Στο τέλος της φετινής χρονιάς, το σχολείο μας οργάνωσε και παρουσίασε γιορτή. Θέμα της: «Όνειρα καλοκαιρινά» και πραγματοποιήθηκε στο Αμφιθέατρο.
Το σχολείο μας έγινε… γκαλερί!
Οργανώσαμε έκθεση Εικαστικών και παρουσιάστηκαν οι μαθητικές δημιουργίες στους γονείς και στους φίλους. Το μάθημα ήταν ένας χώρος έκφρασης και χαράς. Στόχος της έκθεσης ήταν να αναδείξει τη δημιουργία χωρίς «σωστό» και «λάθος», τη δουλειά και τη συνεργασία με τους συμμαθητές, βάζοντας τη φαντασία σε δράση.
- Έγινε γνωριμία με σπουδαίους καλλιτέχνες.
- Πραγματοποιήθηκαν πειράματα με χρώματα, σχήματα και υλικά.
- Δημιουργήθηκαν ζωγραφιές, κατασκευές και ομαδικά έργα.
- Εκφράστηκαν συναισθήματα, σκέψεις και φαντασία μέσα από την τέχνη.
- Αξιοποιήθηκε η συνεργασία με τους συμμαθητές και ο διαμοιρασμός ιδεών.
Κάθε έργο προσέφερε μια μοναδική οπτική γωνία στο θέμα, προκαλώντας τον θεατή να στοχαστεί και να αλληλεπιδράσει με τον χώρο. Η έκθεση κατάφερε να συνδυάσει αισθητική και προβληματισμό, προσφέροντας μια ολοκληρωμένη καλλιτεχνική εμπειρία στο κοινό.
Τα έργα παρουσίαζαν ονειρικές ή συμβολικές απεικονίσεις, αναδεικνύοντας τη δύναμη της φαντασίας και της νοσταλγίας. Η έκθεση προσκάλεσε το κοινό σε ένα εικαστικό ταξίδι γεμάτο χρώμα, ζωντάνια και συναισθηματική φόρτιση, θυμίζοντας πως το καλοκαίρι δεν είναι μόνο εποχή, αλλά και τρόπος να βλέπει κανείς τη ζωή.
Η εικαστική έκθεση με τίτλο «Όνειρα Καλοκαιρινά» παρουσίασε έργα εμπνευσμένα από τις δημιουργίες σπουδαίων καλλιτεχνών: Ανρί Ρουσσώ, Όπυ Ζούνη, Βίνσεντ Βαν Γκογκ, Κιθ Χάρινγκ και Τάκη (Παναγιώτης Βασιλάκης). Κάθε έργο συνέβαλε με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο στη σύνθεση ενός πολυδιάστατου, ονειρικού τοπίου.
Ο Ανρί Ρουσσώ, με τα φανταστικά του τοπία και την έντονη χρήση του χρώματος, απέδωσε τη φύση και τη ζούγκλα σαν όνειρο. Η γεωμετρική αφαίρεση και η λιτή αρμονία των έργων της Όπυς Ζούνη έδωσαν μια αίσθηση εσωτερικής ισορροπίας, με τις οπτικές ψευδαισθήσεις, δημιουργώντας παιχνίδια με τον χώρο και την προοπτική. Ο Βαν Γκογκ, με τους έντονους χρωματικούς συνδυασμούς και την εκφραστική του πινελιά, μετέφερε τον θεατή σε ένα πάθος γεμάτο φως και κίνηση. Ο Κιθ Χάρινγκ, με τις παιχνιδιάρικες μορφές και το ρυθμικό του στυλ, έδωσε ζωή στο καλοκαίρι μέσα από χορό, κίνηση και ενέργεια. Ο Τάκης, με τα μαγνητικά του γλυπτά και την τεχνολογία, ανέδειξε το καλοκαίρι ως μια εμπειρία που ξεπερνά τον ρεαλισμό και αγγίζει το σύμπαν, προβάλλοντας κατασκευές με ξυλάκια, χαρτόνι και κίνηση.
