«Οι σκαραβαίοι και τα σκαθάρια δε φημίζονται για τις καλές τους σχέσεις. Η μοίρα όμως θέλησε και κάποια στιγμή βρέθηκαν γείτονες. Μόνο που η κατάσταση δεν ήταν και πολύ φιλική μεταξύ τους. Μια γραμμή που είχαν τραβήξει, ένα παράξενο σύνορο απαγόρευε στους μεν να πάνε απέναντι, στους δε να πάνε στο δικό τους απέναντι. Φρουροί φυλούσαν νυχθημερόν τη γραμμή αυτή προκειμένου να επέμβουν αν κάποιος παραβίαζε τα σύνορα! Ώσπου ένα παράξενο αντικείμενο, ένας σπόρος ήρθε και έσκασε, από κάποιο δέντρο πιθανόν, ακριβώς πάνω στη γραμμή που είχαν για σύνορο. Επιστήμονες από εδώ και επιστήμονες από εκεί άρχισαν να το εξετάζουν. Μελέτες επί μελετών και σχέδια επί σχεδίων. Τελικά συμπέραναν ότι ήταν το κουκούτσι ενός κερασιού. Πανηγύρι μεγάλο στα σκαθάρια και τους σκαραβαίους. Το κουκούτσι θα φύτρωνε κερασιά, η κερασιά άλλες κερασιές και το κερασοδάσος δεν ήταν μακριά. Αλλά υπήρχε ένα πρόβλημα: σε ποιον ανήκε το κουκούτσι; Αφού ήταν στη μέση της γραμμής έπρεπε να διαπραγματευτούν. Οι συζητήσεις απέτυχαν. Κάτι μουλωχτές ενέργειες να το τραβήξει ο καθένας στη μεριά του απέτυχαν επίσης. Κι όταν αποτυγχάνει ο πολιτισμός, ένα πράγμα απομένει στο μυαλό των ξεροκέφαλων: ο πόλεμος. Όπλα, χάρτες, σχέδια, στρατοί, χαρακώματα, κατάσκοποι, ένας κακός χαμός πολεμικών προετοιμασιών. Κι όταν μετά από πολύ καιρό ήταν πανέτοιμοι και παρατάχθηκαν για πόλεμο…άφαντο το κουκούτσι. Μια υπέροχη κερασιά τους έχει κλέψει τις αφορμές κι είχε στείλει το μίσος κάτω από τις ρίζες της».

Το υπέροχο παραμύθι της Ίζαμπελ Πιν είναι ένα γνήσιο αντιπολεμικό θαύμα… εμείς το συζητήσαμε και το ζωγραφίσαμε…

Και γιατί όχι, ας φυτέψουμε στις αυλές μας το δικό μας κουκούτσι. Όταν εξαφανιστεί, κάτι καλό θα έχει φυτρώσει σε αυτόν τον κόσμο!!! 😀

«Τι μπορεί να κάνει ένα χέρι όταν είναι λυπημένο; Υπάρχουν πολύχρωμα χέρια; Και αν ναι πως αποκτούν τα χρώματά τους; Ένα παραμύθι με χέρια που … αγγίζουν το φαινόμενο της βίας … δίνουν απλόχερα την αγάπη τους και … ανοίγουν πολλά παράθυρα στη χρωματιστή πλευρά της ζωής».

Η ανάγνωση της συγκεκριμένης ιστορίας κέντρισε το ενδιαφέρον των μαθητών/τριών μας και ακολούθησε συζήτηση για το τί μπορούμε να κάνουμε με τα χέρια και τί πρέπει να ΜΗΝ κάνουμε!!!

Έπειτα, τα παιδιά ζωγράφισαν ό,τι ήθελαν στο δικό τους χέρι.. 😀

Στη συνέχεια φτιάξαμε μια ομαδική αγκαλιά….. τα παιδιά σχεδίασαν σε τρισδιάστατη μορφή δυο χέρια και τα διακόσμησαν όπως ήθελαν!!!

Στο τέλος της μέρας αποφασίσαμε να παίξουμε παιχνίδια συνεργασίας… χρησιμοποιώντας τα χέρια μας κυρίως…

• κάνε.. ό,τι κάνω: ένα παιδί χρησιμοποιώντας τα χέρια του κάνει διάφορες κινήσεις και οι υπόλοιποι κάνουν το ίδιο (σαν καθρέπτης δλδ).

• με τη βοήθεια του μπαλονιού: ανά δυο, τα παιδιά κάνουν διαδρομές μέσα στη τάξη.. χωρίς να τους πέσει το μπαλόνι που βρίσκεται ανάμεσά τους.. και χωρίς να το ακουμπήσουν με τα χέρια τους!! 😀  πολύ το διασκεδάσαμε!!! 🙂 😀

Ένα πολύ όμορφο παραμύθι διαβάσαμε σήμερα στο νηπιαγωγείο.. συνεχίζοντας την ενότητα με τα χρώματα αλλά και θέλοντας να μιλήσουμε στα παιδιά για αξίες όπως η διαφορετικότητα, η φιλία κ.ά.

«Έλμερ», Ντέιβιντ Μακ Κι

Αφού συζητήσαμε την ιστορία.. στη συνέχεια ζωγραφίσαμε ό,τι μας έκανε εντύπωση…

στο τέλος φτιάξαμε τους δικούς μας παρδαλούς ελέφαντες με πολλή φαντασία!!!!

