Ένα πολύ όμορφο παραμύθι διαβάσαμε σήμερα στο νηπιαγωγείο.. συνεχίζοντας την ενότητα με τα χρώματα αλλά και θέλοντας να μιλήσουμε στα παιδιά για αξίες όπως η διαφορετικότητα, η φιλία κ.ά.
«Έλμερ», Ντέιβιντ Μακ Κι
Αφού συζητήσαμε την ιστορία.. στη συνέχεια ζωγραφίσαμε ό,τι μας έκανε εντύπωση…
στο τέλος φτιάξαμε τους δικούς μας παρδαλούς ελέφαντες με πολλή φαντασία!!!!
Χρόνια πολλά γιαγιά – παππού!!! (1η Οκτωβρίου: Παγκόσμια Ημέρα Τρίτης Ηλικίας)
Αγαπημένα μας πρόσωπα σήμερα γιορτάζουν και εμείς τους ετοιμάσαμε όμορφες εκπλήξεις για να τους χαρίσουμε, αφού πρώτα ακούσαμε σχετικά τραγουδάκια!!!
Ζωγραφίσαμε τον παππού & τη γιαγιά μας… και φτιάξαμε καρδούλα σε γλωσσοπίεστρο και γλαστράκι για να τους χαρίσουμε!!
Με τη βοήθεια πολλών και ποικίλων μουσικών οργάνων.. τα παιδιά δίνουν το δικό τους κονσέρτο… με τη βοήθεια και καθοδήγηση της μαέστρου- νηπιαγωγού!
«12η Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού – Ευρωπαϊκή Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού 2025»
Στο πλαίσιο του εορτασμού της 12ης Πανελλήνιας Ημέρας Σχολικού Αθλητισμού 2025, η οποία εναρμονίζεται, όπως κάθε χρόνο, με την Ευρωπαϊκή Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού, η Διεύθυνση Φυσικής Αγωγής του Υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού καλεί όλες τις σχολικές μονάδες της Πρωτοβάθμιας και της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, την Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2025, να υλοποιήσουν αθλητικές δράσεις και δραστηριότητες, εντός ή/και εκτός του σχολικού χώρου, καθ΄ όλη τη διάρκεια του σχολικού ωραρίου, με κοινό σύνθημα:
«Κινούμαι, Ενεργώ, Δημιουργώ».
Με στόχο την ανάδειξη, εκτός των άλλων, της παιδαγωγικής αξίας του σχολικού αθλητισμού και την καλλιέργεια των αξιών και αρετών που απορρέουν από αυτόν, προτείνεται ο φετινός εορτασμός να αφιερωθεί στη σύνδεση του σχολικού αθλητισμού με την έννοια του «ενεργού πολίτη», υιοθετώντας μια ολιστική προσέγγιση που εναρμονίζεται με τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΣΒΑ) του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, δεδομένου ότι ο αθλητισμός, πέρα από τη φυσική άσκηση/δραστηριότητα για τη θωράκιση της υγείας και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής, αποτελεί ισχυρό εργαλείο για την ανάπτυξη δεξιοτήτων, την κοινωνική σύνδεση και την ενεργό συμμετοχή στον δημόσιο βίο.
Έτσι λοιπόν και εμείς θελήσαμε να πραγματοποιήσουμε δράσεις στην αυλή του σχολείου μας και μέσα στις τάξεις μας!! 😀
Ξεκινήσαμε τη μέρα μας στο Νηπιαγωγείο βλέποντας ένα σχετικό βίντεο για τον αθλητισμό, καθώς και σχετικές εικόνες από τους Ολυμπιακούς Αγώνες και μιλήσαμε για αθλήματα που ξέρουμε ή και θέλουμε να μάθουμε.. (πηγή: Thalia v) 😀
Στη συνέχεια καταγράψαμε στην ολομέλεια τις αθλητικές δραστηριότητες που κάνουμε…
Παιχνίδια ομαδικά, όπου τα παιδιά συνεργάστηκαν και χάρηκαν με τη συμμετοχή τους σε αυτά!!!
Τρέξιμο… σκυταλοδρομίες… παιχνίδι με εμπόδια... άρση βαρών..
Μπάσκετ… ποδόσφαιρο.. παιχνίδια συνεργασίας με την μπάλα..
παιχνίδια κινητικά… γυμναστική.. ασκήσεις ισορροπίας..
μουσικοκινητικά τραγούδια…
Στη συνέχεια, ζωγραφίσαμε τις εντυπώσεις μας από τον εορτασμό της ημέρας αυτής..
