Κατηγορία: Εκπαιδευτικά προγράμματα
Παιχνίδια με την τέχνη στον κήπο της Εθνικής Πινακοθήκης
Την τελευταία Κυριακή του Μάρτη επισκεφτήκαμε την Εθνική Πινακοθήκη για να γνωρίσουμε τα γλυπτά που κοσμούν τον χώρο της εισόδου και τον υπέροχο κήπο της.
Η Εθνική Πινακοθήκη ξεκίνησε τη λειτουργία της το 1900. Τα πρώτα έργα ήταν 258 και προέρχονταν από τις συλλογές του Πολυτεχνείου και του Πανεπιστημίου, ενώ το 1901 προστέθηκαν σ’ αυτά και τα 107 έργα της δωρεάς του Αλέξανδρου Σούτσου.
Τον Μάιο 2021 η Εθνική Πινακοθήκη -Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου επαναλειτούργησε στο ανακαινισμένο κτήριο της. Οι εργασίες διήρκεσαν 10 χρόνια. Στην Πινακοθήκη μπορούμε να εξερευνήσουμε την ιστορία της νεοελληνικής τέχνης.
Σε ειδικά επιλεγμένα σημεία του περιβάλλοντα χώρου εκτίθενται 8 σημαντικά έργα από τις συλλογές γλυπτικής της Εθνικής Πινακοθήκης. Στην είσοδο του μουσείου, τις επισκέπτριες και τους επισκέπτες υποδέχεται “Ο Άνθρωπος που βαδίζει πάνω σε κολόνα”, εμβληματικό έργο του αποκαλούμενου “πατέρα” της μοντέρνας γλυπτικής Ωγκύστ Ροντέν, που φιλοτεχνήθηκε το 1900, έτος ίδρυσης της Εθνικής Πινακοθήκης. Αριστερά είναι τοποθετημένο το γλυπτό “1211 Α” του Γιώργου Νικολαΐδη και δεξιά το “Αιολικό” του Takis.
O Takis, καλλιτεχνικό όνομα του Παναγιώτη Βασιλάκη, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1925 και έφυγε από τη ζωή το 2019. Έζησε πολλά χρόνια στο Παρίσι. Λάτρευε τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό και εμπνεύστηκε από τους ήρωες του. Πειραματίστηκε με διάφορα υλικά και ανακάλυψε πως το υλικό που τον εκφράζει και ήθελε να κάνει τα γλυπτά του είναι ο σίδηρος.
Σε μια πλατφόρμα τρένου συνέλαβε την ιδέα και άρχισε να δημιουργεί τα σινιάλα, τα έργα αυτά που τον κατέστην ως έναν από τους πιο σημαντικούς καλλιτέχνες της σύγχρονης εποχής.
Μιλήσαμε για τα σινιάλα, τα παιδιά σκέφτηκαν διάφορα σινιάλα ηχητικά και οπτικά.
Ζωγράφισαν το σινιάλο του Takis και δικά τους.
Στη συνέχεια γίνανε τα ίδια σινιάλα και κινήθηκαν γύρω από το σινιάλο του Takis.
Μπήκαμε στον χώρο υποδοχής. Η “Λαϊκή Αγορά”, ένα έργο τεραστίων διαστάσεων αλλά και μεγάλου συμβολισμού του Παναγιώτη Τέτση καλωσορίζει το κοινό στην Νέα Εθνική Πινακοθήκη.
Ο πίνακας αναβλύζει τη χαρά της ζωής, της δημιουργίας και σκορπίζει χρώματα. Το μήνυμα που θέλει να περάσει η Πινακοθήκη είναι το ανοιχτό πνεύμα που την διακατέχει και η πρόσκληση σε όλο το ελληνικό κοινό να περάσει τις πύλες της.
Κατευθυνθήκαμε στον κήπο της Πινακοθήκης. Μυρωδιές και χρώματα μας κατέκλυσαν.
Η φύτευση του κήπου περιλαμβάνει 99 είδη φυτών, κυρίως αυτοφυή. Η σύνθεση της φύτευσης αντικατοπτρίζει τις εναλλαγές των εποχών του χρόνου, καθώς έχουν συνδυαστεί είδη διαφορετικής καλλωπιστικής αξίας, ποικίλων χρωμάτων και υφών, αλλά και διαφορετικής περιόδου ανθοφορίας. Με τον τρόπο αυτό, τα τμήματα του κήπου της Εθνικής Πινακοθήκης σχηματίζουν έναν “ζωντανό κάνναβο” με πλούσια παλέτα σχημάτων, χρωμάτων και υφών.