Οι μαθητές της Γ΄ τάξης παρουσίασαν δικά τους γλυπτά έργα εμπνευσμένα από τα κυκλαδικά ειδώλια, στοχεύοντας στην ανάδειξη του κυκλαδικού πολιτισμού, εμπνευσμένα από το μάθημα της Ιστορίας. Το Αμφιθέατρο του Σχολείου διαμορφώθηκε και λειτούργησε με ιδιαίτερη φροντίδα ως ένας πρότυπος εκθεσιακός χώρος, προσφέροντας στους επισκέπτες την εμπειρία ενός μικρού Μουσείου. Η δράση αυτή αποτέλεσε μια δημιουργική σύνδεση της διδακτικής διαδικασίας με την πολιτιστική κληρονομιά.
Τα κυκλαδικά ειδώλια είναι χαρακτηριστικά έργα της Πρωτοκυκλαδικής περιόδου (περίπου 3200–2000 π.Χ.) και συνδέονται κυρίως με τις Κυκλάδες. Ξεχωρίζουν για την αυστηρή γεωμετρικότητα, τις αρμονικές αναλογίες και την αφαίρεση στην αναπαράσταση της ανθρώπινης μορφής. Τα παιδιά έφτιαξαν γυναικεία ειδώλια με σταυρωμένα χέρια και τον «γλεντζέ».
Ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ σε όλους, γιατί η τέχνη είναι ένα ταξίδι και τα παιδιά το έκαναν με φαντασία, έμπνευση και χαρά!
Στη συνέχεια, οι μαθητές της ΣΤ΄ τάξης παρουσίασαν ένα θεατρικό απόσπασμα από το αριστούργημα του William Shakespeare «Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας», το οποίο είχαν επεξεργαστεί στο μάθημα των Αγγλικών, μέσα από το σχολικό βιβλίο. Μέσα από τη δημιουργική αυτή εμπειρία, τα παιδιά γνώρισαν το έργο του Shakespeare και διασκέδασαν με τους ρόλους και τη μαγεία του θεάτρου. Πρόκειται για μια παράσταση γεμάτη φαντασία, ποίηση και χιούμορ.
Μέσα στο μαγικό δάσος ξωτικά, βασιλιάδες, βασίλισσες, ερωτευμένοι και … σκανδιαλιάρηδες μας ταξίδεψαν σε έναν κόσμο, όπου όλα είναι δυνατά: οι παρεξηγήσεις, οι μεταμορφώσεις, οι δεύτερες ευκαιρίες και – πάνω από όλα – η δύναμη της αγάπης.
Οι μαθητές με ενθουσιασμό, ταλέντο και φαντασία κατάφεραν να αποδώσουν με λόγια και κίνηση τα διαχρονικά μηνύματα του έργου. Το σκηνικό εμπνευσμένο από το καλοκαιρινό φως και τη φύση συμπλήρωσε την ατμόσφαιρα της παράστασης, ενώ μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί παρακολουθούσαν με συγκίνηση και χαμόγελο. Δεν ήταν μόνο μια θεατρική παράσταση. Ήταν μια γιορτή για τη συνεργασία, τη δημιουργία και το κλείσιμο μιας γεμάτης χρονιάς με τον πιο παραμυθένιο τρόπο. Ο Shakespeare μας έδωσε την έμπνευση, τα παιδιά μας έδωσαν την ψυχή.
Ακολούθησε κινητική δημιουργικότητα με θέμα: «Ζωντανεύοντας τα ανθρωπάκια του Keith Haring». Οι μαθητές μας έγιναν ζωντανοί πίνακες δίνοντας πνοή στα χαρακτηριστικά πολύχρωμα ανθρωπάκια του καλλιτέχνη. Με κάθε τους κίνηση, έστελναν μηνύματα αγάπης, ισότητας και χαράς, όπως ακριβώς έκανε και εκείνος με τα έργα του. Το σώμα έγινε μέσο έκφρασης, η σκηνή ένας καμβάς και τα παιδιά … οι πιο φωτεινές πινελιές του. Κι ύστερα, ήρθε η στιγμή για τη «χρωματιστή κορδελομαγεία» και η ρυθμική κινητική δημιουργικότητα μας ταξίδεψε σε ένα ονειρικό τοπίο. Κορδέλες που χόρευαν στον αέρα σαν πολύχρωμοι χαρταετοί, χέρια που ζωγράφιζαν στον χώρο, καρδιές που χτυπούσαν στον ίδιο ρυθμό. Ήταν σαν να βλέπεις τα συναισθήματα να παίρνουν μορφή και να γίνονται παιχνίδι, ποίηση, γιορτή.
