Ακόμα μια ευκαιρία είχαμε σήμερα Τρίτη να απολαύσουμε τους αγαπημένους μας γονείς στην ανάγνωση παραμυθιών στις τάξεις μας…

Η ιστορία: «Μια θυμωμένη τίγρη» διαβάστηκε από την αγαπημένη μας μαμά στο τμήμα 2 (Γιόλαντα Τσορώνη – Γεωργιάδη).

«Τα ζώα θα τρέξουν. Για την τίγρη ο αγώνας αυτός είναι πολύ σημαντικός. Έτσι, θυμώνει με τους φίλους της που τη θεωρούν σίγουρη νικήτρια και δεν προπονούνται καθόλου για να τη συναγωνιστούν. Η τίγρη όμως τελικά τερματίζει στον αγώνα… τελευταία! Γιατί άραγε;»

Ακολούθησαν ερωτήσεις εμπέδωσης για ποια ζώα παίρνουν μέρος στην ιστορία, ερωτήσεις λεξιλογίου σχετικά με τα γράμματα που αρχίζει κάθε όνομα ζώου και ποιες άλλες λέξεις αρχίζουν από αυτό. 😀

Εμπνευσμένοι από τον αγώνα των ζώων παίξαμε κι εμείς στην τάξη Μουσικές Καρέκλες, επειδή σημαντική δεν είναι μόνο η νίκη, αλλά και η συμμετοχή και το παιχνίδι.

Στο τέλος, ζωγραφίσαμε αυτό που μας εντυπωσίασε από την ιστορία.

Η Ημέρα Αναγνώστη Γονέα για το 1ο τμήμα περιλάμβανε την ιστορία “Ο Γλεντζοφλέβαρος” (Τσορόνη – Γεωργιάδη Γιολάντα).

“Ο Φλεβάρης είναι πολύ στενοχωρημένος. Οι άνθρωποι χάρισαν στα έντεκα αδέρφια του από τριάντα ή τριάντα μία μέρες, ενώ σε εκείνον μονάχα είκοσι οκτώ. Αισθάνεται μειονεκτικά έτσι κουτσός ανάμεσά τους και αποφασίζει να… φύγει!
Και τώρα τι θα γίνει; Δε θα ανθίσουν μυγδαλιές; Δε θα χαρούμε αλκυονίδες μέρες; Δε θα ‘ρθει το καρναβάλι να χαρούν μικροί μεγάλοι;
Για να εξασφαλίσουν τα παιδιά υγιή κοινωνική ζωή θεμελιωμένη σε αποτελεσματικές σχέσεις, πρέπει να καλλιεργήσουν την ενσυναίσθηση, την ικανότητα δηλαδή να μπαίνουν στη θέση των άλλων, να κατανοούν και να αισθάνονται πράγματα με τον ίδιο τρόπο που τα βιώνει ένα άλλο άτομο”.

Η αφήγηση της ιστορίας από τη μητέρα προκάλεσε το ενδιαφέρον των παιδιών, τα οποία στη συνέχεια συζήτησαν σκέψεις τους σχετικά με συναισθήματα που εκφράζουν ή και όχι σε αντίστοιχες στιγμές τους..

Έπειτα, ζωγράφισαν “Του γλεντζοφλέβαρου τις χαρές”…

αλλά και “Αν ήσουν ο Φλεβάρης, γιατί θα ήσουν υπερήφανος“;

Φτιάξαμε και το παζλ της μοναδικότητας… 😀

και στο τέλος χορέψαμε το γαϊτανάκι που η μαμά έφερε και χάρισε στα παιδιά για να ολοκληρώσουμε την ημέρα, αποχαιρετώντας σιγά σιγά και εορταστικά τον Γλεντζοφλέβαρό μας!!! 😀

Ο Γλεντζοφλέβαρος.. υπάρχει πλέον στη βιβλιοθήκη μας μιας που η αγαπημένη μας μανούλα το χάρισε στο σχολείο και η μικρή μας μαθήτρια έγραψε την αφιέρωσή της..

Η αγαπημένη μας μέρα, η Τρίτη, έφτασε.. και υποδεχτήκαμε με χαρά τους αγαπημένους μας γονείς για την Ημέρα Αναγνώστη Γονέα.

“Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑ ΚΙ ΕΓΩ “ΛΥΚΟΣ”..”  (Javaux Amelie)

Μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία διάβασε στο τμήμα 1 ο μπαμπάς του μικρού μας μαθητή.

“Δεν έχουν μόνο τα παραμύθια κακό λύκο. Έχει έναν και το σχολείο μου. Τη λένε Άγκνες και τριγυρίζει με την αγέλη της. Για να βάλω ένα τέλος στις κοροϊδίες της και να βρω κι εγώ φίλους, έφτασα να γίνω κι εγώ… «λύκος». Στο σχολείο, η Σάρλοτ ακούει λέξεις που κόβουν σαν δόντια κοφτερά, κι έτσι νιώθει έναν κόμπο που όλο μεγαλώνει. Θα βρει άραγε τρόπο να νικήσει τον φόβο και τον θυμό;”

Ένα βιβλίο που προσεγγίζει το πρόβλημα του σχολικού εκφοβισμού και αναδεικνύει τη δύναμη της φιλίας.

Ακολούθησε ζωγραφική.. τα παιδιά ζωγράφισαν τον δικό τους «λύκο» φόβο…

…στη συνέχεια ακολούθησε συζήτηση με ανταλλαγή απόψεων και σκέψεων με αφορμή το όμορφο παραμύθι. Οι ερωτο-απαντήσεις αποτυπώθηκαν στο χαρτί και τα παιδιά συμμετείχαν ενεργά με τον δικό τους μοναδικό “εικαστικό” τρόπο..

Το παραμύθι ακολουθεί και “ηλεκτρονικά” στον παρακάτω σύνδεσμο:

https://video.link/w/vl67b624128576e#

“Ο ΓΑΡΓΑΛΗΣΤΗΣ” (Μπασλάμ Δημήτρης)

Η μαμά της αγαπημένης μας μαθήτριας επέλεξε να διαβάσει στο τμήμα 2 την ιστορία του Γαργαληστή!!! 😀

“Ζούσε πριν από χρόνια, σχεδόν στα βάθη της Ανατολής, ένας παράξενος Ληστής. Καθόλου Εγωιστής, ούτε κι Εφοπλιστής, Παλαιστής, Τραγουδιστής αλλά μέγας Ταξιδευτής, θεωρούσε ένα από τα σπουδαιότερα πράγματα στον κόσμο το παιδικό γέλιο, γι’ αυτό… και το ‘κλεβε! “

Αφού αφηγήθηκε η μητέρα την ιστορία, τη συζητήσαμε.. μιλήσαμε για το πριν και το μετά του πρωταγωνιστή, από ληστής, γαργαληστής, θυμηθήκαμε τα ονόματα των 2 παιδιών, της θείας που έδωσε τη συνταγή για το φίλτρο και το περιεχόμενο του μαγικού φίλτρου του γέλιου. Μιλήσαμε λίγο για τα συναισθήματα και για το γέλιο που φέρνει χαρά, είναι μεταδοτικό και δεν κοστίζει τίποτα… 😀

Στη συνέχεια, ζωγραφίσαμε την ιστορία και ό,τι μας έκανε εντύπωση..

Στη συνέχεια, με αφορμή το βιβλίο αποφασίσαμε με την παρακίνηση της μητέρας, να δημιουργήσουμε τη δική μας ομαδική ιστορία.

Ο ένας έπαιρνε τη σκυτάλη μετά τον άλλο και φτιάξαμε την ιστορία της μέλισσας με την πεταλούδα σε μικρά χρωματιστά χαρτάκια, ώστε να βάλουμε, αργότερα το ομαδικό μας βιβλίο στη μικρή αυτοσχέδια Δανειστική μας Βιβλιοθήκη, για τη Φιλαναγνωσία.

Μία ακόμη Τρίτη έφτασε.. και είναι η αγαπημένη μέρα όχι μόνο των παιδιών αλλά και των γονέων. έχουν την ευκαιρία να μπουν στη τάξη, να διαβάσουν ένα παραμύθι στα παιδιά και μαζί αν το αξιοποιήσουν διδακτικά.

“Ο ΛΥΚΟΣ ΚΑΡΧΑΡΙΑΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΝ” (Orianne Lallemand, Eleonore Thuillier) 1ο ΤΜΗΜΑ