Μεταξύ των φυτών συγκαταλέγονται είδη τα οποία απεικονίζονται σε έργα που εκτίθενται στην Εθνική Πινακοθήκη, έχουν δηλαδή αποτελέσει πηγή έμπνευσης για τους Έλληνες καλλιτέχνες.
Συνεχίσαμε την ξενάγηση στα γλυπτά του κήπου. Είδαμε τις “Ομπρέλες” του Γ. Ζογγολόπουλου. Το γλυπτό “Ο Μαχητής” του Δ. Αβραμίδη, μια “Μορφή” του Χ. Καπράλου, “Το πουλί” της Φρόσως Μιχαλέα και την “Σπείρα” του Κ. Βαρότσου.
Στον όμορφο κήπο δίπλα στα γλυπτά τα παιδιά ζωγράφισαν όποιο γλυπτό τους άρεσε.
Με την βοήθεια των γονιών συμπλήρωσαν στον χάρτη τα γλυπτά που γνωρίσαμε.
Περάσαμε πολύ όμορφα!!!
Πρόγραμμα “Σχεδία@CΙΤΥ”
Φέτος το σχολείο μας συμμετέχει στο πρόγραμμα “Σχεδία@CITY: Από την απομόνωση στην κοινωνική ενσωμάτωση”.
Στο πλαίσιο του έργου, πραγματοποιείται μία σειρά εργαστηρίων επαναχρησιμοποίησης (upcycling) των αδιάθετων τευχών του περιοδικού δρόμου “Σχεδία” αλλά και άλλες κοινωνικές δράσεις όπως εργαστήρια Συμμετοχικού Σχεδιασμού, διαδραστικές περιηγήσεις στην πόλη και ειδικές συζητήσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Το έργο αριθμεί ήδη, 2 επιτυχημένα χρόνια υλοποίησης και συνεχίζεται για έναν χρόνο ακόμα αποκλειστικά σε Σχολικές Μονάδες και συγκεκριμένα σε μαθήτριες και μαθητές της προσχολικής εκπαίδευσης.
Τα μικρά παιδιά, αποτελούν μία φρέσκια μαγιά αυριανών πολιτών, που με την τρυφερότητα και την δημιουργικότητα που χαρακτηρίζει τις ηλικίες τους, μπορούν να μάθουν μέσα από περιβαλλοντικής δράσεις για τα κοινωνικά προβλήματα ευάλωτων ομάδων.
Στο πρώτο εργαστήρι τα παιδιά ζωγράφισαν δαχτυλόκουλες τις οικογένειές τους και παίξανε κουκλοθέατρο!!!
Στο σχολείο μας Θα πραγματοποιηθούν 4 εργαστήρια επαναχρησιμοποίησης χαρτιού (upcycling) στο σχολείο το καθένα με διαφορετικές τεχνικές επαναχρησιμοποίησης. To 4ο θα υλοποιηθεί με την συμμετοχή των οικογενειών των μαθητών/τριών.
Στο τέλος των εργαστηρίων θα παρουσιαστούν τα αποτελέσματα και η διαδικασία τους σε μία ευχάριστη εκδήλωση στο Σχεδία home. Αυτή την ημέρα παιδιά και γονείς θα έχουν την ευκαιρία. Εάν το επιθυμούν, να γίνουν για μία ώρα πωλητές του περιοδικού Σχεδία στο κέντρο της Αθήνας.
Όλα τα εργαστήρια διεξάγονται από ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό της ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΜΚΟ (Σχεδίας) και του Συνεταιρισμού Εργαζομένων COMMONSPACE, με μεγάλη εμπειρία στην οργάνωση και υλοποίηση εκπαιδευτικών σεμιναρίων σε παιδιά και εφήβους. Κάθε βήμα του προγράμματος λειτουργεί συμπληρωματικά ως προς το προηγούμενο και το σύνολό του αποτελεί ένα ενιαίο και πολύπλευρο εκπαιδευτικό πρόγραμμα που φέρνει τα παιδιά σε επαφή και με την έννοια της κυκλικής οικονομίας (περιβαλλοντικό πρόγραμμα) και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (κοινωνική εκπαίδευση).
“Το παιδί, η πόλη και τα μνημεία” – Γιορτή λήξης του προγράμματος στην Τεχνόπολη
Την Τρίτη 6 Ιουνίου έγινε η γιορτή λήξης του προγράμματος “Το παιδί, η πόλη και τα μνημεία”. Όλα τα σχολεία που συμμετείχαν στο πρόγραμμα συναντηθήκαμε και γιορτάσαμε στην Τεχνόπολη.
Αρχικά επισκεφτήκαμε την έκθεση με τα έργα των μαθητών: poster, video, τρισδιάστατες κατασκευές, λευκώματα, βιβλιαράκια, παιχνίδια, γλυπτά, εμπνευσμένα από τα μνημεία που είχαν υιοθετήσει. Όλα έδειχναν το βάθος της δουλειάς που έγινε συστηματικά στις τάξεις. Ανάμεσα στις δουλειές των σχολείων και τα δικά μας γλυπτά “Η σφαίρα του ουρανού”, οι Αράχνες και το poster του σχολείου μας.
Στη συνέχεια στην μεγάλη αποθήκη καθαρισμού, μας υποδέχτηκε μια ομάδα εικαστικών. Μας μίλησαν για την ιστορία του χώρου και της Αθήνας την εποχή που λειτουργούσε το εργοστάσιο φωταερίου. Τα παιδιά ζωγράφισαν σ΄ένα μεγάλο χαρτί το εργοστάσιο και την πόλη.
Στο αμφιθέατρο τα σχολεία παρουσίασαν τη δουλειά τους με κείμενα, δρώμενα, video, τραγούδια… σχετικά με την πόλη και την γειτονιά τους.
Τα παιδιά του νηπιαγωγείου μας παρουσίασαν ένα δρώμενο εμπνευσμένο από το έργο Μαζική μεταφορά του Γ. Γαΐτη.
Τα παιδιά είχανε ετοιμάσει στο σχολείο τα ανθρωπάκια τους τα οποία αρχικά κυκλοφορούσαν μόνα τους, ένα ανώνυμο πλήθος χωρίς συναισθήματα. Ο Γαΐτης, στην εκπομπή Μονόγραμμα της ΕΡΤ, είχε πει: “Το κατεστημένο έφτασε σε σημείο που δεν παίρνει άλλο να πάει πιο μακριά, γίναμε ένα νούμερο και τίποτα παραπάνω, φροντίστε λοιπόν να σωθείτε, να σωθούμε”. Τα παιδιά βγάλανε τα βαριά κοστούμια που φοράνε τα ανθρωπάκια του Γαΐτη τα “φορτώσανε” σ΄ένα καρότσι, γίνανε ζευγάρια και χορέψανε χαρούμενα.
Αποχωρήσαμε από την Τεχνόπολη χαρούμενοι, περήφανοι και ευχαριστημένοι!!! Τα παιδιά και οι εκπαιδευτικοί πήρανε από την Τεχνόπολη αναμνηστικά για την συμμετοχή τους στο πρόγραμμα.
Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά και τους εκπαιδευτικούς για τις εξαιρετικές δουλειές!!!
“Το παιδί, η πόλη και τα μνημεία” – Η πορεία του προγράμματος 2022-2023
Για 7η συνεχόμενη χρονιά συμμετείχαμε στο πρόγραμμα “Το παιδί, η πόλη και τα μνημεία”, ένα πρόγραμμα της Τεχνόπολης του Δήμου Αθηναίων που έχει σκοπό οι μαθητές και οι μαθήτριες να γνωρίσουν τη γειτονιά τους, την πόλη τους, τα μνημεία, τα γλυπτά, τα τοπόσημα και να συνδεθούν μαζί τους. Να ευαισθητοποιηθούν στην προστασία τους. Να εκτιμήσουν τα δημόσια αγαθά και τον δημόσιο χώρο. Να δράσουν ως ενεργοί πολίτες.
Στο video που ακολουθεί θα δούμε τις δράσεις που υλοποιήθηκαν στο νηπιαγωγείο μας στο πλαίσιο του προγράμματος “Το παιδί, η πόλη και τα μνημεία” το σχολικό έτος 2022-2023.
Συγχαρητήρια στους μαθητές και τις μαθήτριες!!!
Μπράβο παιδιά!!!
Ευχαριστούμε πολύ:
- Την Τεχνόπολη του Δ. Αθηναίων για τις επιμορφώσεις και τα βιβλία τα οποία μας βοήθησαν στην υλοποίηση του προγράμματος.
- Τις κυρίες Μαρία Δημοπούλου και Πόπη Κύρδη για την βοήθεια και την υποστήριξή τους όλα τα χρόνια που συμμετέχουμε στο πρόγραμμα.
- Τους γονείς που συμμετείχαν στις δράσεις.