και στο τέλος βέβαια όλοι πήραμε το κύπελο, τον έπαινο και το βραβείο για τη συμμετοχή μας στις δράσεις που υλοποιήθηκαν για να γιορτάσουμε και εμείς με τον δικό μας τρόπο την Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού (ιδέα από το https://edonipiagogeio.blogspot.com).
Οι πρώτες μέρες στο νηπιαγωγείο περνούν όμορφα.. γνωριζόμαστε και μαθαίνουμε τις γωνιές μας και πώς θα λειτουργούμε σαν μια ομάδα ενωμένη δυνατή… αλλά… τις γλυκές μανούλες συχνά τις φέρνουμε στο νου!!! Για αυτό επιλέξαμε να διαβάσουμε την πολύ όμορφη και γλυκιά ιστορία «Το φιλάκι στο χέρι».
Ο Τσέστερ, ο ήρωας της ιστορίας μας , είναι ένα μικρό ρακούν, μας είπε οτι και αυτός όταν ξεκίνησε το σχολείο δεν ήθελε να πάει. Ήθελε τη μαμά του και φοβόταν να μείνει μόνος του στο σχολείο. Αλλά η μαμά του είχε ένα μυστικό να του πει για να τον βοηθήσει ….. θέλετε να το μάθετε??
“Όταν νιώθεις μοναξιά και σου λείπει το σπίτι σου , ακούμπησε το χέρι στο μάγουλο σου και σκέψου: ‘ η μαμά σ’ αγαπάει…η μαμά σ’ αγαπάει”.
Συζητήσαμε την ιστορία στην παρεούλα μας.. και μετά φτιάξαμε με πινέλα, χρώματα και πολλή αγάπη.. το δικό μας φιλάκι στο χεράκι με το μήνυμα αγάπης στους γονείς μας!!!
Η ανάγνωση ενός πολύ αγαπημένου παραμυθιού… “Το παραμύθι με τα χρώματα“, του Αλέξη Κυριτσόπουλου, κέντρισε το ενδιαφέρον των μικρών μαθητών/τριών, συζητήσαμε την ιστορία και στη συνέχεια ζωγραφίσαμε αυτό που μας έκανε περισσότερο εντύπωση!!
Το ουράνιο τόξο έφυγε, γιατί δεν του έδιναν σημασία. Και πήρε κι όλα τα χρώματα μαζί του. Κι όλα έγιναν άσπρα, γκρίζα και μαύρα. Τρία παιδιά ξεκίνησαν να το βρουν και να το φέρουν πίσω. Θα τα καταφέρουν; 😀 🙂
Ακολούθησε και μία σχετική με το παραμύθι ομαδική εργασία των μαθητών/τριών… Φτιάξαμε την ιστορία με τον δικό μας τρόπο, συνεργαστήκαμε και χρησιμοποιώντας χαρτόνια, κόλλες κτλ… η πόλη μας είναι έτοιμη (ασπρόμαυρη όταν το ουράνιο τόξο είχε φύγει στεναχωρημένο μακριά και πολύ χρωματιστή όταν το ουράνιο τόξο σκόρπισε παντού τα όμορφα χρώματά του)!!!
Μετά την ανάγνωση και ενασχόλησή μας με το παραμύθι «Η τελεία»… βρήκαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε για τα χρώματα!!! 😀
Ξεκινήσαμε με την αναφορά στα 3 βασικά χρώματα: κόκκινο, κίτρινο και μπλε και στη συνέχεια αρχίσαμε τα μαγικά μας!!!!! 🙂 😀
Ανακατέψαμε με πινέλα τα χρώματα… κάναμε τις αντίστοιχες μίξεις, μαντέψαμε τα νέα χρώματα που δημιουργούνται…τραγουδήσαμε και χορέψαμε τραγούδια «χρωματιστά»!!!
Την επόμενη μέρα, η γωνιά του καβαλέτο άνοιξε και οι μικροί μαθητές είχαν την ευκαιρία να ξεκινήσουν τις μαγικές δημιουργίες τους… Πινέλα… χρώματα και πολλή φαντασία… και οι δημιουργίες των μικρών καλλιτεχνών στολίζουν τους τοίχους των τάξεων μας!!! 😀
Τις επόμενες μέρες είδαμε πίνακες ζωγραφικής διάσημων ζωγράφων.. τις παρατηρήσαμε.. συζητήσαμε τα σχέδια και τα χρώματα που οι καλλιτέχνες επέλεξαν στα έργα τους και φτιάξαμε τα δικά μας να στολίζουν τον τοίχο μας… 😀
Οι κανόνες συμπεριφοράς των παιδιών μέσα και έξω από την τάξη προκύπτουν από τα ίδια μέσα από συζητήσεις που γίνονται. Τα παιδιά που έχουν ήδη φοιτήσει στο νηπιαγωγείο, γίνονται οι καλύτεροι βοηθοί καθώς είναι ήδη εξοικειωμένα με τον τρόπο που κινούμαστε και διαχειριζόμαστε τον περιβάλλοντα χώρο.
