Οι μήνες του χειμώνα είναι τρεις ,ποιοι να είναι τώρα άιντε να τους βρεις ,ο Δεκέμβρης,ο Γενάρης και ο Φλεβάρης ο κουτσός,τραγουδάμε κάθε πρωί οταν φτιάχνουμε το ημερολόγιό μας.Γιατί κυρία ο Φεβρουάριος είναι κουτσός;Μα γιατι του λείπουν τρεις μέρες, απαντάει η κυρία.Την πρώτη μέρα του Φεβρουαρίου η ιστορία Τα παιχνίδια του Φλεβάρη πήγαν το μυαλό ,το συναίσθημα και τη φαντασία μας ένα βήμα παραπέρα.Οι ήρωες της ιστορίας έχουν ανθρώπινα χαρακτηριστικά και τα παιδιά ταυτίζονται και συμπάσχουν μαζί τους.Ο Φλεβάρης όταν γεννήθηκε ήταν λίγο κουτσός. Κανείς δεν είχε προσέξει στην αρχή αυτήν την ιδιαιτερότητά του. Όταν το παρατήρησε ο πατέρας του, ο Χειμώνας έτρεξε και φώναξε τον πατέρα του, τον Χρόνο που ήταν και ο καλύτερος γιατρός. Ο παππούς, ο Χρόνος ωστόσο βλέποντας την ιδιαιτερότητα του Φλεβάρη τους καθησύχασε λέγοντάς τους πως “ο Φλεβάρης μπορεί να είναι λίγο κουτσός, αλλά δε θ΄ αργήσει να μάθει να περπατάει. Κι αν δεν μπορέσει να τρέξει όσο οι άλλοι, ε, δεν πειράζει… Έχει άλλα χαρίσματα. Γεννήθηκε για να κάνει τον κόσμο να χαίρεται και τα παιχνίδια που θα παίζει θα είναι αλλιώτικα….”Μιλήσαμε για τη διαφορετικότητα αρχικά μέσα στην τάξη μας.Υπάρχει καποιος που να μας μοιάζει;Μπορούμε να κάνουμε όλοι τα ίδια πράγματα;Ο καθένας μας είναι διαφορετικός και ξεχωριστός… Είδαμε εικόνες και βιντεάκια ανθρώπων και ειδικές ανάγκες και συζητήσαμε για τον διαφορετικό τρόπο εκπαίδευσης και επικοινωνίας τους(γραφή braille,νοηματική γλώσσα).Θαυμάσαμε την δύναμη της ψυχής τους.Δεν τα παρατούν ,πάντα προσπαθούν.Ειδαμε εικόνες που κάποιοι ζωγράφιζαν με το στόμα και μας φάνηκε έυκολη υπόθεση.Στην πράξη ,όταν θέλησαν να το κάνουν τα παιδιά ,ήταν στην αρχή αστείο και διασκεδαστικό αλλά όταν δεν κατάφερναν να κάνουν αυτό που είχαν στο μυαλό τους ήταν δύσκολο ,κατέληξαν.Παίξαμε τυφλόμυγα καθώς και το Οδηγός τυφλών(ένα παιδί προσπαθεί με κλειστά μάτια να διανύσει μια απόσταση με εμπόδια και αναλαμβάνει ένας οδηγός να τον καθοδηγήσει,βιωματικό παιχνίδι αλληλο-υποστήριξης και συνεργασίας).Τελικά τι θα γινόταν αν ένα παιδί με ειδικές ανάγκες ερχόταν αύριο στο νηπιαγωγείο μας;Θα το κάναμε φίλο,θα του λέγαμε γλυκά λόγια,θα παίζαμε μαζί του ,θα το βοηθούσαμε και θα το αγαπούσαμε είπαν τα παιδια με ευαισθησία και αγνότητα…
Την δεύτερη εβδομάδα του Φεβρουαρίου ασχοληθήκαμε με τη νυφούλα του χειμώνα,την αμυγαλιά.Ο μύθος της αμυγδαλιάς και του βοριά μας άρεσε ιδιαίτερα και στη δραματοποίηση τα παιδιά δεν το χόρταιναν.Η τάξη στολίστηκε με τις αμυγδαλιές των παιδιων και στο τέλος ήρθε το καλύτερο…
Μικροί ζαχαροπλάστες εν δράση φτιάχνουν σοκολατένια βραχάκια με αμύγδαλο…Δεν έμεινε ούτε ένα…
