Το σώμα μας για να είναι υγιές χρειάζεται πολύ νερό, σωστή διατροφή και καθημερινή κίνηση. Η καρδούλα μας όμως; Τι χρειάζεται για να είναι εξίσου υγιής; Χρειάζεται αγάπη, στήριξη, κατανόηση και πάνω απ’ όλα έκφραση συναισθημάτων! Δηλαδή, χρειάζεται… ψυχική υγεία!

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας, στο νηπιαγωγείο μας ταξιδέψαμε στον υπέροχο κόσμο των συναισθημάτων. Μέσα από παιχνίδια, παραμύθια και δημιουργικές δραστηριότητες, μάθαμε να αναγνωρίζουμε, να εκφράζουμε και να σεβόμαστε τα συναισθήματά μας και των άλλων.

Αρχικά γνωρίσαμε τα βασικά συναισθήματα: Χαρά, Λύπη, Θυμός, Φόβος και Αηδία

Συζητήσαμε προσωπικές εμπειρίες: Πότε νιώθουμε χαρά, λύπη, φόβο, θυμό, αηδία, έκπληξη.  Παίξαμε με το ζάρι των συναισθημάτων, αναγνωρίσαμε πρόσωπα, μιμηθήκαμε κινήσεις και εκφράσεις. Παίξαμε bowling συναισθημάτων – ένα παιχνίδι που μας βοήθησε να εκφράσουμε τι νιώθουμε μέσα από διασκέδαση!

Στη συνέχεια παρακολουθήσαμε το παραμύθι “Η Τελεία” σε βίντεο (https://youtu.be/oXu1Nj_Nn0o?si=pSgJ1ST1ytRF5YOx ) και συζητήσαμε για την προσπάθεια, τα λάθη και τις παρόμοιες εμπειρίες μας. Καταλάβαμε πως το λάθος δεν είναι κακό – είναι απλώς μια στάση στο ταξίδι της μάθησης! Έπειτα ζωγραφίσαμε τις δικές μας τελείες και γραμμές, αφήνοντας τη φαντασία μας ελεύθερη! Μιλήσαμε για το πότε είμαστε χαρούμενοι: όταν υπάρχει αγάπη, αλληλεγγύη, συνεργασία και όταν πετυχαίνουμε τους στόχους μας! Θέσαμε μικρούς στόχους και μάθαμε να προσπαθούμε ξανά και ξανά μέχρι να τα καταφέρουμε.

Διαβάσαμε το συγκινητικό παραμύθι “Η Μεγάλη Λύπη της Χαράς”  και φτιάξαμε ένα “Βαζάκι της Χαράς” για τις μέρες που δεν είναι τόσο εύκολες – γιατί η χαρά… φυλάγεται και μοιράζεται!

Στα αγγλικά, ακούσαμε και παίξαμε με το παραμύθι “The Color Monster”, όπου ανακαλύψαμε τα συναισθήματα μέσα από χρώματα.

Τέλος, φτιάξαμε το δικό μας χαμογελαστό και λυπημένο προσωπάκι και ψηφίσαμε ποιες καταστάσεις μάς κάνουν χαρούμενους και ποιες λυπημένους.

Όλοι μαζί συμφωνήσαμε το μότο μας για τη φετινή χρονιά θα είναι : “Δεν υπάρχει δεν μπορώ – υπάρχει προσπαθώ!”

Με οδηγό μας τη χαρά, τη συνεργασία, την προσπάθεια και τη συναισθηματική νοημοσύνη, συνεχίζουμε να χτίζουμε κάθε μέρα ένα ασφαλές, τρυφερό και υποστηρικτικό περιβάλλον για τα παιδιά μας.

Ένα από τα πράγματα που μας απασχολούν περισσότερο είναι τα συναισθήματά μας!!…Για όλα , είτε έχουν θετικό είτε αρνητικό πρόσημο, οφείλουμε να επιτρέπουμε χώρο στο να εκφραστούν. Οφείλουμε, επίσης, να μαθαίνουμε τρόπους αναγνώρισης και διαχείρισής τους για να δυσκολεύουν όσο λιγότερο γίνεται τη συμπεριφορά και την κοινωνικοποίησή μας!

Στο πλάισιο της συγκεκριμένης θεματικής, επεξεργατήκαμε κοινωνικές ιστορίες, μοιραστήκαμε προσωπικές εμπειρίες, διαβάσαμε  ποικίλλα παραμύθια, παίξαμε παιχνίδια παντομίμας κ.ά..

