Άλλη μια χρονιά έφτασε στο τέλος! Παιδιά, εκπαιδευτικοί και γονείς συγκεντρωθήκαμε όλοι μαζί  στη γιορτή του σχολείου μας, για να αποχαιρετιστούμε, με άλλους για πάντα και με άλλους για τις διακοπές του καλοκαιριού.  Η ιστορία που παρουσιάσαμε ήταν μια διασκευή από το βιβλίο του Σελ Σιλβερστάιν “Το δέντρο που έδινε”, η οποία αποτέλεσε και το κλείσιμο του προγράμματος περιβαλλοντικής εκπαίδευσης που υλοποιήθηκε στο νηπιαγωγείο μας, “Φυτεύω και υιοθετώ ένα δέντρο, δίνω ανάσα στη Γη”. 

«Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια μηλιά. . . κι αγαπούσε ένα αγοράκι». Έτσι αρχίζει το όμορφο παραμύθι που το διάβασμά του αφήνει τη γεύση μιας αξέχαστης ευαισθησίας. Κάθε μέρα το αγόρι πήγαινε στη μηλιά κι έτρωγε τα μήλα της, έκανε κούνια απ’ τα κλαδιά της, σκαρφάλωνε στον κορμό της. . . κι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη. Μα όσο το αγόρι μεγάλωνε, τόσο περισσότερα ζητούσε απ’ το δέντρο και το δέντρο έδινε, έδινε, έδινε αδιάκοπα. 

 

Στη σκηνή μπήκαν τα δέντρα μαζί με τη μηλιά. 

Η νεράιδα έδωσε πνοή στα δέντρα.

Τα πουλιά του λιβαδιού θαύμαζαν τη μηλιά.

Το  μικρό αγόρι είδε για πρώτη φορά τη μηλιά. Έπαιξε στα κλαδιά της, έκανε στεφάνι από τα φύλλα της, έφαγε τα μήλα της και έγιναν φίλοι.

Το αγόρι ξαναγύρισε με την αγαπημένη του και ζήτησε τη ευχή της μηλιάς. 

Ξαναγύρισε νέος άντρας. Χρειάζονταν χρήματα και η μηλιά του έδωσε τα μήλα της για να τα πουλήσει.

Όταν επέστρεψε στη μηλιά ήθελε να χτίσει σπίτι για την οικογένειά του. Η μηλιά του έδωσε τα κλαδιά της.

Τα χρόνια κύλισαν και το μικρό παιδί μεγάλωσε πολύ. Όταν συναντήθηκε ξανά με τη μηλιά ήθελε μόνο μια βάρκα να τον πάει μακριά. Η μηλιά του έδωσε τον κορμό της και απέμεινε μόνο ένα κούτσουρο.

Γέρος πια το μικρό αγόρι βρήκε και πάλι τη μηλιά του. Το μόνο που ζητούσε ήταν ένα κούτσουρο για να ξεκουράσει το κορμί του.

Και κάπως έτσι τελείωσε η ιστορία του δέντρου που έδινε. Όλα τα παιδιά έδωσαν το μήνυμα της αξίας των δέντρων και χόρεψαν.

Τα παιδιά  με την καθοδήγηση της Κας Φρόσως, παρουσίασαν το τραγούδι της καθημερινής ρουτίνας των αγγλικών και ένα αγγλικό ποίημα για το δέντρο.

Το τραγούδι: https://www.youtube.com/watch?v=dUXk8Nc5qQ8

Το ποίημα: https://drive.google.com/file/d/1MFuwm1xBlWGhfsWlZqU0TSeXE_m4NTOG/view?usp=sharing

Τα μεγάλα νήπια αποχαιρέτισαν τα μικρά με τη συνοδεία του τραγουδιού “Θα βρεθούμε ξανά” του Ν. Μαυρουδή, φόρεσαν τα καπέλα της αποφοίτησης τα οποία κατασκεύασαν με την Κα Φρόσω και πήραν τα ενθύμιά τους. 

https://www.youtube.com/watch?v=RfWLECru_v0

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!