Ήταν ένα ήσυχο απόγευμα.. Είχα μόλις καθίσει δίπλα στο χριστουγεννιάτικο δέντρο μου, όταν ξαφνικά άκουσα έναν ανεπαίσθητο θόρυβο από το παράθυρο. Γύρισα να κοιτάξω και τι να δω; Ένα μικρό ξωτικό με κόκκινο σκουφί και χαμόγελο που έλαμπε περισσότερο κι από τα λαμπάκια του δέντρου μου!

«Χαίρεται! Είμαι ο Νιφάδας, ξωτικό του Άη Βασίλη! Στάλθηκα εδώ για έναν πολύ ιδιαίτερο λόγο. Έχεις κερδίσει βραβεία για όλες τις τάξεις του σχολείου σου!» είπε, και άρχισε να ανοίγει έναν κόκκινο σάκο γεμάτο  γράμματα.

«Αλήθεια; Μα πώς;» ρώτησα, έκπληκτη και ενθουσιασμένη.

«Είναι όλα για τις υπέροχες χριστουγεννιάτικες δημιουργίες που έφτιαξαν οι δάσκαλοι με τους μαθητές τους! Ήταν τόσο μαγικά, που ξεχωρίσατε σε κάθε τάξη!» είπε και άρχισε να παρουσιάζει ένα-ένα τα βραβεία.

Α’ Τάξη: Βραβείο για το “Ωραιότερο Χριστουγεννιάτικο Δέντρο”. «Το στολίσατε με τόση αγάπη, που ακόμα και ο Άη Βασίλης είπε ότι δεν έχει ξαναδεί κάτι τόσο όμορφο!»

 Β’ Τάξη: Βραβείο για την “Καλύτερη Χριστουγεννιάτικη Κατασκευή”. «Η χειροτεχνία σας ήταν τόσο ξεχωριστή, που θα μπορούσε να στολίζει το εργαστήριό μας στον Βόρειο Πόλο!»

Γ’ Τάξη: Βραβείο για την “Καλύτερη Χριστουγεννιάτικη Μελωδία”. «Το τραγούδι σας ήταν τόσο γλυκό, που ακόμη και οι ταράνδοί μας χόρευαν στον ρυθμό!»

Δ’ Τάξη: Βραβείο  για την “Καλύτερη Χριστουγεννιάτικη Κάρτα”. «Τα σχέδιά σας ζωντάνεψαν τη μαγεία των Χριστουγέννων σε κάθε γραμμή!»

Ε’ Τάξη: Βραβείο για την “Καλύτερη Ευχή”. «Τα λόγια σας ήταν τόσο ζεστά, που έλιωσαν ακόμα και τον πάγο γύρω από το σπίτι του Άη Βασίλη!»

 ΣΤ’ Τάξη: Βραβείο για την “Καλύτερη Χριστουγεννιάτικη Διακόσμηση”. «Το σχολείο σας έμοιαζε με παλάτι του Βόρειου Πόλου!»

Όταν το ξωτικό μου παρέδωσε όλα τα βραβεία,  μου χαμογέλασε .  “ Καλά Χριστούγεννα”, μου ευχήθηκε, χτυπώντας παιχνιδιάρικα τα δάχτυλά του. και πριν προλάβω να το ευχαριστήσω εξαφανίστηκε σε μια χρυσαφένια λάμψη, αφήνοντας πίσω του μόνο μια απαλή μυρωδιά από κουλουράκια και καραμέλα.