Με αφορμή την 50η επέτειο για την εξέγερση του Πολυτεχνείου, στο Νηπιαγωγείο μας υλοποιήθηκαν ποικίλες δραστηριότητες ώστε τα παιδιά μας να κατανοήσουν και να πραγματευτούν το πολύπλοκο ζήτημα της διεκδίκησης των δικαιωμάτων ως προς τη δημοκρατία, την ισότητα, τη δικαιοσύνη, την παιδεία, την ελευθερία.
Αρχικά, αξιοποιήθηκε η Παιδική Λογοτεχνία για να γίνουν αντιληπτά και κατανοητά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, όπου με κατάλληλο παιδαγωγικό τρόπο οι μικροί μαθητές μας ενημερώνονται για τις αξίες και τα ιδανικά για τα οποία αγωνίστηκαν οι φοιτητές του Πολυτεχνείου.
Μετά την ανάγνωση της Ντενεκεδούπολης (2011) της Ευγενίας Φακίνου από τις εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ, τα παιδιά μας θέλησαν να γίνουν οι ήρωες της. Για αυτό τον λόγο μάθαμε το τραγούδι αυτής της μαγικής πολιτείας και δημιουργήσαμε μάσκες με τους ήρωες της, οι οποίες αξιοποιήθηκαν κατά τη σχολική γιορτή της 17ης Νοεμβρίου.
Επίσης, αποφασίσαμε να ζωγραφίσουμε τους αγαπημένους μας ήρωες ή αυτούς που μας ενέπνευσαν για ένα χαρακτηριστικό τους.
Από το βιβλίο «Η εξέγερση του Πολυτεχνείου» (2012) του Φίλιππου Μανδηλαρά από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος και αφού τα παιδιά μας κατανόησαν καλύτερα τα γεγονότα και την ιστορία του Πολυτεχνείου επέλεξαν να δημιουργήσουν με απλά υλικά μια κατασκευή του Πολυτεχνείου, στολίζοντας τo με ένα γαρύφαλλο. Συγχρόνως, παρασυρμένα από το σύνθημα «ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» δημιούργησαν πλακάτ, τα οποία αξιοποιήθηκαν και στη γιορτή μας.
Όσον αφορά το παιδικό βιβλίο «Η Κυρά Δημοκρατία» (2006) της Κωνσταντίνας Αρμενιάκου από τις εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ μπορείτε να ανατρέξετε εδώ:
Πέραν από τη Παιδική Λογοτεχνία, αξιοποιήθηκε και η ζωγραφική, όπου τα έργα του Γιάννη Γαΐτη (1923 – 1984) περιγράφθηκαν από τους μικρούς μαθητές μας. Στη συνέχεια δημιουργήσαμε μία ιστορία με βάση τους πίνακες του. Οι μικροί ζωγράφοι μας δημιούργησαν το δικό τους «ανθρωπάκι», εμπνευσμένο από την τέχνη του σπουδαίου ζωγράφου.
Τα παιδιά μας κατασκεύασαν ομαδικά το Πολυτεχνείο χρησιμοποιώντας εφημερίδα για την πρόσοψη του κτιρίου, ζωγράφισαν σε κόλλες Α4 τον εαυτό τους και τον κόλλησαν στην κατασκευή, έγραψαν τα συνθήματα και τοποθέτησαν λουλούδια.
Τέλος, τα παιδιά σε ένα τοίχο σχημάτισαν το σύνθημα των φοιτητών το οποίο ασπάστηκαν όλοι οι πολίτες και παραμένει διαχρονικό γιατί πρεσβεύει τα πανανθρώπινα δημοκρατικά δικαιώματα.
