Αφού ολοκλήρωσαν τα παιδιά μια δομημένη δραστηριότητα με θέμα τα κεραμικά πλακάκια του Μαρόκο, τα οποία κάνανε με τυπώματα, ρώτησα τα παιδιά αν θέλανε να ζωγραφίσουν με τα χρώματα που είχαν περισσέψει.
Για τα τυπώματα είχαν χρησιμοποιήσει ρολά, οπότε ήταν μια νέα πρόκληση καθώς δεν τα είχαν χρησιμοποιήσει άλλη φορά για ζωγραφική. Πέσανε στα χρώματα με πάθος για δημιουργία. Ζωγράφιζαν στην μεγάλη επιφάνεια όλοι μαζί και ταυτόχρονα. Έμπλεκαν τα χρώματα, ανακάλυπταν νέα χρώματα που δημιουργούνταν από τις μείξεις. Με τα πινέλα και τα ρολά βάψανε τα χέρια τους πάνω κάτω και κάνανε τυπώματα.
Δημιούργησαν ένα εκπληκτικό ομαδικό έργο.
Η απορία μου είναι ποια από τις δύο δραστηριότητες καλλιέργησε περισσότερες δεξιότητες στα παιδιά. Η πρώτη που ήταν οργανωμένη με στάδια, όρια, κανόνες, καλλιέργεια αισθητικής ή η δεύτερη που είχε πειραματισμό, συνεργασία, αλληλεπίδραση, ελευθερία, δημιουργία;
Μήπως τα παιδιά χρειάζονται πιο πολύ δημιουργικά περιβάλλοντα για πειραματισμούς και λιγότερο δομημένες δράσεις για την καλλιέργεια των δεξιοτήτων;;;
Στο τέλος τα παιδιά πρότειναν τίτλους για το έργο τους.
- Το χρωματιστό ανακατεμένο ουράνιο τόξο.
- Η χρωματιστή ζωγραφιά.
Ψηφίσανε τον πρώτο τίτλο τα περισσότερα παιδιά, αλλά τελικά προτείναμε να έχει και τους δύο τίτλους το έργο ώστε όλοι να είναι ικανοποιημένοι!!!
