Με αφορμή το τραγουδάκι «το σπουργιτάκι» ασχοληθήκαμε με τα πουλιά του χειμώνα.
Γνωρίσαμε και παρατηρήσαμε τα πουλάκια μέσα από διάφορες εικόνες(εποπτικό υλικό).
Μάθαμε τα ονόματά τους ( κοκκινολαίμης, καρδινάλιος, φλώρος, σπίνος, σπουργίτης, κότσυφας, η καρδερίνα, φυλλοσκόπος, καρβουνιάρης).Παρακολουθήσαμε σε βίντεο τα όμορφα χρώματά τους, ακούσαμε τις φωνές τους, γνωρίσαμε κάποια χαρακτηριστικά τους, είδαμε πως χτίζουν τη φωλιά τους ,πως ταϊζουν τα μικρά τους, συζητήσαμε για τον τρόπο επιβίωσής τους την εποχή του χειμώνα.
Επεξεργαστήκαμε φύλλα εργασίας με αινίγματα και κατασκευές με χαρτί:
Διαβάσαμε από το ανθολόγιο λογοτεχνικών κειμένων τις ιστορίες:
«το σπουργίτι και τα φτερά του» και «Η σουσουράδα και η ουρά της» και ζωγραφίσαμε ότι μας άρεσε από την ιστορία.
Κατασκευάσαμε ταϊστρα και την κρεμάσαμε στα κάγκελα του σχολείου μας.
Ακούσαμε και άλλα δύο σχετικά ποιήματα για τα πουλάκια του χειμώνα:
Το παγωμένο πουλάκι
(Χάρης Σακελλαρίου)
Έξω πέφτει χιόνι κι είναι παγωνιά
κι όλοι μαζευτήκαν στη ζεστή γωνιά.
Άσπρισαν οι δρόμοι, στρώθηκε η αυλή
κι ο βοριάς σφυρίζει, τώρα πιο πολύ.
Στο παράθυρό μας στέκει ένα πουλί
και χτυπά το τζάμι και παρακαλεί:
-Πάρτε με κοντά σας, για να ζεσταθώ.
Τρέμω το καημένο κι έξω θα χαθώ.
-Έλα ‘δω, πουλάκι, για να ζεσταθείς,
όλοι σ’ αγαπούμε. Μη μας φοβηθείς.
Από το ψωμί μας ψίχουλα να φας
κι όταν βγει ο ήλιος λεύτερο πετάς.
Πουλάκι του χειμώνα
(Μιχαήλ Δ. Στασινόπουλος)
Μες στο κρύο, έξω απ’ το σπίτι,
ξένο πέταξε σπουργίτι.
Φύλλο, σπόρος πουθενά,
πώς κρυώνει και πεινά!
Το παράθυρο θ’ ανοίξω
δυο σπυράκια να του ρίξω.
–Έλα μέσα δω, πουλί,
ζεστασιά θα βρεις πολλή.
Δεν ακούει, μόνο τσιμπάει
δυο σπυράκια και πετάει.
–Ταξιδιάρικο πουλί,
πέταξε, ώρα σου καλή.