Η Γ΄ τάξη, με οδηγό την καρδιά και πυξίδα τη φαντασία, αποχαιρέτησε την ΣΤ΄ τάξη με έναν ξεχωριστό τρόπο μέσα από έναν θεατρικό αυτοσχεδιασμό από «Το νησί των συναισθημάτων» του Χόρχε Μπουκάι, ντυμένη με τη μαγική μουσική του Μάνου Χατζηδάκι.
Στη σκηνή γεννήθηκε ένας κόσμος αλλιώτικος, όπου τα συναισθήματα είχαν φωνή, μορφή και λόγο ύπαρξης. Η Αγάπη, η Λύπη, η Χαρά, ο Θυμός … όλα τα συναισθήματα ζωντάνεψαν μέσα από τα λόγια και τις κινήσεις των παιδιών. Τα συναισθήματα αποφασίζουν να φύγουν μακριά από το νησί κι εκείνο βυθίζεται. Η αγάπη δεν αντέχει στην ιδέα ν’ αφήσει το νησί, τον τόπο των συναισθημάτων κι όταν αρχίζει να κινδυνεύει, ζητά βοήθεια από τα υπόλοιπα. Κανένα όμως δεν τη βοηθά. Μόνο ο χρόνος μπορεί να κατανοήσει πόσο σημαντική είναι η ΑΓΑΠΗ. Τότε, την παίρνει μαζί του και τη σώζει. Γιατί μόνο εκείνος καταλαβαίνει την αξία της…
Ένα παραμύθι βαθιά ανθρώπινο, που αγγίζει μικρούς και μεγάλους, έγινε το όχημα για να πουν οι μικροί στους μεγαλύτερους «αντίο», όχι με λύπη, αλλά με βαθιά εκτίμηση. Η μουσική του Χατζηδάκι έντυνε τις στιγμές με τρυφερότητα και νοσταλγία, ενώ τα παιδιά μας θύμισαν ότι κάθε αποχαιρετισμός είναι ένα νέο ξεκίνημα και πως όταν φύγεις από το νησί κουβαλάς μέσα σου όσα έζησες εσύ.
Και τέλος, η ΣΤ΄ τάξη αποχαιρέτησε το Δημοτικό σχολείο με τραγούδια του Σταύρου Κουγιουμτζή. Φεύγει, αλλά αφήνει πίσω της μια γλυκιά σκιά – και η Γ΄ τάξη το ξέρει. Γι’ αυτό διάλεξε να τη χαιρετήσει με ένα μύθο για την αξία των συναισθημάτων. Γιατί στο τέλος, αυτό που μένει είναι όσα νιώσαμε, όσα αγαπήσαμε… και όσα δε θα ξεχάσουμε ποτέ.
Τους ευχόμαστε καλή φοίτηση στο Γυμνάσιο
και επιτυχία στην επόμενη βαθμίδα της ζωής τους!
Συγχαρητήρια σε όλους για την υπέροχη προσπάθεια!
Καλό καλοκαίρι σε όλους!
Στο πλαίσιο της 12ης Πανελλήνιας Ημέρας Σχολικού Αθλητισμού το σχολείο μας πραγματοποίησε μια ξεχωριστή εκπαιδευτική επίσκεψη στο Paradise Park στη Μεταμόρφωση. Οι μαθητές, με σύνθημα «Κινούμαι, Ενεργώ, Δημιουργώ», είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν από κοντά την αξία τη άσκησης, της συνεργασίας και της ευγενούς άμιλλας μέσα από ποικίλες αθλητικές δραστηριότητες.
Πρόσφατα σχόλια