Οι πρώτες μέρες στο νηπιαγωγείο περνούν όμορφα.. γνωριζόμαστε και μαθαίνουμε τις γωνιές μας και πώς θα λειτουργούμε σαν μια ομάδα ενωμένη δυνατή… αλλά… τις γλυκές μανούλες συχνά τις φέρνουμε στο  νου!!! Για αυτό επιλέξαμε να διαβάσουμε την πολύ όμορφη και γλυκιά ιστορία «Το φιλάκι στο χέρι».

Ο Τσέστερ, ο ήρωας της ιστορίας μας , είναι  ένα μικρό ρακούν, μας είπε οτι και αυτός όταν ξεκίνησε το σχολείο δεν ήθελε να πάει. Ήθελε τη μαμά του και φοβόταν να μείνει μόνος του στο σχολείο. Αλλά η μαμά του είχε ένα μυστικό να του πει για να τον βοηθήσει ….. θέλετε να το μάθετε??

“Όταν νιώθεις μοναξιά και σου λείπει το σπίτι σου , ακούμπησε το χέρι στο μάγουλο σου και σκέψου: ‘ η μαμά σ’ αγαπάει…η μαμά σ’ αγαπάει”.

Συζητήσαμε την ιστορία στην παρεούλα μας.. και μετά φτιάξαμε με πινέλα, χρώματα και πολλή αγάπη.. το δικό μας φιλάκι στο χεράκι με το μήνυμα αγάπης στους γονείς μας!!!

Η ανάγνωση ενός πολύ αγαπημένου παραμυθιού… “Το παραμύθι με τα χρώματα“, του Αλέξη Κυριτσόπουλου, κέντρισε το ενδιαφέρον των μικρών μαθητών/τριών, συζητήσαμε την ιστορία και στη συνέχεια ζωγραφίσαμε αυτό που μας έκανε περισσότερο εντύπωση!!

Το ουράνιο τόξο έφυγε, γιατί δεν του έδιναν σημασία. Και πήρε κι όλα τα χρώματα μαζί του. Κι όλα έγιναν άσπρα, γκρίζα και μαύρα. Τρία παιδιά ξεκίνησαν να το βρουν και να το φέρουν πίσω. Θα τα καταφέρουν; 😀 🙂 

Ακολούθησε και μία σχετική με το παραμύθι ομαδική εργασία των μαθητών/τριών… Φτιάξαμε την ιστορία με τον δικό μας τρόπο, συνεργαστήκαμε και χρησιμοποιώντας χαρτόνια, κόλλες κτλ… η πόλη μας είναι έτοιμη (ασπρόμαυρη όταν το ουράνιο τόξο είχε φύγει στεναχωρημένο μακριά και πολύ χρωματιστή  όταν το ουράνιο τόξο σκόρπισε παντού τα όμορφα χρώματά του)!!!

Στην κατηγορία αυτή θα παρουσιάζονται δραστηριότητες των μικρών μας μαθητών με αφορμή αγαπημένα μας παραμύθια…

“Ο λαίμαργος τουνελοδράκος”

13/12/2021

Η ιστορία “Ο λαίμαργος τουνελοδράκος” μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση και αφού τη διαβάσαμε και τη συζητήσαμε.. θελήσαμε να φτιάξουμε μια ομαδική κατασκευή για την ιστορία, χρησιμοποιώντας διάφορα υλικά χειροτεχνίας και πάνω από όλα τη φαντασία και τη δημιουργικότητά μας…

“Η καμηλοπάρδαλη με τις εφτά ουρές” της Χρυσάνθης Πρωτοψάλτου

3/11/2021

Το αγαπημένο μας παραμύθι..αλλιώς.. Ζωγραφίσαμε, κόψαμε και κάναμε κολλάζ τις περιπέτειες της αγαπημένης μας καμηλοπάρδαλης.

“Η ιστορία ενός καλοψημένου τηγανόψωμου” των Ασμπγιόρνσεν & Μόε

1/11/2021

Μας ενθουσίασε η περιπέτεια του τηγανόψωμου και θελήσαμε να τη ζωγραφήσουμε και να την φτιάξουμε με πλαστελίνη… Η μαμά μαγείρισσα..το τηγανόψωμο που “πήδηξε” από το τηγάνι και το πονηρό γουρουνάκι..

“Ο σπόρος της ειρήνης” της Ιζαμπέλ Πιν

22/10/2021

Με αφορμή τον εορτασμό της Επετείου της 28ης Οκτωβρίου 1940 διαβάσαμε το παραμύθι “Ο σπόρος της ειρήνης”. Αφού το συζητήσαμε και είδαμε προσεκτικά τις όμορφες εικόνες του, αποφασίσαμε να ζωγραφίσουμε την σκηνή της “συμφιλίωσης” των σκαθαριών και των σκαραβαίων με αφορμή την ανθισμένη κερασιά, καθώς επίσης θελήσαμε να το “αναπαριστήσουμε” χρησιμοποιώντας τις αγαπημένες μας πλαστελίνες..

“Το παραμύθι με τα χρώματα” του Αλέξη Κυριτσόπουλου

8/10/2021

Διαβάζοντας το αγαπημένο μας παραμύθι..πήραμε ιδέες και συνεργαστήκαμε ζωγραφίζοντάς το, βάζοντας σε σειρά την ιστορία και αποτυπώνοντας την αγαπημένη μας τελευταία “σκηνή” με την χρωματιστή βροχή του ουράνιου τόξου…