Στα Αγγλικά διαβάσαμε το παραμύθι «Ο λαγός και η χελώνα» (The hare and the tortoise) και μετά φτιάξαμε επιτραπέζιο παιχνίδι και παίξαμε σε ομάδες.

Στις 4 Απριλίου γιορτάσαμε στο σχολείο μας για πρώτη φορά την σχολική ημέρα φιλοζωίας. Αξιοποιήσαμε σχετικά εκπαιδευτικά βιβλία που μασ θυμίζουν να αγαπάμε τα ζώα και να τα φροντίζουμε με τον τρόπο που ο καθένας μπορεί.

Μερικά σημεία από το βιβλίο που μας έκαναν εντύπωση

Ομαδική εργασία στην τάξη μας.

Στις 2 Απριλίου, γιορτάσαμε το παιδικό βιβλίο στο σχολείο μας. Εντοπίσαμε στα βιβλία μας βασικά χαρακτηριστικά όπως τον τίτλο του βιβλίου, τον συγγραφέα, τον εικονογράφο και άλλα χαρακτηριστικά. Επιπλέον, την Τετάρτη 3 Απριλίου είχαμε την χαρά να έχουμε καλεσμένη στο σχολείο μας την συγγραφέα του βιβλίου “Ο Ξεκλειδούλης”, την κυρία Κωνσταντίνα Παπαζώτου.

Μερικά από τα βιβλία που αξιοποιήσαμε στην τάξη.

Ομαδικές εργασίες στην τάξη και γίναμε οι εικονογράφοι του αγαπημένου μας παιδικού βιβλίου!

Προσωποποιημένοι σελιδοδείκτες από τα χεράκια μας.

Μερικές από τις εργασίες μας, δημιουργώντας τους δικούς μας φανταστικούς ήρωες.

Γίναμε αφηγητές του αγαπημένου μας παραμυθιού για μία ημέρα στην τάξη μας.

Η επίσκεψη της κυρίας Παπαζώτου στο σχολείο μας.

και τα δώρα που της προσφέραμε με μεγάλη χαρά και τιμή!

Κατά την 1η Απριλίου, συνηθίζεται να λέγονται καλοπροαίρετα ψέματα λόγω εθίμου.

Τα ψέματα της Πρωταπριλιάς είναι ένα έθιμο που μας έχει έρθει από την Ευρώπη. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές σχετικά με τον τόπο και τον χρόνο που γεννήθηκε το έθιμο αυτό. Δύο από αυτές, όμως, είναι οι επικρατέστερες.

Σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή, το έθιμο ξεκίνησε από τους Κέλτες. Λαός της βορειοδυτικής Ευρώπης, οι Κέλτες, ήταν δεινοί ψαράδες. Η εποχή του ψαρέματος ξεκινούσε την 1η Απριλίου. Όσο καλοί ψαράδες όμως και να ήταν, την εποχή αυτή του χρόνου τα ψάρια πιάνονται δύσκολα. Έτσι και αυτοί, όπως προστάζει ο “κώδικας δεοντολογίας” των ψαράδων όλων των εποχών, έλεγαν ψέματα σχετικά με τα πόσα ψάρια είχαν πιάσει. Αυτή η συνήθεια έγινε, με το πέρασμα του χρόνου, έθιμο.

Η δεύτερη εκδοχή, που θεωρείται και πιο βάσιμη ιστορικά, θέλει γενέτειρα του εθίμου τη Γαλλία του 16ου αιώνα. Μέχρι το 1564 η πρωτοχρονιά των Γάλλων ήταν η 1η Απριλίου. Τη χρονιά αυτή όμως, και επί βασιλείας Καρόλου του 9ου, αυτό άλλαξε και Πρωτοχρονιά θεωρούταν πλέον η 1η Ιανουαρίου. Στην αρχή αυτό δεν το δέχτηκαν όλοι οι πολίτες. Οι αντιδραστικοί συνέχιζαν να γιορτάζουν, την παλαιά πλέον, πρωτοχρονιά τους την 1η Απριλίου, ενώ οι υπόλοιποι τους έστελναν πρωτοχρονιάτικα δώρα για να τους κοροϊδέψουν. Το πείραγμα αυτό μετατράπηκε με τον καιρό σε έθιμο.

Ο πιο γνωστός ψεύτης για τα παιδιά είναι ο Πινόκιο.

Ακούσαμε το παραμύθι.

Και  από τους μύθους του Αισώπου: ” Ο Ψεύτης Βοσκός”

Ακούσαμε το τραγούδι: Ψέματα ψέματα

Κατασκευάσαμε την φιγούρα  του Πινόκιο.

“Την κυρά-Σαρακοστή, που ‘ναι έθιμο παλιό, οι γιαγιάδες μας την φτιάχναν με αλεύρι και νερό…”

Μπήκε η Σαρακοστή και αυτή την εβδομάδα μάθαμε για αυτήν. Τι είναι, τι συμβολίζει, γιατί λέγεται έτσι, γιατί την έφτιαχναν, από τι υλικά είναι φτιαγμένη, γιατί έχει 7 πόδια, γιατί δεν έχει στόμα; Γιατί φοράει σταυρό και έχει σταυρωμένα τα χέρια της;

Είδαμε εικόνες, διαβάσαμε, μάθαμε το ποιηματάκι που την συνοδεύει, εξηγήσαμε κάθε απορία. Αναρτήσαμε από μια σε κάθε τάξη και κόψαμε ήδη το πρώτο ποδαράκι. Φτιάξαμε και την δική του ο καθένας και την πήραμε στο σπίτι για να κόβουμε κι εκεί το ποδαράκι της κάθε εβδομάδας.