Οι κανόνες της τάξης στο νηπιαγωγείο είναι ουσιαστικοί για τη δημιουργία ενός ασφαλούς και θετικού κλίματος μέσα στο σχολικό περιβάλλον. Οι μαθητές/τριες μέσα από αυτούς κατανοούν την έννοια της ομαδικής ζωής, την αξία της αρμονικής συνύπαρξης, της συνεργασίας, της οργάνωσης, της υπευθυνότητας, του αλληλοσεβασμού. Οι πρώτες μέρες στο σχολείο είναι καθοριστικές προκειμένου τα παιδιά να κατανοήσουν το πόσο σημαντικό είναι να λειτουργούν μέσα σε ένα υποστηριστικό και καλά δομημένο περιβάλλον .
Συνεργαστήκαμε για να φτιάξουμε την αφίσα μας.
Ξεκινάμε τη νέα χρονιά με αυτή τη σπουδαία δουλειά ώστε τα παιδιά να μάθουν να καλλιεργούν και να αναπτύσσουν δεξιότητες όπως η τήρηση σειράς, η συνεργασία, η αυτονομία, η κοινωνικοποίηση και ο σεβασμός των άλλων, θεμελιώνοντας έτσι τη μελλοντική τους προσαρμογή στην κοινωνία.
Στο τέλος βάλαμε την “υπογραφή” μας, σχεδιάζοντας και ζωγραφίζοντας την παλάμη μας σε χαρτόνι για να δηλώσουμε οτι θα τηρούμε τους κανόνες που η ομάδα αποφάσισε για να λειτουργούμε καλά στη τάξη μας και βάλαμε την αφίσα στον τοίχο για να μας τους υπενθυμίζει!! 😀 😀
η αφίσα μας!!!
Έπειτα το κάθε παιδί ζωγράφισε με τον δικό του τρόπο όποιον κανόνα ήθελε!! 😀
Ακούσαμε το αγαπημένο τραγούδι για τους κανόνες της τάξης.. “Μ΄ αρέσει το σχολείο μου, το Νηπιαγωγείο μου” (πηγή: Thalia v) 😀
και αυτό το τραγούδι που μας άρεσε πολύ, “Οι κανόνες της τάξης μας” της Στέλλας Μπάρμπα!!! 😀
15 Σεπτεμβρίου είναι η παγκόσμια ημέρα της τελείας και εμείς είπαμε να ασχοληθούμε με το βιβλίο «Η τελεία» του Peter Reynolds. Ένα βιβλίο που μιλάει για την αυτοπεποίθηση και τις ικανότητες που κρύβει ο καθένας μας. Ετοιμάσαμε δημιουργικές δραστηριότητες μέσω των οποίων τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να κάνουν το μικρό βήμα από όπου και ξεκινά το ταξίδι δημιουργικότητας και αυτοέκφρασης!
Η ιστορία “Η τελεία” (Peter Reynolds).
«Φτιάξε κάτι… Έστω μια τελεία… κι ό,τι βγει…»
Η Λία λέει πως δεν μπορεί να ζωγραφίσει. Η δασκάλα της όμως έχει άλλη γνώμη. Ξέρει πως όλοι κρύβουμε μέσα μας μια σπίθα δημιουργίας και πως μια τελεία δεν σημαίνει πάντα ένα τέλος. Μπορεί να σημαίνει και μια αρχή…
Ένα υπέροχο βιβλίο που ενθαρρύνει τα παιδιά να δοκιμάσουν νέα πράγματα και να έχουν εμπιστοσύνη στις ικανότητές τους.
Οι πρώτες κατασκευές με τα τουβλάκια, τα αυτοκινητάκια και τα ζωάκια της τάξης ξεκίνησαν και τα παιδιά, σε μικρές ομάδες, γνωρίζοντας το ένα το άλλο, άρχισαν να φτιάχνουν καταπληκτικές δημιουργίες… 😀
