Τελευταία μέρα του Μάρτη και τα παιδιά τον αποχαιρέτησαν κρεμώντας τα “μαρτάκια” τους στα δέντρα της αυλής για να έρθουν τα χελιδονάκια να τα πάρουν, να φτιάξουν τις φωλιές τους!

Η θεατρική ομάδα “Μικρός Βορράς”  επισκέφτηκε το σχολείο μας και έδωσε για μας την παράσταση   “Μύθοι του Αισώπου”

Η προαγωγή μιας ισορροπημένης διατροφής είναι σημαντική για όλους μας, ιδιαιτέρως όμως για τα παιδιά στην ηλικία των οποίων εδραιώνονται οι συνήθειες του τρόπου ζωής, που επηρεάζουν τον άνθρωπο για όλη του τη ζωή. Έτσι αφού γνωρίσαμε τις ομάδες των τροφών και τη σπουδαιότητα όλων στο πιάτο μας, δεχτήκαμε την επίσκεψη ενός διατροφολόγου, του κ, Γιώργου Κονταξή, ο οποίος με τη θετική του ενέργεια και το χιούμορ του μας μίλησε για την υγιεινή διατροφή και μας γνώρισε με την “πυραμίδα της διατροφής” , στη συνέχεια με τη βοήθεια των παιδιών έφτιαξε υπέροχα και υγιεινά κεκάκια!

Στη συνέχεια τα παιδιά ζωγράφισαν ότι τους άρεσε από την επίσκεψη του διατροφολόγου:

Σήμερα φιλοξενήσαμε στο Νηπιαγωγείο μας το Θέατρο Σκιών του Δημήτρη Καρόγλου  “Σκιάς Όναρ” και παρακολουθήσαμε την παράσταση “Η Χρονομηχανή”.  Η “Χρονομηχανή” μας έκανε μια αναδρομή στην επανάσταση του 1821, διασκεδάζοντάς μας παράλληλα  με τον πιο παραδοσιακό και διαχρονικό ήρωα του έθνους, τον ξυπόλυτο Καραγκιόζη!

Σύμφωνα με το έθιμο από την 1η έως την 31η του Μάρτη, τα παιδιά φορούν στον καρπό του χεριού τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον “Μάρτη” ή “Μαρτιά”. Το βραχιολάκι αυτό σύμφωνα με την παράδοση, το φοράνε κυρίως τα παιδιά για να προστατευτούν από τον ανοιξιάτικο ήλιο!

Ο Σύλλογος γονέων, πάντα δίπλα μας, φρόντισε να μας φέρει  “Μαρτάκια”  που με χαρά φορέσαμε στα χεράκια μας!

Στη συνέχεια μιλήσαμε για ένα επίσης αρχαίο έθιμο, τα “Χελιδονίσματα”, όπου τα παιδιά γιόρταζαν το τέλος του χειμώνα και τον ερχομό των χελιδονιών και της άνοιξης. Κρατώντας το ομοίωμα ενός χελιδονιού, τριγυρνούσαν στην πόλη και τραγουδούσαν τη “Χελιδόνα” . Ο κόσμος τους έδινε διάφορα κεράσματα.

Είπαμε το μύθο του Μάρτη, που εξηγεί το  φαινόμενο, του άστατου καιρού και αναφέρεται στη γυναίκα του Μάρτη…

Κάποτε οι μήνες αποφάσισαν να παντρευτούν. Ο καθένας βρήκε μια γυναίκα που του άρεσε και την παντρεύτηκε. Ο Μάρτης δε φρόντισε το ζήτημα μόνος του και έβαλε προξενητάδες να του βρούνε μια γυναίκα. Εκείνοι του φέρανε μια κοπέλα η οποία ήταν τυλιγμένη με ένα μαντίλι και του είπαν ότι είναι πολύ όμορφη. Ευκολόπιστος όπως ήταν, την παντρεύτηκε.
Όταν όμως έμειναν μόνοι και έβγαλε το μαντίλι της, τι να δει; Δεν υπήρχε πιο άσχημη στον κόσμο!

Από τότε κάθε φορά που τη θυμόταν άστραφτε, βροντούσε, έβρεχε, έριχνε μπόρες, έκανε παγωνιές. Μόνο όταν ξεχνιόταν μερικές φορές, ηρεμούσε, γαλήνευε κι έκανε καλό καιρό!

Τέλος  ζωγραφίσαμε την παροιμία “Μάρτης είναι νάζια κάνει, πότε κλαίει πότε γελάει”