψης, καλλιεργεί τη φαντασία και βοηθά τα παιδιά να γνωρίσουν καλύτερα τον εαυτό τους και τον κόσμο γύρω τους.

Σε αντίθεση με πολλά παιχνίδια που χρησιμοποιούνται για λίγο και έπειτα ξεχνιούνται, το βιβλίο μένει, διαβάζεται ξανά, μοιράζεται και γίνεται αφορμή για ποιοτικό χρόνο με την οικογένεια. Οι γιορτές είναι μια εξαιρετική ευκαιρία για κοινές στιγμές ανάγνωσης, για συζήτηση ιστοριών και για δημιουργική χαλάρωση.

Επιλέγοντας ένα βιβλίο – είτε ως δώρο είτε μέσω της δανειστικής βιβλιοθήκης – δίνουμε στα παιδιά κάτι περισσότερο από ένα αντικείμενο. Τους χαρίζουμε χρόνο, έμπνευση και εμπειρίες που θα τα συνοδεύουν για πολύ καιρό καλλιεργώντας το μυαλό και την ψυχή τους.

Υπεύθυνη Βιβλιοθήκης, Μπούκλα Όλγα