Σε έναν άσχημο δρόμο μιας άσχημης πόλης, όπου «τίποτα δε φύτρωνε, όλα ήταν σπασμένα, κανένας δε χαμογελούσε», ένα μικρό κορίτσι προσπαθεί να αρπάξει την τσάντα μιας ηλικιωμένης γυναίκας. Συνειδητοποιεί, ότι δεν μπορεί να την πάρει, χωρίς να υποσχεθεί κάτι ως αντάλλαγμα: «να τα φυτέψει».
Στην πορεία, η πρωταγωνίστρια της ιστορίας θα ανακαλύψει ότι έχει να διεκπεραίωση μία πολύ σπουδαία αποστολή. Το κορίτσι θα κρατήσει τον λόγο της και θα φυτέψει στο άχαρο τοπίο, μικρά βελανίδια, για να τα δει να ζωντανεύουν ξανά την πόλη που ζει.
Τα παιδιά της Ε’ τάξης διαβάζοντας το υπέροχο βιβλίο της Nicola Davies, σε εικονογράφηση της Laura Carlin, των εκδόσεων Πατάκη, ήρθαν αντιμέτωπα με καίρια ζητήματα που απασχολούν όλο τον πλανήτη, για την καταστροφή του περιβάλλοντος από τον ίδιο τον άνθρωπο, για την απαξίωσή του και τη λύπη που φέρνει αυτή. Το βιβλίο όμως τα αποζημιώνει, στο τέλος, φέρνοντας την αλλαγή, την ελπίδα για το μέλλον. Είναι απαραίτητη η υπέρβαση! Αξίζει όλοι μαζί να σηκωθούμε από τις καρέκλες μας και να προσπαθήσουμε να προστατέψουμε το περιβάλλον, στο οποίο είμαστε φιλοξενούμενοι! Τίποτα δε μας ανήκει! Τίποτα δεν έχει χαθεί!
Αφού συζητήσαμε με τα παιδιά για όλα τα παραπάνω, «φυτέψαμε» σε μικρά ποτηράκια τους σπόρους της ελπίδας, της αγάπης, της υπευθυνότητας και της αλληλεγγύης! Φυσικά όλα αυτά δε θα μπορούσαν να μη συνοδεύονται από τις υποσχέσεις των ίδιων των παιδιών για ένα ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ!