Κάποιες από τις δραστηριότητές μας:

Παιχνίδι συναρμολόγησης

Επεξεργασία του παραμυθιού ¨Το Φλαφ της Ευτυχίας” (Μαρίνα Γιώτη), ενός παραμυθιού που διδάσκει την αξία της ευγνωμοσύνης για ολα όσα έχουμε και μας δίνουν χαρά και ευτυχία!

Επεξεργασία παραμυθιού: “Η μεγάλη λύπη της Χαράς” (ΤΕΡΕΝΕ ΑΝ-ΦΡΑΝΣΟΥΑΖ)

Η Χαρά του παραμυθιού, ένα μικρό κορίτσι που άλλοτε ήταν γεμάτο ζωντάνια και χαρά, τώρα κουβαλά έναν μεγάλο σάκο με λύπες, που την δυσκολεύουν να συμπεριφερθεί ξέγνοιαστα, ώσπου η βοήθεια από τον καλό της φίλο, τον Χάρη, αποδεικνύεται ζωτικής σημασίας!

Αφότου, δραματοποιήσαμε την ιστορία, συζητήσαμε για την αξία του να μοιραζόμαστε τις…δικές μας λύπες σε κοντινά μας πρόσωπα που εμπιστευόμαστε, μοιραστήκαμε σχετικές εμπειρίες μας κ.λτ., και , τέλος, ζωγραφίσαμε στον δικό μας σάκο κάτι δικό μας που μας προκαλεί λύπη.

Μιλήσαμε για το Λ της Λύπης, σκεφτήκαμε άλλες λέξεις που ξεκινούν από Λ, φανταστήκαμε και ζωγραφίσαμε ένα λυπημένο Λ. Τι του συνέβη; Τι έπαθε και είναι λυπημένο;

Με αφορμή το συναίσθημα του Θυμού, διαβάσαμε τη ιστόρία του θυμωμένου δράκου, την δραματοποιήσαμε και μάθηαμε την τεχνική της χελώνας για τη διαχείριση του Θυμού.

Ακόμα, πολυ διασκεδάσαμε ακούγοντας στο “πιάνο” (εφαρμογή με πλήκτρα στο τάμπλετ) το τραγούδι “Φωτεινός Σηματοδότης”, που μας δίδαξε σημαντικά βήματα διαχείρισης του θυμού.

Τον ζωγραφίσαμε και αναπαραστήσαμε πολλές φορές τα βηματά του.

Επεξεργαστήκαμε το Θ από τον θυμό. Σκεφτήκαμε λέξεις που ξεκινούν όπως ο “Θυμός” και τις γράψαμε.

Έπειτα, φανταστήκαμε ένα θυμωμένο Θ και ζωγραφίσαμε την ιστορία του

Τι είναι αυτό που φοβόμαστε;; Οι απαντήσεις ήταν πολλές Μια από αυτές ήταν “Τα φαντάσματα”. Άλλα παιδιά υποστήριξαν ότι δεν υπάρχουν… Όπως και να έχει, ο λόγος για τα φαντάσματα, οδήγησε στη δημιουργία μιας ιστορίας για ένα “Φοβισμένο Φάντασμα”.

Χρησιμοποιήθηκαν μόνο εικόνες που ξεκινούν όπως όπως ο “Φόβος” και το “Φάντασμα”. Τα παιδιά, παίρνοντας τον λόγο με σειρά και αξιοποιώντας τη δική τους εικόνα, έφτιαξαν μια διασκεδαστική ιστορία, την οποία καταγράψαμε και δραματοποιήσαμε πολλές φορές !!! :

Στις ώρες των Αγγλικών:

Επεξεργασία ιστορίας με θέμα τα συναισθήματα. “Το τερατάκι των Χρωμάτων” – ένα τερατάκι μπερδεμένο από τα πολλά συναισθήματα που το κατακλύζουν προσπαθεί να τα βάλει σε τάξη!

Στο τέλος, συλλέξαμε  ζωγραφίες που ζωγραφίσαμε τις τελευταίες μέρες  σχετικά με πράγματα που μας κάουν να αισθανόμαστε μια σειρά συναισθημάτων και φτιάξαμε το προσωπικό μας “Βιβλίο των Συναισθημάτων”.