Αντωνίου Βενετία , Χάγερ Ελισάβετ Το να δουλεύεις δίπλα στα παιδιά είναι ευτυχία! Το να μαθαίνεις από τους μαθητές σου είναι ευλογία! Το να βάζεις ένα λιθαράκι στην κριτική σκέψη της νέας γενιάς είναι στόχος ζωής! Σπούδασα στο Εθνικό κ Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (1987-1991) Εκεί έμαθα πολλά ενδιαφέροντα, αλλά κάποια εκτός από ενδιαφέροντα είναι και ιδιαιτέρως χρήσιμα.«Όλοι μπορούν να τα διδαχτούν όλα αρκεί να τα διδάξεις με το σωστό τρόπο» είπε ο Bruner… Με αυτό πυξίδα κάθε χρόνο χτίζω με τους μαθητές μου το «ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ» αφού η χαρά οδηγεί σε σωστά διδακτικά μονοπάτια και προχωρούμε! Με χαρά σας καλούμε συνοδοιπόρους μας!
Κλείνοντας για τη φετινή χρονιά το ατομικο portfolio Ετέθη για τρίτη φορά μέσα στο έτος η ερώτηση : “Τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω.” Οι απαντησεις ήταν πιο ώριμες και οι ζωγραφιές πραγματικά βελτιωμένες, σα μικρά έργα τέχνης!!!
Η φιγούρα ανθρωπάκι που αγοράσαμε, μεταμορφώθηκε σε αγόρι και σε κορίτσι μέσα στην τάξη. Εκτύπωσα το πανό “Μαμά σε αγαπώ τοοοοοοοσο πολύ!” Και σηκώσαμε πανό για την αγάπη μας στις μανούλες !!!
Το 8ο ΚΑΠΗ Νικαιας μας έφτιαξε πρωτομαγιάτικο στεφανι και μας το έφετε στην τάξη!!! Τι έκπληξη!!! Δε μας ειχαν πει κάτι!!! Μας μίλησαν για τα έθιμα της πρωτομαγιάς και ευχηθηκαμε “και του χρόνου!!!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή