Έχω μαγικό κουτί κι όλο ρίχνω κατιτί.   

   Όσο τρώει και χορταίνει, τόσο πιο πολύ βαραίνει. 

   Κι αν τ’ ανοίξω και τ’ αδειάσω, χίλια δυο θε ν’ αγοράσω.

                                                                                    Τι  είναι;

  Ο κουμπαράς.

Ποια είναι η χρήση του; Μαζεύουμε χρήματα για να τα έχουμε όταν τα χρειαστούμε. Κάνουμε οικονομία.

Μάθαμε πως το δικό μας νόμισμα είναι το ευρώ. Ξεχωρίσαμε τα κέρματα από τα χαρτονομίσματα και τα βάλαμε στη σειρά ανάλογα με την αξία τους, ξεκινώντας από το νόμισμα με τη μικρότερη αξία.

Ανάμεσα στα χαρτονομίσματα βρήκαμε αυτό που έχει τη μικρότερη αξία και εκείνο με τη μεγαλύτερη αξία.

Τα χρήματα μας έδωσαν την αφορμή να γνωρίσουμε τα σχήματα: κέρμα – κύκλος, χαρτονόμισμα – ορθογώνιο. Τα αντιστοιχίσαμε με ξύλινα σχήματα.

Μάθαμε την παροιμία: “Φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι” και το κάναμε πράξη.

Άδειο το σακούλι είναι ελαφρύ.

Ας το γεμίσουμε φασόλια.

Τώρα είναι βαρύ το σακούλι μας.

Φτιάξαμε την παροιμία αντιστοιχίζοντας τις λέξεις της πρότασης μια προς μία με τις λέξεις – φασόλια.

Μάθαμε το γράμμα ” Α ” από τη λέξη Αποταμίευση.

Βρήκαμε κι άλλες λέξεις που αρχίζουν από “Αα” όπως: άλογο, αρκούδα, άνθρωπος, αράχνη, αστέρι, άγγελος, αεροπλάνο, αρακάς…

Για να κατανοήσουμε καλύτερα την έννοια της οικονομίας, παρακολουθήσαμε το παραμύθι: “ Ένα σκουλήκι την ημέρα” της Sarah Yang.

Μπορείτε να διαβάσετε το παραμύθι εδώ:

Το-παραμύθι-της-Sarah-Yang-μεταφρασμένο

Διηγηθήκαμε την ιστορία βάζοντας τις εικόνες με τη σωστή σειρά.

Ζωγραφίσαμε ότι μας εντυπωσίασε περισσότερο από την ιστορία.

Και οι κουμπαράδες που κατασκευάσαμε…

Αποταμίευση όμως δεν είναι μόνο ο κουμπαράς που γεμίζει νομίσματα.

Μέσα από το υπέροχο βιβλίο “Αν κάθε μέρα…” του Αντώνη Παπαθεοδούλου

τα παιδιά ανακάλυψαν ότι μπορούν να πετύχουν κάτι μεγάλο, αρκεί να κάνουν κάθε μέρα κάτι μικρό.

Άλλωστε δεν αγοράζονται όλα με τα χρήματα…

             ΠΟΛΕΜΟΣ  ΚΑΙ  ΕΙΡΗΝΗ

Έννοιες αντίθετες. Όπου υπάρχει πόλεμος, χάνεται η ειρήνη και αντίστροφα. Δυσκολονόητες έννοιες για τα μικρά παιδιά. Γι’ αυτό παρακολουθήσαμε το παιδικό παραμύθι: “Πατάτες, πατάτες”

Προσπαθήσαμε να προσεγγίσουμε τα γεγονότα του έπους του 1940 μέσα από ποικίλο φωτογραφικό υλικό. Κάθε παιδί διάλεξε μία φωτογραφία και την περιέγραψε στα άλλα παιδιά.

Ύστερα προσπαθήσαμε να διηγηθούμε την ιστορία, βάζοντας τις εικόνες με τη σειρά.

Σχολιάσαμε ιδιαίτερα τις παρακάτω φωτογραφίες.

Η γερμανική σημαία στην Ακρόπολη.

Η ελληνική σημαία στην Ακρόπολη.

Αναρωτηθήκαμε πως ένοιωθαν οι Έλληνες;

 Εικονοποιήσαμε τη λέξη  “ΟΧΙ“

   Το  “ΟΧΙ”  έγινε στρατιωτάκι…

Αναλύσαμε το ποίημα: “Όταν κάνουνε πόλεμο” του Γιώργου Μαρίνου

και το ζωγραφίσαμε.

Ακούσαμε και το τραγούδι: “Μάθημα Ειρήνης – ΕΙΡΗΝΗ“

Φωνάξαμε δυνατά: ΝΑΙ στην ειρήνη   ΟΧΙ στον πόλεμο.

Κατάθεση στεφάνου στους ήρωες.

Της πατρίδας μου η σημαία έχει χρώμα γαλανό

και στην άκρη χαραγμένο έναν κάτασπρο σταυρό.

Μιλήσαμε για την ελληνική σημαία, τα χρώματά της. Μετρήσαμε τις γραμμές και τις αντιστοιχίσαμε με τα γράμματα της λέξης ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Προσπαθήσαμε να σχηματίσουμε την ελληνική σημαία πάνω σε ένα μπλε πανί με άσπρες λουρίδες από γκοφρέ χαρτί.

Μάθαμε τα γράμματα της λέξης ΣΗΜΑΙΑ. Τα αναγνωρίσαμε ανάμεσα σε άλλα και τα χρωματίσαμε. Γράψαμε τη λέξη ΣΗΜΑΙΑ.

ΣΗΜΑΙΑ σύμβολο για κάθε λαό. Γνωρίσαμε σημαίες και άλλων χωρών και τις ομαδοποιήσαμε σε δίχρωμες και τρίχρωμες.

 Σε σημαίες με γραμμές και σημαίες με σχέδια.

Ζωγραφίσαμε όσες μας εντυπωσίασαν.

Σχολιάσαμε τον πίνακα ζωγραφικής: “Νέος σημαιοφόρος“

 του Α. Φασιανού.

Και χρωματίσαμε κι εμείς τον σημαιοφόρο.

Οι  σημαίες μας…

Κάναμε παρέλαση…

Τραγουδήσαμε και τον εθνικό μας ύμνο.

15  ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

Διεθνής ημέρα λευκού μπαστουνιού.

Η ημέρα αυτή είναι αφιερωμένη στα άτομα με προβλήματα όρασης.

Πολλά τα ερωτήματα των παιδιών. Γιατί συμβαίνει αυτό; Πως κινούνται χωρίς να βλέπουν; Πως αντιλαμβάνονται τον κόσμο γύρω τους;

Διαβάσαμε την ιστορία: “Θοδωρής και Τέντυ” της ΕΛΕΝΑΣ Χ. ΣΤΑΝΙΟΥ και ζωγραφίσαμε.

Μάθαμε πως είναι πολλές οι αιτίες που προκαλούν τύφλωση. Οι άνθρωποι αυτοί μπορεί να χρειαστούν έναν άνθρωπο – συνοδό ή έναν εκπαιδευμένο σκύλο ή το άσπρο μπαστούνι για να ξεπεράσουν τα εμπόδια στο δρόμο τους. Κάποια πεζοδρόμια έχουν σχεδιαστεί έτσι ώστε να μπορούν να περπατήσουν, χάρη στις ανάγλυφες γραμμές.

Παρατηρήσαμε και σχολιάσαμε κάποιες εικόνες. Δυστυχώς κάποιοι δεν δίνουν σημασία στη χρησιμότητα αυτών των  γραμμών.

Προσπαθήσαμε να μπούμε στη θέση αυτών των ανθρώπων μέσα από βιωματικά παιχνίδια.

Κίνηση με κλειστά τα μάτια και το λευκό μπαστούνι.

Αναγνώριση αντικειμένων μέσω της αφής.

Μάθαμε πως οι άνθρωποι με προβλήματα όρασης αναπτύσσουν όλες τις άλλες αισθήσεις και κυρίως της αφής.

Μάθαμε πως οι άνθρωποι με προβλήματα όρασης μπορούν να διαβάζουν και να γράφουν, χάρη στο σύστημα Braille, που εφευρέθηκε από έναν τυφλό φοιτητή στη Γαλλία.

Συγκρίναμε μία σελίδα με γραφή Braille με ένα παραμύθι με πολύχρωμες εικόνες.

Αναρωτηθήκαμε πως θα πρέπει να είναι οι εικόνες για να τις αντιληφθούν τα παιδιά με πρόβλημα όρασης. Θα πρέπει να είναι ανάγλυφες. Προσπαθήσαμε να δημιουργήσουμε ανάγλυφα γράμματα και εικόνες.

Παρακολουθήσαμε την ταινία κινουμένων σχεδίων “ΕΛΕΝ ΚΕΛΛΕΡ” και γνωρίσαμε έναν αξιοθαύμαστο άνθρωπο, την Έλεν Κέλλερ, που παρότι ήταν τυφλή και κωφάλαλη, με αποφασιστικότητα και δύναμη ψυχής κατάφερε να μιλήσει και με τη νοηματική γλώσσα να επικοινωνήσει με τους άλλους γύρω της, χάρη στη δασκάλα της Άννα Σάλιβαν.

Οι άνθρωποι αυτοί χρειάζονται κάποιες φορές τη βοήθειά μας αλλά ποτέ τη λύπησή μας. Μέσα από τις ζωγραφιές μας δείξαμε πως θα είμαστε δίπλα σε όποιον μας χρειαστεί.

Μιλήσαμε για το φθινόπωρο και όλες τις αλλαγές που φέρνει στη φύση, στα ζώα, στις αγροτικές δουλειές.  Μάθαμε τους τρεις μήνες μέσα από ένα ποιηματάκι.

Ο Σεπτέμβρης πρώτα κρύα, τρέχει ανοίγει τα σχολεία.

Ο Οκτώβρης συγυρίζει, ναφθαλίνη μου μυρίζει.

Κι ο Νοέμβρης με βροχή, σκάβει, σπέρνει όλη τη γη.

Του φθινοπώρου είναι τα παιδιά και τα τρία πολλή δουλειά.

Ακούσαμε από CD μία ιστορία: “Γιατί χάθηκε το φθινόπωρο;“ της Μαρίας – Ελένης Γιανναλέτσου, όπου ο κύριος Φαινοθερμοκήπιος απήγαγε και φυλάκισε το φθινόπωρο. Αναρωτηθήκαμε τι συμβαίνει στη φύση, γιατί κάνει τόση ζέστη και συζητήσαμε για το φαινόμενο του θερμοκηπίου και τα προβλήματα που δημιουργούμε εμείς οι άνθρωποι στο περιβάλλον.

Αποφασίσαμε  να παρατηρήσουμε τα δέντρα στην αυλή του σχολείου μας. Είδαμε ότι ο πλάτανος ρίχνει αργά – αργά τα φύλλα του, είναι δέντρο φυλλοβόλο.

Ενώ ο ευκάλυπτος είναι δέντρο αειθαλές.

Κάποιο άλλο δέντρο άνθισε, είναι άραγε η εποχή του;

Οι ελιές μας γέμισαν καρπούς, άρχισαν να μαυρίζουν οι ελιές.

Παρατηρήσαμε τα πλατανόφυλλα που έπεσαν στη γη, το χρώμα τους και τα μαζέψαμε σε μια γωνιά της αυλής μας. Αποφασίσαμε να παρακολουθούμε την εξέλιξή τους. Θα γίνουν άραγε φυτόχωμα για τα λουλούδια μας;

Συνηθισμένη ερώτηση των παιδιών: “Γιατί κιτρινίζουν τα φύλλα και πέφτουν;”

Πήραμε την απάντηση, διαβάζοντας την ιστορία:

“Οι περιπέτειες ενός μικρού φύλλου” της Τάνιας Μάνεση.

Διαβάστε την ιστορία ΕΔΩ:

Οι περιπέτειες ενός μικρού φύλλου.

Κόψαμε φύλλα αληθινά και χάρτινα στη μέση. Έννοιες: ολόκληρο – μισό.

Βρίσκαμε τα δύο μέρη (μισά φύλλα), τα ενώναμε και συν θέταμε τα φύλλα.

Παίξαμε κι ένα παιχνίδι παρατηρητικότητας.

Μάθαμε το αίνιγμα: “Πέφτω εδώ, πέφτω εκεί…”

Αφήσαμε τη φαντασία μας να μας ταξιδέψει..

Φτιάξαμε το δέντρο του φθινοπώρου με δακτυλοτυπώματα και τύπωμα παλάμης.

Τέλος διασκεδάσαμε φτιάχνοντας τα “φθινοπωράκια” και παίξαμε κουκλοθέατρο.

Απολαύσαμε ένα υπέροχο τραγούδι: “Το μικρό σχολειό” της Μάρως  Θεοδωράκη και το ζωγραφίσαμε.

Σχολιάσαμε τους στίχους και σταθήκαμε στη στροφή: “Είναι η παρέα, οι συμμαθητές και μαζί σκορπάμε γέλια και χαρές”. Αναρωτηθήκαμε τι είναι αυτό που μας κάνει χαρούμενους στο σχολείο και τι μας στενοχωρεί. Εκφράσαμε τα συναισθήματά μας. Αποφασίσαμε να βάζουμε κάθε πρωί το λουλουδάκι μας σε μία από τις τέσσερις γλάστρες.

