https://goo.gl/maps/k8wNuAC4hZKCXLjy6
Δύο οδοί, δύο δρόμοι κοντινοί στο σχολείο μας, μας λένε την ιστορία τους… Πήραν τα ονόματά τους από δύο άνδρες, οι οποίοι με τη γενναιότητα και τη μεγαλοψυχία τους, άφησαν το στίγμα τους στην πόλη μας και χωρίς αυτούς, ίσως να είχε συμβεί μία μεγάλη καταστροφή..
18 Οκτωβρίου 1944, ανήμερα της θρησκευτικής εορτής του Αγίου Λουκά, απελευθερώνεται η πόλη της Λαμίας, μετά την αποχώρηση των ναζιστικών στρατευμάτων και την υποχώρηση τους προς το βορρά. Οι ναζί λίγο πριν φύγουν είχαν προβεί σε υπονομεύσεις για την ανατίναξη αποθηκών με πυρομαχικά στο συγκρότημα των παλιών στρατώνων (στρατόπεδο Τσαλτάκη). Το σχέδιο της ανατίναξης των πυρομαχικών και της πόλης της Λαμίας όμως απέτυχε καθώς ο Αυστριακός κλειδούχος Josef Blechinger (μετονομάστηκε σε Ηλίας Κόκκινος) που εργαζόταν στο σιδηρόδρομο (μαζί με έναν Ιταλό ονόματι Μάριο, όπως έχει δηλώσει ο ίδιος ο Κόκκινος) έκοψε το καλώδιο πυροδοτήσεως των υπονομευμένων εκρηκτικών και των πυρομαχικών και έσωσε την πόλη από την καταστροφή.
Ο Εουτζένιο Ντε Σιμόνε (Eugenio De- Simone) είχε ξεκινήσει από την Ιταλία ως στρατιώτης με την αποστολή «vivo Valentia» για να έρθει στην Ελλάδα με προορισμό το Αργοστόλι της Κεφαλονιάς. Το πλοίο βομβαρδίστηκε από τους Γερμανούς αλλά ορισμένοι σώθηκαν και βγήκαν κολυμπώντας στη στεριά. Μετά από περιπέτειες έφτασε στον Δομοκό όπου συνελήφθη από τους Γερμανούς και μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο Τσαλτάκη. Ο Εουτζένιο Ντε Σιμόνε, όντας ηλεκτρολόγος στο επάγγελμα, είχε πάρει εντολή από τους Γερμανούς να φτιάξει και να τοποθετήσει στο στρατόπεδο Τσαλτάκη τα εκρηκτικά καλώδια που θα σήμαιναν το τέλος για την πόλη της Λαμίας. Το σχέδιο είχε ως εξής: οι Γερμανοί θα εγκατέλειπαν την πόλη και όταν θα έφταναν στο «δεκαέξι» (16ο χιλιόμετρο Λαμίας προς Δομοκό) εκείνος θα πυροδοτούσε τα μικρά εκρηκτικά καλώδια ως σινιάλο για τον ερχομό της καταστροφής και στη συνέχεια θα ενεργοποιούσε τα μεγάλα για να έρθει η καταστροφή. Όντως, η πρώτη έκρηξη έγινε. Όχι όμως για να ειδοποιηθούν οι Γερμανοί στρατιώτες, αλλά για να παραπλανηθούν. Ο Ντε Σιμόνε αφού ενεργοποίησε τα μικρά καλώδια, αγωνίστηκε, προκαλώντας εγκαύματα στα χέρια του, για να αποσυνδέσει τα υπόλοιπα καλώδια που θα προκαλούσαν τις μεγάλες εκρήξεις. Δούλεψε σκληρά όλη νύχτα, μέχρι τα ξημερώματα, ώρα πέντε, οπότε μπήκαν οι αντάρτες μέσα στο στρατόπεδο και τον βρήκαν να αποσυνδέει τα καλώδια, αποτρέποντας τη μοιραία ανατίναξη.
Η απελευθέρωση της Λαμίας, στάθηκε αναίμακτη, χάρις στον ηρωισμό των δύο αυτών ανθρώπων, φίλων των Ελλήνων και πάνω απ’ όλα ανθρωπιστών. Οι πράξεις τους εκείνη τη νύχτα διασταυρώθηκαν και απέδωσαν τα μέγιστα. Οι γειτονικοί μας δρόμοι διασταυρώνονται και τα ονόματά τους είναι εκεί για να μας εμπνέουν και να μας οδηγούν σε πράξεις ηρωισμού, φιλανθρωπίας και καλοσύνης.
πηγή: stereanea.gr
Ο ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ, ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΗΣ ΛΑΜΙΑΣ
Ο Άγιος Λουκάς είναι προστάτης και πολιούχος της πόλης μας. Ο πανεύφημος απόστολος λατρευόταν πιθανόν από τα πρώτα χριστιανικά χρόνια στον ομώνυμο λόφο μέσα στο κάστρο του οποίου λειτουργούσε μικρός ναός του Ευαγγελιστή Λουκά. Πάνω στα ερείπια του λησμονημένου αυτού ναού κτίστηκε το 1857 το ιστορικό εκκλησάκι, όπως σώζεται μέχρι σήμερα. Εκεί ο ευσεβής λαός της Λαμίας από τότε εκπληρώνει το ιερό χρέος προς τον Αγ. Λουκά, ο οποίος ως προστάτης φυλάσσει την πόλη κατά τις θυελλώδεις εποχές της ιστορίας, ως ιατρός θεραπεύει τα νοσήματα των ασθενών και ως άγιος λυτρώνει τις ψυχές των πιστών. Η ημέρα λοιπόν του εορτασμού του Αγίου Λουκά, 18η Οκτωβρίου, σήμανε την ανάσταση της Λαμίας. Ύστερα από τυραννία τριών χρόνων και έξι μηνών ο στρατός της χιτλερικής κατοχής εγκαταλείπει την πόλη μας. Με δάκρυα στα μάτια ο λαός πανηγυρίζει την ανεξαρτησία του.
πηγή 3lyklamias
