Το Νηπιαγωγείο αποτελεί την πύλη εισόδου των μικρών μαθητών και μαθητριών στην τυπική εκπαίδευση και πολλά μπορούν να ειπωθούν για το ρόλο του και τη σημασία του στην καλλιέργεια των στάσεων και των αντιλήψεων που διαμορφώνουν τα μικρά παιδιά απέναντι στον εαυτό τους, στους συνομιλήκους, στη σχολική κοινότητα αλλά και πιο μακροπρόθεσμα, στην ίδια την κοινωνία. Συνοδοιπόρους στη διαδικασία αυτή έχουν τις/τους εκπαιδευτικούς τους και συμπαραστάτες τους γονείς.
Και ενώ πολλά από όσα μαθαίνουν τα παιδιά μας στο νηπιαγωγείο είναι εύκολο να τα διακρίνει κανείς, αν για παράδειγμα αναγνωρίζουν το όνομά τους, αν κάνουν τα πρώτα βήματα στη γραφή και την ανάγνωση, αν κάνουν μαθηματικούς συλλογισμούς, αν εξελίσσουν το σχέδιό τους ή αν αποκτούν νέες γνώσεις γύρω από κάποιο θέμα, υπάρχουν γνώσεις, δεξιότητες και αξίες που οικοδομούνται σταδιακά, χωρίς να γίνονται άμεσα αντιληπτές. Είναι όμως κεντρικής σημασίας και στην πραγματικότητα αποτελούν τη ραχοκοκκαλιά των επιδιώξεων της προσχολικής εκπαίδευσης.
Στο άρθρο που ακολουθεί, δανεισμένο από τον “Οδηγό για τους Γονείς” που εξέδωσε το ΥΕΠΘ (ΥΠΑΙΘ) γίνεται μια σύντομη αναφορά σε αυτούς τους στόχους και στον τρόπο που καλλιεργούνται στο νηπιαγωγείο: