Στην αυλή του σχολείου μας αυτή την εποχή πέφτουν τα φύλλα, στα διαλείμματα τα παιδιά παίζουν τους και είναι ωραία. Μια μουριά είναι τελείως γυμνή. Τα παιδιά είπαν πως θα νοιώθει μοναξιά έτσι γυμνό και άδειο που είναι. Μόνο κάποια πουλάκια στέκονται που και που στα κλαδιά του.
Συζητήσαμε με τα παιδιά για τα πουλιά που πετάνε στις πόλεις τον Χειμώνα. Γνωρίσαμε στους κοκκινολαίμηδες, τα αηδόνια του χειμώνα, που έρχονται στην Ελλάδα από τη Βόρεια και Κεντρική Ευρώπη, για να ξεχειμωνιάσουν. Στις αρχές της Άνοιξης φτερουγίζουν και πάλι για βορειότερες περιοχές.
Προτείναμε στα παιδιά να κάνουμε αυτό το δέντρο. Σε χαρτί του μέτρου, με μια εφημερίδα, λίγα χρώματα, λίγη κόλα, το κάναμε! Του βάλαμε για συντροφιά κοκκινολαίμηδες τα πουλιά του Χειμώνα.
Μια εφημερίδα την κάναμε λουρίδες. Τα παιδιά ξεκίνησαν να σχηματίζουν το δέντρο από τον κορμό και σιγά σιγά διαμορφώθηκαν και τα κλαδιά και τα χρωμάτισαν. Χρωμάτισαν τα πουλάκια και τα βάλανε στα κλαδιά του δέντρου.
