Ο Λαδένιος, ένας μεγάλος, σκουριασμένος, άδειος ντενεκές του λαδιού,έφθασε στην Ντενεκεδούπολη και αποφάσισε να γίνει ο αρχηγός της..τα ντενεκεδάκια όμως δεν τον ήθελαν για αρχηγό τους κι αποφάσισαν να τον διώξουν…
Το παραμύθι ”Ντενεκεδούπολη” της Ευγενίας Φακίνου, ήταν η αφόρμηση για να γνωρίσουν τα παιδιά τα γεγονότα και τις ιστορικές μνήμες της επετείου του Πολυτεχνείου, να προβληματιστούν για τον τρόπο επιλογής αρχηγού και να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι η δημοκρατία είναι ένα πανανθρώπινο ιδανικό γι’αυτό πρέπει όλοι να την επιδιώκουμε και να την εφαρμόζουμε.
Με τη βοήθεια του διαδικτύου μεταφερθήκαμε νοερά στα γεγονότα ακούγοντας ηχητικά ντοκουμέντα της εποχής,ακούσαμε τραγούδια των Μίκη Θεοδωράκη, Μάνου Λοϊζου,ενώ παρατηρήσαμε χαρακτικά και πίνακες ζωγραφικής του Τάσσου και της Βάσως Κατράκη που είναι εμπνευσμένα από το Πολυτεχνείο.
Με 4 λωρίδες εφημερίδας, εικόνες και στοιχεία από τα έργα των καλλιτεχνών και ..μπόλικη φαντασία και έμπνευση ,φτιάξαμε το Πολυτεχνείο.δημιουργήσαμε μορφές και πρόσωπα σύμφωνα με αυτά του Τάσσου. Αναρωτηθήκαμε τί μπορεί να βλέπουν ,να σκέφτονται να αισθάνονται αυτά τα πρόσωπα.
Με αφορμή το τραγούδι ”Ακορντεόν ” του Μ. Λοϊζου, δημιουργήσαμε τα δικά μας ακορντεόν με χαρτοδιπλωτική και τα διακοσμήσαμε με κόκκινα γαρύφαλλα!
Καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι η δημοκρατία χρειάζεται την ειρήνη,αγαπάμε την ειρήνη και φτιάξαμε το σήμα της.
…και τα περιστέρια που τη συμβολίζουν!!
