To graffiti ανδρώθηκε στην Ελλάδα από κλειστές ομάδες (crew), οι οποίες δημιούργησαν τα πρώτα Graffiti στα τρένα των ΗΣΑΠ και του ΟΣΕ στις αρχές του ’90. Τα πρώτα ακούσματα της ραπ μουσικής, το πρώτο hiphop συγκρότημα (TXC), η έλευση των περιοδικών, των βιβλίων («Spraycan Art») και των σπρέι, τους έδωσαν τη δυνατότητα να αποκτήσουν ένα ακόμη δέλεαρ. Ακολούθησαν επισκέψεις ξένων writers, (Colorz, Bez κλπ) το 1992-93.
Τα σχολικά κτίρια αποτέλεσαν τις προσφορότερες επιφάνειες για τη δημιουργία και παρουσίαση των έργων και η μίμηση από πολλούς νεαρούς δεν άργησε. Όπως δεν άργησαν και οι αντιδράσεις, με απειλές για αποβολές και κατηγορίες για βανδαλισμούς. Σήμερα η φύλαξη των σχολείων επιτρέπει μόνον παρεμβάσεις, που γίνονται κατόπιν αιτήσεως και εγκρίσεως.
Το ξεκίνημα
Το 1974 άρχισαν να ανταγωνίζονται με άλλους κάνοντας υπογραφές. Κατά πάσα πιθανότητα τότε ο ΤΑΚΙ 183 είχε τις περισσότερες υπογραφές μιας και είχε δώσει και συνέντευξη το 1971 στην εφημερίδα New York Times. Το αληθινό όνομα του ΤΑΚΙ ήταν Δημήτριος, ήταν ένας μικρός Έλληνας που δούλευε στην NY ως παιδί για όλες τις δουλειές. Πέρα από αυτό επειδή ταξίδευε πολύ με τον ηλεκτρικό και στα ταξίδια του συνήθιζε να γράφει παντού το όνομά του. Εκείνο τον καιρό το ΜΤΑ (Metropolitan Transist Authorities) είχε ξοδέψει 300.000$ για να καθαρίσει τους τοίχους από τα graffiti, ποσό που ισοδυναμεί σε 80.000 εργατοώρες. Όμως οι writters δεν ήταν μόνο μικρά παιδιά, αλλά και παρέες που ήθελαν να γίνουν γνωστοί χρησιμοποιώντας αυτό το είδος επικοινωνίας. Στους δρόμους του Brooklyn το κίνημα του graffiti μεγάλωνε και εκεί συνεχώς, πολλοί writers ήταν ενεργοί, ο friendly Freddie ήταν ένας writer του Brooklyn που απέκτησε μεγάλη φήμη. Οι άνθρωποι και στις 5 περιφέρειες ενημερώνονταν για τις προσπάθειες του καθενός, έτσι καθιερώθηκε και ο διαγωνισμός αναμεταξύ τους.
Αυτό το γράψιμο άρχισε να φεύγει από τους δρόμους και πήγε στον υπόγειο σιδηρόδρομο και γρήγορα άρχισε να γίνεται ανταγωνιστικό, Σε αυτό το σημείο το γράψιμο αποτελούταν από tags και ο στόχος ήταν να έχεις όσο πιο πολλές γίνεται, οι writers θα πήγαιναν στις πλατφόρμες και θα χτυπούσαν όσο πιο πολλά βαγόνια μπορούσαν.
Το πρώτο Wall Fame έγινε στη Ελλάδα το 1994. Αγαπημένες επιφάνειες είναι οι εξωτερικοί τοίχοι κτιρίων αλλά και εγκαταλελειμμένα αυτοκίνητα, λεωφορεία, τρένα, ρολά καταστημάτων. Όπως σε κάθε ομάδα, έτσι και σε αυτή των γκραφιτάδων, υπάρχουν αξίες όπως είναι η φήμη, η καλλιτεχνική έκφραση , αλλά και η δύναμη. Ιδιαίτερη βαρύτητα
έχει το στυλ. Είναι η προσωπική φωνή που βγαίνει μέσα από το γκράφιτι. Όσο πιο αυθεντικό είναι το στυλ τόσο πιο γνωστός και σεβαστός θα γίνει στο χώρο του ο γκραφιτάς. Η διάρκεια ζωής ενός γκράφιτι είναι από 1ημέρα έως πολλά χρόνια. .Περιοχές συνηθισμένες σε γκράφιτι είναι το Μοναστηράκι, η Ερμού, τα Εξάρχεια κ.α.
Ψυχιατρική έρευνα
Σύμφωνα με την ψυχίατρο Μαρία Διαλλινά, το γκράφιτι είναι μία μοναχική κραυγή επικοινωνίας. Με άλλα λόγια, το άτομο θέλοντας να επικοινωνήσει αισθήματα απελπισίας, θυμού, εξέγερσης και διαμαρτυρίας απέναντι σε μία αποξενωμένη πραγματικότητα, καταφεύγει στη δύναμη του συμβόλου, στη πλέον αρχική του μορφή, την εικόνα.
Συνεπώς, ο καλλιτέχνης με το σπρέι είναι αυτός που προσπαθεί όχι μόνο να αναπαραστήσει το αστικό περιβάλλον, αλλά να το επανορθώσει τουλάχιστον με το τρόπο του.
Σύμφωνα με τα άρθρα του Ποινικού Κώδικα 381 και 382, ο καλλιτέχνης του δρόμου, διώκεται για φθορά κατά ξένης ιδιοκτησίας – αδίκημα σε βαθμό πλημμελήματος, στο οποίο επιβάλλεται ποινή φυλάκισης το λιγότερο 4 χρόνια.
Υπάρχει ωστόσο άλλο ένα πολύπλοκο θα έλεγε κανείς, είδος γκράφιτι στο οποίο απεικονίζονται εικόνες με τρισδιάστατη μορφή
Ωστόσο κάτι που υπάρχει και παραμένει ανεξήγητο έως σήμερα είναι οι λεγόμενοι «crop circles», οι οποίοι εμφανίζονται σε διάφορα μέρη του κόσμου (26 εώς σήμερα) και σχηματίζονται κυρίως σε αγροτικές περιοχές. Το 90% αυτών έχει βρεθεί στη Αγγλία είναι μια ανεξήγητης μορφής γκράφιτι που έχει κάνει πολλούς να αναρωτηθούν για την προέλευσή τους και τον τρόπο κατασκευής τους, πόσο μάλλον αν αυτά γίνονται σε μόλις μερικά λεπτά:
http://www.youtube.com/watch?v=Pv-Do30-P8A
Χριστίνα Θεοφανάκη
Τμήμα A2
1ο ΓΕΛ Ξάνθης
Σχολικό έτος 2013-2014
Πρόσφατα Σχόλια