Με αυτη την αφορμή, μιλήσαμε για τις νηστήσιμες και αρτύσιμες τροφές και ετσι μπήκαμε σιγά-σιγά στην ενοτητα της Διατροφής που θα ασχοληθούμε στα Εργαστήρια Δεξιοτήτων. Κόψαμε εικόνες απο φυλλάδια του σούπερ μάρκετ και τα κολλήσαμε στην αντίστοιχη στήλη.

Ο Μάρτιος ήταν πολύ γεμάτος μήνας! Κάναμε δράσεις που έχουν σχέση με τη φύση.

Μάθαμε για την αμυγδαλιά, το πρώτο δέντρο που ανθίζει και μαρτυρά οτι ήρθε η Άνοιξη. Είδαμε από κοντά και παρατηρήσαμε το κλαδί της και τον καρπό της στις διάφορες μορφές του, τα παράγωγά του και με ποιο τρόπο καταναλώνεται.

Διαβάσαμε και είδαμε σε βιντεάκι τις 2 εκδοχές του “Μύθου της Αμυγδαλιάς”. Αναφερθήκαμε στον μεγάλο ζωγράφο Van Gogh και την αγάπη που είχε να ζωγραφίζει αμυγδαλιές. Αφού είδαμε διάφορα έργα του, καταλήξαμε στην “Ανθισμένη Αμυγδαλιά” και αναπαραγάγαμε τα δικά μας, πρώτα με τύπωμα και ζωγραφική με λαδοπαστέλ και μετά με την τεχνική του τρισδιάστατου κολάζ για εξάσκηση της λεπτής κινητικότητας.

!

Με ελεύθερη ζωγραφική αποτυπώσαμε στο χαρτί την Αμυγδαλιά.

Επισκεφτήκαμε το δημοτικό, που μας προσκάλεσαν να δούμε τον κήπο τους και την συγκομιδή από ραπανάκια. Εκεί ο κ. Μιχάλης μας μίλησε για τον τρόπο που τα φυτεύουμε και πότε είναι έτοιμα να βγουν και να τα φάμε. Μας έδωσε και 2-3, τα οποία πιάσαμε, παρατηρήσαμε τα φύλλα, το χρώμα και το μέγεθος τους και έχουμε βάλει σε δοχείο με νερό όπου παρατηρούμε τη ρίζα τους. Ευχαριστούμε πολύ!

Και αρχισαμε να ξαναβγαινουμε για πικ νικ!

Τελευταία μερα του Μάρτη και αποφασίσαμε να φτιάξουμε μια κατασκευή με το ονομα μας για να εξασκηθούμε στην αντιστοίχιση γραμμάτων.    

Και συνεχίζει να μας αρεσει να απασχολούμαστε στις γωνιές ενδιαφέροντος που σχετίζονται με Γλώσσα και Μαθηματικά.

Την Πέμπτη 28 Μαρτιου, εμείς μαζί με άλλα σχολεία, παρακολουθήσαμε με ενδιαφέρον μια διαδικτυακή ενημερωτική ομιλία μέσω προβολής διαφανειών από το  Τμήμα Εκπαίδευσης – Ενημέρωσης του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας (Ο.Α.Σ.Π.) του Υπουργείου Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας.

Μας υπενθύμισαν, όσα είχαμε μάθει και εφαρμόσει το φθινόπωρο, σχετικά με την προστασία μας σε περίπτωση σεισμού. Κάναμε και ερωτήσεις που μας απάντησαν και μας αρεσε πολύ αυτή η αλληλεπιδραση, γιατι δεν το είχαμε ξανακάνει!

    

 

Μιλώντας για την εορτή της 25ης Μαρτίου, σταθήκαμε στις ηρωικές Σουλιώτισες που προτίμησαν να πεθάνουν παρά να πέσουν στα χέρια των Τούρκων.

Μιλήσαμε για τα γεγονότα, ακούσαμε το τραγούδι :   “‘Εχε γειά καημένε κόσμε..”

Χορέψαμε… και τέλος κάναμε μία ομαδική εργασία με θέμα: ” Ο χορός του Ζαλόγγου”.

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά της σχολικής βίας και εκφοβισμού, που γιορτάζουμε στις 6 Μαρτίου, μιλήσαμε για την έννοια της βίας, πώς εκδηλώνεται στο σχολείο, είπαμε τι είναι ο εκφοβισμός και μέσα από προσαρμοσμένα μικρά βίντεο που είδαμε εντοπίσαμε τα περιστατικά που εκδηλώνονται τα δυο αυτά φαινόμενα, μπήκαμε στη θέση των θυτών και των θυμάτων, είπαμε πως νιώσαμε.

Διαβάσαμε το βιβλίο “Τα χέρια δεν είναι για να δέρνουμε” και συζητήσαμε. Ανατρέξαμε σε παρόμοια περιστατικά που μας έχουν συμβεί στο σχολείο ή και αλλού και αποφασίσαμε να είμαστε πιο ευαισθητοποιημένοι στο θέμα αφού μάθαμε και τρόπους να τα αντιμετωπίζουμε αν μας συμβούν.

Στο τέλος ζωγραφίσαμε και φτιάξαμε καπελάκια με το σύνθημα “ΟΧΙ ΣΤΗ ΒΙΑ” και τα πήραμε στο σπίτι.

Μιλήσαμε για τα 5 βήματα που πρέπει  να ακολουθήσουμε όταν δεχόμαστε βία και με το σύνθημα “ΟΧΙ ΣΤΗ ΒΙΑ ΝΑΙ ΣΤΗ ΦΙΛΙΑ”, κατασκευάσαμε το λουλούδι της φιλίας.