Στόχος μας να γεμίσει λουλουδάκια η γλάστρα που λέει: “Είμαι χαρούμενος γιατί…”. Αν κάποιο λουλούδι μπει σε άλλη γλάστρα (Είμαι τρομαγμένος γιατί…. ή Είμαι θυμωμένος γιατί… ή Είμαι λυπημένος γιατί…), τότε συζητάμε όλοι μαζί στην παρεούλα και προσπαθούμε να κάνουμε κι αυτό το παιδί χαρούμενο.

Μιλήσαμε για την αξία της φιλίας και την προσφορά της αγάπης. Γίναμε κρίκοι μιας γερής αλυσίδας. Υποσχεθήκαμε να δίνει ο ένας στον άλλον                θάρρος, αγάπη, χαρά.

Ζωγραφίσαμε κρίκους και δημιουργήσαμε αλυσίδες. Στολίζουν την τάξη μας και μας θυμίζουν πως είμαστε ενωμένοι για πάντα,  φίλοι καλοί.

Αναγνωρίσαμε το όνομά μας και το όνομα των φίλων μας. Αντιστοιχίσαμε γράμματα με το αρχικό γράμμα του ονόματός μας.

Προσπαθήσαμε να αναγνωρίσουμε το αρχικό και το τελευταίο γράμμα από το όνομά μας και να φτιάξουμε ντόμινο.

Μετρήσαμε τις συλλαβές από το όνομά μας χτυπώντας παλαμάκια και ομαδοποιήσαμε τα ονόματα ανάλογα με τον αριθμό των συλλαβών. Λιγότερα είναι τα ονόματα με δύο συλλαβές.

Φτιάξαμε γράμματα με πλαστελίνη.

Διακοσμήσαμε το κεφαλαίο γράμμα του ονόματός μας.

.

Είναι ο βασιλιάς και του βάλαμε κορώνα.

Χρωματίσαμε το αρχικό γράμμα  και γράψαμε το όνομά μας.

Στολίσαμε και τα μπλουζάκια μας.

Συνθέσαμε το όνομά μας γράμμα – γράμμα.

Ζωγραφίσαμε τον εαυτό μας και τους φίλους μας από το σχολείο.

Ζωγραφίσαμε  πέταλα και φτιάξαμε τα λουλούδια της αγάπης και της φιλίας.

Για να λειτουργήσει όμως η ομάδα έπρεπε να βάλουμε τους κανόνες μας. Συζητήσαμε, συμφωνήσαμε και υπογράψαμε.

1  ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

Ημέρα αφιερωμένη στους παππούδες και στις γιαγιάδες όλου του κόσμου. Άνθρωποι εκπληκτικοί, ξεχωριστοί και αγαπημένοι.

        Τα παιδιά μίλησαν με τρυφερότητα για τον παππού και τη γιαγιά τους και μας συγκίνησαν. Δείτε τι μας είπαν.

Ο παππούς και η γιαγιά

Μας φροντίζουν, μας προσέχουν.

Διαβάζουν παραμύθια μαζί μας.

Παίζουν με τα παιχνίδια μας.

Μας αγοράζουν δώρα, όπως ποδήλατο.

Δεν μας χαλάνε τα χατίρια.

Πάμε μαζί στη λαϊκή αγορά και στο σούπερ μάρκετ.

Κάνουμε βόλτες, πηγαίνουμε και στη παιδική χαρά.

Μας πηγαίνουν στο σχολείο με το αυτοκίνητο.

Η γιαγιά φτιάχνει νόστιμα φαγητά και τυροπιτάκια.

Ο παππούς όλο μαστορεύει με τα εργαλεία του.

Τραγουδάμε όλοι μαζί.

Περνάμε τέλεια!!!

Εμείς τα εγγονάκια τους

Προσέχουμε τον παππού και τη γιαγιά, να μην πέσουν.

Τους προστατεύουμε όσο μπορούμε.

Προσπαθούμε να τους κάνουμε χαρούμενους.

Τους βοηθάμε στις δουλειές.

Κάνουμε κι εμείς τα χατίρια τους.

Τους φροντίζουμε και τους αγαπάμε πολύ,  

αλλά κρατάμε και τις αποστάσεις.

Τα παιδιά ετοίμασαν δωράκι για τον παππού και τη γιαγιά.

ΜΕ ΠΟΛΛΗ ΑΓΑΠΗ!!!