Σχεδιασμός – Υλοποίηση: Νίκη Κοκκινοπλίτη
Συνεργάστηκαν:
Μάγια Τσάκα
Ιζαμπέλα Χατζηαθανασίου
Δώρα Μπαϊρακταρίδου
Ελένη Παυλίδη
Αλεξάνδρα Μπασδέκη
Τα ανθρωπάκια του Γιάννη Γαΐτη ζωντανεύουν και κυκλοφορούν…
Η επίσκεψη στην Εθνική Γλυπτοθήκη μας έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσουμε πολλούς/ες Έλληνες/νίδες γλύπτες/τριες.
Ένα από τα έργα που εντυπωσίασαν τα παιδιά ήταν το έργο “Μαζική μεταφορά” του Γιάννη Γαΐτη που βρίσκεται στον υπαίθριο χώρο της Γλυπτοθήκης.
Στην τάξη είχαμε να ευκαιρία να γνωρίσουμε καλύτερα τον καλλιτέχνη Γιάννη Γαΐτη και τα έργα του. Είδαμε έργα από όλες τις περιόδους της καλλιτεχνικής του πορείας.
Ο Γιάννης Γαΐτης (1923-1984) ανήκει στους καλλιτέχνες που το έργο τους αποτέλεσε τομή για την ανανέωση της ελληνικής τέχνης τα μεταπολεμικά χρόνια, και παράλληλα, ανοίχθηκε με αξιώσεις στους διεθνείς ορίζοντες.
Από τους αφηγηματικούς του μικρόκοσμους έως τα ανώνυμα και ομοιόμορφα ανθρωπάκια του, με τα ριγέ και καρό κοστούμια, τα ανθρωπάκια με τα οποία ο ίδιος ταυτίζεται, μας ζητάει να ταυτιστούμε.
Προτείναμε στα παιδιά να εμπνευστούν από τα ανθρωπάκια του Γιάννη Γαΐτη και να δημιουργήσουν τα δικά τους.
Σε δοσμένες φόρμες με μαρκαδόρους δώσανε πνοή στα ανθρωπάκια αφήνοντας ελεύθερη την φαντασία τους.
Τα ανθρωπάκια που ζωγράφισαν τα παιδιά τα κολλήσαμε σε χοντρό χαρτόνι και τα προσαρμόσαμε να φοριούνται στα χέρια των παιδιών.
Τα ανθρωπάκια κυκλοφορούν και μπαίνουν όλα μαζί στο καρότσι μεταφοράς σχηματίζοντας το έργο Μαζική μεταφορά.
Πληροφορίες αντλήσαμε από:
“Οι Ρομπιστές” του 21ου Νηπιαγωγείου Αθηνών στο 1ο Φεστιβάλ stem και Εκπαιδευτικής Ρομποτικής
Η Εβδομάδα Κώδικα μύησε και φέτος τα παιδιά στον προγραμματισμό. Μάθανε να προγραμματίζουν τα ρομποτάκια και αποφασίσαμε να κάνουμε το επόμενο βήμα. Να πάρουμε μέρος στο στο 1ο Φεστιβάλ Προσχολικής Ηλικίας STEM και Εκπαιδευτικής Ρομποτικής.
Το θέμα που επέλεξαν οι διοργανωτές ήταν Smart City Η πόλη που ονειρεύομαι. Στόχος είναι η ευαισθητοποίηση των μαθητών του νηπιαγωγείου με σκοπό οι ενεργοί πολίτες του αύριο να δημιουργήσουν την Αειφόρο ανάπτυξη για τη χώρα μας.
Μιλήσαμε για την πόλη μας και την γειτονιά μας, είδαμε έξυπνες πόλεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Τα παιδιά βάλανε το μυαλό τους να δουλέψει και πρότειναν αλλαγές ώστε η γειτονιά μας από Γκύζη να γίνει Έξυπνο Γκύζη. Τις ιδέες τους τις αποτύπωσαν σε μια μακέτα.
Το Σάββατο 13/5/20223 στο Μητροπολιτικό Κολλέγιο πραγματοποιήθηκε το 1ο Φεστιβάλ Προσχολικής Ηλικίας.
Τις ομάδες και τους γονείς υποδέχτηκε ο κ. Ιωάννης Σομαλακίδης πρόεδρος του οργανισμού WRO που εισήγαγε την εκπαιδευτική ρομποτική στην Ελλάδα. Αναφέρθηκε στην σπουδαιότητα της συμμετοχής των παιδιών από την νηπιακή ηλικία στην εκπαίδευση stem.
“ΟΙ ΡΟΜΠΙΣΤΕΣ” του νηπιαγωγείου μας, παρουσίασαν τις ιδέες τους στο φεστιβάλ STEM και Εκπαιδευτικής Ρομποτικής.
