Τμήμα Ένταξης – ΟΧΙ – Διερευνούμε , Μαθαίνουμε, Εμπνεόμαστε, Δημιουργούμε με Αφορμή την Επέτειο του ΟΧΙ

Η δεύτερη ομάδα διάβασε ποιήματα σχετικά με τις αξίες της Ειρήνης, του σεβασμού στην ανθρώπινη ζωή και την αδελφοσύνη, μελέτησε και συζήτησε  έργα τέχνης σχετικά με το θέμα. Σας παραθέτουμε το ποίημα που αγαπήσαμε και ένα συγκλονιστικό έργο τέχνης…

 

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ, «ΕΛΛΑΔΑ»
(Οχτώβρης 1940)

Ακέρια η γης εσείστηκε κι εβρόντηξε όλη η πλάση –

μια φούχτα άνθρωποι ανίσκιωτοι, μες σε μια φούχτα τόπο,

κάτι σπασμένα μάρμαρα, κάτι φαρδιά πλατάνια,

μόνο μπαρούτι τους το φως και σκάγια τους οι ελιές τους

και δίπλα τους η Παναγιά, κι η Λευτεριά μπροστά τους

να φέγγει απ’ το βαθύ καημό κι απ’ τα πορτοκαλάνθια.

Κι εκεί, στου δρόμου το σταυρό, στο μυστικό δαφνώνα,

να οι Θερμοπύλες έτοιμες, να και το Εικοσιένα,

όρθια τ’ αλέτρια κι οι πηγές, όρθιοι κι οι αποθαμένοι,

η Ελλάδα η μυριοπίκραντη με τα γαλάζια μάτια,

μ’ ένα σταμνί στην κεφαλή, μ’ ένα σπαθί στο χέρι,

κι απάνου στο χωμάτινο σπασμένο κεραμίδι

δυο καρβουνάκια κόκκινα κι ένα κουκκί λιβάνι,

η φλόγα της καλής αντρειάς, του δίκιου ο δυναμίτης –

κι ακέρια η γης εβρόντηξε κι ο κόσμος εφωτίστη.

 

Αυτό το σχέδιο είναι της Anja Rozen, 13χρονης μαθήτριας δημοτικού σχολείου στη Σλοβενία. Επιλέχθηκε ανάμεσα σε 600.000 παιδιά από όλο τον κόσμο να δημιουργήσει ένα έργο τέχνης για να δείξει πώς είναι η ειρήνη. Είναι η νικήτρια του διεθνούς διαγωνισμού Plakat Miru.
“Το σκίτσο μου αντιπροσωπεύει τη γη που μας δένει και μας ενώνει. Οι άνθρωποι είναι υφασμένοι μαζί. Αν κάποιος τα παρατήσει, οι άλλοι πέφτουν. Είμαστε όλοι συνδεδεμένοι με τον πλανήτη μας και ο ένας με τον άλλον, αλλά δυστυχώς ελάχιστα γνωρίζουμε γι’ αυτόν. Είμαστε υφασμένοι μαζί. Άλλοι άνθρωποι υφαίνουν μαζί μου τη δική μου ιστορία κι εγώ υφαίνω τη δική τους», είπε η νεαρή σχεδιάστρια.

Ξεχωρίσαμε μια ανάρτηση που μας έκανε εντύπωση και τη μοιραζόμαστε μαζί σας.