Την προηγούμενη σχολική χρονιά ως “Σωματοφύλακες των δέντρων” επισκεφτήκαμε το άλσος Δελασάλ και υλοποιήσαμε εκπαιδευτικές δραστηριότητες στα πλαίσια του προγράμματος.
Δώσαμε την υπόσχεση να ξαναπάμε, για να δούμε αν θα πραγματοποιηθούν οι αλλαγές που προτείναμε στη Δημοτική Αρχή.
Λίγο πριν την εκπνοή της σχολικής χρονιάς, επισκεφθήκαμε το άλσος ως τελική εκδρομή με τη συνοδεία αρκετών γονέων.
Η αντιδήμαρχος περιβάλλοντος κ. Πάρη Γενίτσαρη συμμετείχε στην οργάνωση της επίσκεψης και μας ενημέρωσε για ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα που εκπονεί η Εφορεία Αρχαιοτήτων του Επταπυργίου με στόχο την ανάδειξη της ιστορίας του άλσους.
Η υπεύθυνη αρχαιολόγος που γνωρίζει πολύ καλά τις κτηριακές εγκαταστάσεις του άλσους και το πώς δημιουργήθηκε αυτή η γωνιά του Παραδείσου την εποχή της Τουρκοκρατίας και συγκεκριμένα τον 19ο αιώνα, ανέλαβε να ξεναγήσει παιδιά και γονείς στο άλσος του Δελασάλ.
Παράλληλα, η ομάδα των μικρότερων παιδιών άκουσε την ιστορία του άλσους ειπωμένη σαν παραμύθι από τη συνεργάτιδα εκπαιδευτικό, υπεύθυνη του εκπαιδευτικού προγράμματος.
Τα παιδιά με τη φαντασία τους ταξίδεψαν στον μακρινό 1825 όταν ο ο Άγγλος έμπορος Djeck Abott έφτασε στη Θεσσαλονίκη και εγκαταστάθηκε στο Ρεντζίκι. Αγόρασε 200 στρέμματα βραχώδους γης έναντι ελάχιστου αντιτίμου. Μέσα σε πέντε χρόνια κατασκεύασε στο Ρεντζίκι ένα μεγαλοπρεπές κτήμα. Έσπασε τα βράχια με δυναμίτη και χρησιμοποίησε τις πέτρες για την κατασκευή των κτηρίων και της περίφραξης. Έφερε περίπου 300 είδη φυτών από όλο τον κόσμο και τα φύτεψε στο κτήμα. Το στόλισε με σιντριβάνια, λιμνούλες, γέφυρες, αγάλματα και ένα μικρό καθολικό εκκλησάκι. Στο κέντρο του κτήματος, δέσποζε το σπίτι του, αυτό που τώρα λέμε «Πύργο του Άμποτ».
Κάποια μέρα, ο σουλτάνος Abdoul-Medzid αποφάσισε να επισκεφθεί τον ξακουστό επιχειρηματία της Θεσσαλονίκης και ο Abott του ετοίμασε μια ιδιαίτερα εκκεντρική επίδειξη πλούτου. Έκανε πολλές αναπλάσεις στο κτήμα, κατασκεύασε ένα χαμάμ και κάλεσε σε ένα μεγάλο γλέντι εκατοντάδες κατοίκους της πόλης, ενώ λένε πως αγόρασε όλα τα τούρκικα χαλιά της Θεσσαλονίκης για να τα στρώσει στον δρόμο που οδηγούσε στο κτήμα. Όμως, τη στιγμή που ο σουλτάνος έβγαινε από την άμαξα, ένας δυνατός κεραυνός ήχησε. Αυτό θεωρήθηκε κακός οιωνός και ο σουλτάνος αρνήθηκε να επισκεφθεί το κτήμα. Απογοητευμένος ο Abott, ζήτησε να του προσφέρει έστω έναν καφέ, τον οποίο ετοίμασε σε μαγκάλι καίγοντας αντί για κάρβουνα… χαρτονομίσματα.
Η ιστορία μάγεψε τα παιδιά και τα ταξίδεψε σε άλλες εποχές. Έτσι δημιουργήθηκε το κατάλληλο κλίμα για να περάσουμε στην επόμενη δράση, την εικαστική δημιουργία.
Τα παιδιά με υλικά από τη φύση που μάζεψαν από το δάσος έπρεπε να δημιουργήσουν κάτω στο χώμα εικαστικές αναπαραστάσεις του κτήματος.
Η ομάδα της Εφορείας Αρχαιοτήτων και ο εικαστικός του προγράμματος είχαν ετοιμάσει μεγάλα στένσιλ από χαρτόκουτα, με τα οποία δημιουργήσαμε λουλούδια, δέντρα, σπίτια και τον πύργο του κτήματος.
Οι δημιουργίες μας έγιναν με σκόνη από κεραμίδι, μαρμαρόσκονη, και σκόνες από άλλα υλικά. Στολίστηκαν με κλαδιά, φύλλα, πετραδάκια που συνέλλεξαν τα παιδιά, ανάλογα με τη φαντασία τους.
Το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό και το θαυμάσαμε όλοι, μικροί και μεγάλοι.
Ευχαριστούμε όλους όσους συνέβαλλαν στην αξέχαστη αυτή εμπειρία!