Προγραμμάτισαν άψογα το ρομποτάκι την Beebot και μίλησαν για την πόλη που ονειρεύονται.
Στο τέλος της εκδήλωσης βραβεύτηκαν οι ομάδες που συμμετείχαν!!!
Συγχαρητήρια και στους ΡΟΜΠΙΣΤΕΣ !!!
Η πορεία μέχρι τον διαγωνισμό ήταν μεγάλη. Πλούσια σε δράσεις. Το πρόγραμμα υλοποιήθηκε στο 1ο Oλοήμερο Tμήμα. Τα παιδιά μάθανε να προγραμματίζουν τα ρομποτάκια και ήρθαν σε επαφή με την εκπαιδευτική ρομποτική, συνδυάζοντας τη μάθηση και το παιχνίδι.
Συνεργάστηκαν σε όλα τα στάδια. Κατασκευή μακέτας, προγραμματισμός, σενάριο. Διαπιστώσαμε πως τα μικρά παιδιά κατανοούν γρήγορα την νέα τεχνολογική εποχή. Η χαρά κι ο ενθουσιασμός τους ήταν μεγάλος.
Μάθανε πολλά παίζοντας και κυρίως διασκεδάζοντας.
Δείτε όλες τις δραστηριότητες που προηγήθηκαν:
“Η πόλη που ονειρεύομαι Smart City”
Συγχαρητήρια και στις εκπαιδευτικούς του σχολείου μας:
Νίκη Κοκκινοπλίτη
Ελένη Παυλίδη
Μάγια Τσάκα
για το θάρρος να πειραματιστούν με κάτι που δεν γνώριζαν και εκπαιδεύτηκαν συμμετέχοντας στη διαδικασία.
Ευχαριστούμε πολύ τους γονείς που πάντα είναι αρωγοί στο έργο μας!
Επίσκεψη στην Εθνική Γλυπτοθήκη
Η Εθνική Γλυπτοθήκη στεγάζεται σε δύο κτήρια των πρώην βασιλικών στάβλων, στο Άλσος Στρατού, Γουδή. Καταλαμβάνει, επίσης, υπαίθριο χώρο 6,5 στρεμμάτων, ο οποίος έχει δώσει τη δυνατότητα δημιουργίας ενός πάρκου γλυπτικής, με την έκθεση μεγάλων έργων.
Το 2006 εγκαινιάστηκε η μόνιμη έκθεση της Νεοελληνικής Γλυπτικής, στην οποία, για πρώτη φορά, παρουσιάζεται σε αυτόνομο χώρο μια ολοκληρωμένη εικόνα της συλλογής γλυπτικής.
Η έκθεση αποτελείται από δώδεκα ενότητες, που αποτυπώνουν την αρχή και την εξέλιξη της Νεοελληνικής Γλυπτικής έως τις μέρες μας. Στην είσοδο της έκθεσης, ανεξάρτητα από τα ελληνικά έργα, παρουσιάζονται έξι χαρακτηριστικές δημιουργίες σημαντικών ξένων γλυπτών.Τα παιδιά έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον για τα έργα που ξεναγήθηκαν. Γνώρισαν την ζωή και το έργο πολλών καλλιτεχνών. Εντυπωσιακές ήταν οι παρατηρήσεις των παιδιών. Είδαμε έργα του Χαλεπά, του Βρούτου, του Γιάννη Παπά, της Αφροδίτης Λίτη, της Χρύσας Βαρδέα, τα “Φαντάσματα” του Θ. Παπαγιάννη εντυπωσίασαν πολύ τα παιδιά όπως και “Ο κυνηγός” του Παντελή Χανδρή.
Αποχωρώντας από τον εσωτερικό χώρο, μας αποχαιρέτησε “Ο Θεραπευτής” του Ρενέ Μαγκρίτ.
Ο εξωτερικός χώρος της γλυπτοθήκης, κατάσπαρτος με γλυπτά, τράβηξε το ενδιαφέρον των παιδιών. Είδαμε την φωλιά του Θ. Παπαγιάννη, ένα φύλλο από καθρέφτη της Α. Λίτη, το έργο του Γιάννη Γαϊτη “Μαζικές μεταφορές”, την σφαίρα που αιωρείται του γλύπτη Θεόδωρου.
Η βόλτα ολοκληρώθηκε με παιχνίδι και παρατήρηση στις μυρμηγκοφωλιές!!!
Κυριακάτικη βόλτα στον Κήπο του Προεδρικού Μεγάρου
Το πρόγραμμα “Το παιδί, η πόλη και τα μνημεία” τα τελευταία χρόνια μας βγάζει βόλτες στην πόλη. Επισκεπτόμαστε μουσεία, πλατείες, πάρκα γνωρίζουμε την ιστορία της πόλης μας, τα έργα τέχνης που την κοσμούν, ευαισθητοποιούμαστε στην προστασία του δημόσιου χώρου.
Αγαπάμε την πόλη μας!
Την Κυριακή επισκεφτήκαμε έναν εμβληματικό κήπο καλά κρυμμένο στο κέντρο της Αθήνας. Τον κήπο του προεδρικού Μεγάρου.
Οι Κυριακάτικες βόλτες αποτελούσαν κάποτε συνήθεια των κατοίκων της πρωτεύουσας. Η σταδιακή όμως “μεταμόρφωση”’ της Αθήνας σε τσιμεντένια μεγαλούπολη εξαφάνισε πολλά από τα πάρκα και τους κήπους, που κάποτε πρόσφεραν στιγμές χαλάρωσης και ξεγνοιασιάς στους Αθηναίους.
Το ραντεβού μας ήταν στην οδό Ηρώδου Αττικού ένας δρόμος που τις Κυριακές σφύζει από ζωή. Οι εύζωνες κάνανε αλλαγή μπροστά από το Προεδρικό Μέγαρο, αγήματα κατευθύνονταν προς το Σύνταγμα, δρομείς τρέχανε με την δάδα, τουρίστες και Αθηναίοι κατευθύνονταν προς τον Εθνικό Κήπο.
Μπήκαμε στον Κήπο. Δεξιά μας είδαμε το Προεδρικό Μέγαρο, που σήμερα στεγάζει την Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Το Προεδρικό Μέγαρο είναι ένα νεοκλασικό τριώροφο κτήριο, με λιτή και αυστηρή πρόσοψη. Καταλαμβάνει συνολική έκταση 27 περίπου στρεμμάτων, μεγάλο τμήμα της οποίας κατέχει ο κήπος.
Χτίστηκε το 1891-1897, μετά τους γάμους του Κωνσταντίνου με την πριγκίπισσα Σοφία της Πρωσίας. Οι εργασίες κράτησαν 6 χρόνια.
Αρχιτέκτονας ήταν ο Ερνέστο Τσίλλερ. Σ΄αυτή την θέση βρισκόταν ο βασιλικός λαχανόκηπος. Πριν από την κατάργηση της Βασιλευομένης Δημοκρατίας με το δημοψήφισμα του 1974, το κτήριο αποτελούσε τα επίσημα ανάκτορα των Βασιλέων των Ελλήνων.
Ο κήπος, είναι ταυτόχρονα μία αντιπροσωπευτική δημόσια γλυπτοθήκη, ένα πάρκο γλυπτών Ελλήνων καλλιτεχνών στην καρδιά του κέντρου της Αθήνας.
Το πρώτο γλυπτό που είδαμε ήταν ο σκύλος που στέκει πλάι στο χώρο στάθμευσης, με το στόμα ανοιχτό και δίνει την αίσθηση ότι μας υποδέχεται στον Κήπο.
Αφού ανεβήκαμε τις πρώτες μαρμάρινες σκάλες συναντήσαμε το έργο “Η ξαπλωμένη” ένα μπρούτζινο γλυπτό του Γιάννη Παπά.
Κατεβαίνοντας τις σκάλες που οδηγούν στον κήπο θαυμάσαμε την ομορφιά του κήπου, τη γαλήνη που αποπνέει και ξεκινήσαμε την εξερεύνηση.
Το πρώτο γλυπτό που συναντήσαμε ήταν ένα Τοτέμ του Θ. Παπαγιάννη. Τα παιδιά αναγνώρισαν τον καλλιτέχνη καθώς πρόσφατα είχαμε δει έργα του στην Εθνική Γλυπτοθήκη.
Το ενδιαφέρον τους κέντρισε “Η γέννα” της Ναταλίας Μελά και άρχισαν να το εξερευνούν.
Στο σιντριβάνι είδαμε ένα γλυπτό Το “TEL-NEANT” του Γιώργου Ζογγολόπουλου.
Ένας Κούρος έστεκε επιβλητικός στον χώρο.
Στην άκρη του Κήπου “Ο Γκάϊντας” του Γιάννη Παπά, ήταν “σαν να έπινε από ποτήρι με ένα καλαμάκι” είπε μια μαθήτρια.
Το τελευταίο γλυπτό ήταν ένα Άτιτλο του Κώστα Βαρότσου. Τα παιδιά δώσανε διάφορους τίτλους, “Μισή σταγόνα”, “Έξι”.
Σε ένα από τα τραπεζάκια μας περίμενε η συγγραφέας Αργυρώ Πιπίνη. Είχε μαζί της το βιβλίο “Είπε ο Κήπος…” και μας χάρισε μια υπέροχη αφήγηση. Τα παιδιά με τη σειρά τους της χάρισαν ιστορίες για αγαπημένα δέντρα και λουλούδια.
Είδαμε σμήνη από πουλιά να πετάνε πάνω στα δέντρα, πολλούς παπαγάλους, χελώνες να κάνουν βόλτες στο γρασίδι…
Ήταν ένα υπέροχο πρωινό, όλοι νιώσαμε ένα αίσθημα συμπερίληψης και δικαιώματος, καθώς δεν κοιτούσαμε πίσω από τα κάγκελα κάπως λαθραία πως είναι ο Κήπος, περπατούσαμε μέσα στον Κήπο. Τα παιδιά σ΄έναν χάρτη του Κήπου που είχαμε ετοιμάσει κόλλησαν τα γλυπτά και ζωγράφισαν τα γλυπτά του κήπου.
Ευχαριστούμε πολύ:
- την κ. Αργυρώ Πιπίνη που ήταν στην παρέα μας μ΄αυτό το υπέροχο βιβλίο.
- την κ. Μαρία Δημοπούλου Υπεύθυνη Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Α΄Αθήνας
- τους γονείς που συμμετέχουν πάντα με χαρά στις δράσεις μας.
“Επίσκεψη στον Εθνικό Κήπο, τον Κήπο της καρδιάς μας”
Η επίσκεψή μας έγινε στο πλαίσιο του προγράμματος “Εθνικός κήπος, ο Κήπος της καρδιάς μας” που συμμετέχει το σχολείο μας.
Ο Εθνικός Κήπος είναι ένας μεγάλος χώρος πρασίνου, ψυχαγωγίας, αθλητισμού και παιχνιδιού, συνδεδεμένος άμεσα με την σύγχρονη ιστορία της χώρας και την ανάπτυξη της Αθήνας ως πρωτεύουσας του ελληνικού κράτους.
Είναι ένα σπουδαίο δείγμα αρχιτεκτονικής τοπίου του 19ου αιώνα (αγγλικού ρυθμού), που έχει καταφέρει να διατηρήσει αναλλοίωτα τα βασικά χαρακτηριστικά του.
Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1839 και θεωρείται το πιο πετυχημένο έργο της Βασίλισσας Αμαλίας. Είναι ο μοναδικός Ιστορικός Κήπος της χώρας και ο πρώτος διαμορφωμένος χώρος πρασίνου της Νεότερης Ελλάδας και στα πρώτα χρόνια της ύπαρξης του, αποτελούσε τον κήπο του Παλατιού (σημερινό κτήριο της Βουλής των Ελλήνων). Το 1923 χαρακτηρίστηκε κρατικός. Το 2011 ο Κήπος χαρακτηρίστηκε επισήμως Ιστορικός Τόπος.
Στον Εθνικό Κήπο βρίσκουν καταφύγιο, φωλιάζουν και αναπαράγονται ελεύθερα αρκετά είδη πανίδας. Οι συνθήκες της πυκνής βλάστησης, η έντονη παρουσία νερού, το γεγονός ότι ο Κήπος κλείνει κατά τις βραδινές ώρες, διατηρώντας συνθήκες ηρεμίας και ελάχιστης όχλησης, τον έχουν μετατρέψει σε ένα πολύ σημαντικό αστικό βιότοπο. Έτσι λοιπόν οι επισκέπτες του Κήπου δε θα πρέπει να χάσουν την ευκαιρία να παρατηρήσουν τη μεγάλη ποικιλία ζώων που ζουν είτε ελεύθερα, είτε στην μικρή ζωοπτηνολογική συλλογή στο κέντρο του Κήπου.
Στον κήπο μπορούμε να δούμε: παπαγάλους, πάπιες, χήνες, γάτες, χελώνες, σκιουράκια, αίγαγρους – κρι κρι, κουνέλια.
Στις λιμνούλες του υπάρχουν: νεροχελώνες, ψάρια, φρύνοι.
Στην κεντρική είσοδο του Κήπου στο ηλιακό ρολόι μας περίμενε ο κ. Θοδωρής, γεωπόνος στον Κήπο. Μαζί του περπατήσαμε όλο τον Κήπο και μάθαμε πολλά μυστικά για τον Κήπο, τα δέντρα και τα ζωάκια του.
Η πρώτη στάση ήταν στα παλιότερα δέντρα του Κήπου, μια διπλή συστοιχία με ουασιγκτόνιες. Τις φύτεψε η ίδια η βασίλισσα Αμαλία το 1842.
Συναντήσαμε λιμνούλες με νεροχελώνες.
Φτάσαμε στο ψηλότερο δέντρο του Κήπου, ένα γιγάντιο κυπαρίσσι 30 μέτρων.
Κάναμε ένα διάλειμμα και παίξαμε στα θραύσματα κιόνων που υπάρχουν στον κήπο. Παρατηρήσαμε τη διακόσμησή τους. Ο κ. Θοδωρής μας είπε πως είναι εμπνευσμένη από το φυτό Άκανθος και μας το έδειξε στη συνέχεια της βόλτας μας. Ήταν πολύ όμορφο και εντυπωσιακό.
Περπατώντας παρατηρήσαμε ένα μεγάλο δίκτυο με ποταμάκια από τα οποία ποτίζονται τα δέντρα και τα φυτά του Κήπου.
Σ΄όλη τη διαδρομή βλέπαμε και ακούγαμε τα παπαγαλάκι του Κήπου. Σ΄ένα πεύκο είδαμε μεγάλες φωλιές. Ο κ. Θοδωρής μας είπε πως μένουν τέσσερις οικογένειες σε κάθε φωλιά και είναι σαν πολυκατοικία η κάθε φωλιά.
Είδαμε το δέντρο με τον μεγαλύτερο κορμό, μια φυτόλακα. Κάνανε εργασίες και δεν μπορέσαμε να φωτογραφηθούμε.
Είδαμε και μια βελανιδιά που έχει την μεγαλύτερη κόμη (φυλλωσιά) του Κήπου.
Προχωρώντας συναντήσαμε κι άλλες λίμνες με νεροχελώνες και χρυσόψαρα.
Συναντήσαμε πολλά κιόσκια με πέργκολες όπου επισκέπτες του Κήπου διαβάζανε, κουβεντιάζανε και χαιρότανε τον Κήπο. Είδαμε και τα μεγαλύτερα ψάρια του Κήπου.
Φτάσαμε και στο πιο πολυφωτογραφημένο σημείο του Κήπου, την λίμνη με το γεφυράκι και τις πάπιες.
Γνωρίσαμε και τον Γιώργο, έναν πάπιο…
Είδαμε τα κρι-κρι και ένα νεογέννητο κουνελάκι δέχτηκε τα χάδια μας.
Ο κ. Θοδωρής εκτός από πολλές πληροφορίες που μας έδωσε για τον Κήπο μας έδωσε και συγκεκριμένες οδηγίες και κανόνες για το πώς πρέπει να φερόμαστε στον κήπο. Για παράδειγμα, ένας πολύ βασικός κανόνας του Κήπου είναι να μην ταΐζουμε τα ζωάκια του Κήπου. Οι άνθρωποι του Κήπου ξέρουν ακριβώς τι και πόσο θα πρέπει να ταΐζουν τις πάπιες, τα ψάρια και αν εμείς ρίξουμε ψωμί ίσως να κάνουμε μεγάλο κακό.
Η ΜΟΝΗ τροφή που επιτρέπεται στους επισκέπτες είναι αγγούρι και μαρούλι.
Ήταν μια πολύ όμορφη μέρα, μάθαμε πολλά για τον Εθνικό Κήπο, τον Κήπο που είναι στις καρδιές όλων των Αθηναίων.
Πίσω από το χώρο της παιδικής χαράς, υπάρχει μια βραχώδης προεξοχή. Λέγετε πως εκεί η βασίλισσα Αμαλία τοποθέτησε ένα οκταγωνικό μεταλλικό κάθισμα ώστε να επιβλέπει τις κηποτεχνικές εργασίες, όταν κατασκευάζονταν ο Κήπος. Αυτό ήταν το αγαπημένο της σημείο και πως την εποχή εκείνη που τα δέντρα ήταν χαμηλά και οι πολυκατοικίες ανύπαρκτες, μπορούσε κανείς να έχει θέα μέχρι τη θάλασσα, την Αίγινα και τις καθαρές μέρες μέχρι και την Πελοπόννησο.
Κάθε κάτοικος και επισκέπτης της πόλης έχει να διηγηθεί μια όμορφη στιγμή της ζωής στον Κήπο.