Αρχικά μιλήσαμε για τη γιορτή της μητέρας η οποία εορτάζεται παγκοσμίως κάθε 2η Κυριακή του Μαΐου. Διαβάσαμε το παραμύθι ” Εγώ τα ξέρω όλα για τη μαμά μου” .
Έπειτα τα παιδιά κατασκεύασαν κάρτες
και ζωγράφισαν τα πορτρέτα των μητέρων τους!
1ο εργαστήριο: “Τι γίνεται με τα άχρηστα;”
Συζητήσαμε στην παρεούλα και δημιουργήσαμε έναν εννοιολογικό χάρτη με Ιδεοθύελλα σχετικά με τα σκουπίδια. Τι γνωρίζουμε αλλά και τι θέλουμε να μάθουμε ακόμη.
Έπειτα, τα παιδιά σχεδίασαν σε σχετικό φύλλο εργασίας ό,τι γνώριζαν για τη διαχείριση των άχρηστων αντικειμένων.
Στη συνέχεια τα παιδιά φαντάστηκαν ότι από κάπου έρχεται μια δυσάρεστη μυρωδιά. Έκαναν μορφασμούς με το πρόσωπό τους και ζωγράφισαν τι μπορεί να δημιούργησε αυτή τη μυρωδιά και εξήγησαν από που προέρχεται και γιατί.
2ο εργαστήριο: “Ας δούμε τι συμβαίνει γύρω μας .”
Τα παιδιά παρακολούθησαν σχετικό βίντεο, παρατήρησαν πώς τα απορρίμματα κάνουν κακό στο περιβάλλον. Μίλησαν για τη δική τους γειτονιά και ερωτήθηκαν πώς θα ήταν ο τόπος τους με καλή διαχείριση απορριμμάτων και πως με κακή διαχείριση και ύστερα το αποτύπωσαν σε φύλλο εργασίας.
Ύστερα οργανώθηκε ένας μικρός περίπατος γύρω από το σχολικό κτίριο ώστε να παρατηρήσουν καλύτερα οι μαθητές τον περιβάλλοντα χώρο με στόχο: (α) να εντοπίσουν τους κάδους που υπάρχουν στη γύρω περιοχή και να τους καταγράψουν, (β) να παρατηρήσουν τυχόν προβλήματα σε σχέση με τα απορρίμματα και να τα καταγράψουν, (γ) να εξετάσουν κατά πόσο το περιβάλλον γύρω από το σχολείο είναι φροντισμένο επαρκώς και να καταγράψουν καλές πρακτικές διαχείρισης των απορριμμάτων που θα εντοπίσουν. Τα παιδιά χρησιμοποίησαν χαρτοταινία και κιμωλία για να αφήσουν τα ίχνη της διαδρομής.
Επιστρέφοντας από τον περίπατο, ζητήθηκε να αποτυπώσουν ατομικά τη διαδρομή που ακολούθησαν και τα όσα συνάντησαν στον δρόμο. Επίσης, εξέφρασαν την άποψή τους σε σχέση με την ικανοποιητική φροντίδα του χώρου της αυλής και προτάσεις βελτίωσης.
3o εργαστήριο: “Και τι κάνουμε με τα σκουπίδια;”
Τα παιδιά συζήτησαν για τα σκουπίδια στην παρεούλα και έκαναν ομαδική εργασία χωρίζοντάς τα σε οργανικά και ανακυκλώσιμα.
Τα παιδιά παρακολούθησαν τα βίντεο για την ανακύκλωση και την κομποστοποίηση και ενημερώθηκαν για την επιλογή των ειδών, τη σωστή προετοιμασία τους και απόρριψη τους .
Μιλήσαμε για την κομποστοποίηση, μια κυκλική διαδικασία όπου σε ειδικούς κάδους- κομποστοποιητές απορρίπτονται τα οργανικά απορρίματα όπως φλούδες λαχανικών και φρούτων, κόκαλα, τσόφλια αυγών κλπ. και γίνονται λίπασμα το οποίο χρησιμοποιούμε στον κήπο μας! Αποφασίσαμε από εδώ και πέρα, τα παιδιά να πετούν τις φλούδες από τις μπανάνες που έχουν για κολατσιό στον κομποστοποιητή του Δημοτικού σχολείου.
Έπειτα, ζητήσαμε από τους μαθητές να φέρουν από το σπίτι τους διάφορα ανακυκλώσιμα υλικά και τα κατατάξαμε σε πλαστικό, χαρτί, μέταλλο και γυαλί. Τα παιδιά έπαιξαν ένα μουσικοκινητικό παιχνίδι και διαχώρισαν τα ανακυκλώσιμα είδη σε στεφάνια με σήμανση.
Στη συνέχεια συμπλήρωσαν φύλα εργασίας σχετικά με τα είδη που ανακυκλώνονται.
4ο εργαστήριο: “Ας δώσουμε εξηγήσεις και σε προβλήματα λύσεις!”
Οργανώσαμε ένα τηλεοπτικό debate όπου τα παιδιά χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, την μπλε και την κόκκινη και κατέγραψαν (α) τα προβλήματα διαχείρισης απορριμμάτων που δημιουργεί η ανθρώπινη συμπεριφορά και (β) με ποιες δραστηριότητες οι άνθρωποι φροντίζουν το περιβάλλον.
Συνεργάστηκαν ανά ζεύγη και ταξινόμησαν τις εργασίες τους δημιουργώντας ένα «Τοίχο προβλημάτων και λύσεων» (π.χ. πρόβλημα-το πέταγμα των σκουπιδιών στο δρόμο λύση-χρήση κάδων, πρόβλημα-καταστροφή δασών λύση-ανακύκλωση χαρτιού)
5ο εργαστήριο: Ένα θεατρικό με θέμα περιβαλλοντικό
Τα παιδιά δημιούργησαν μία ιστορία, με τίτλο “Το δάσος με τους κάδους Ανακύκλωσης” , για ένα θεατρικό́ δρώμενο. Χρησιμοποιήθηκε η στρατηγική του «χάρτη της ιστορίας» .
Κατασκεύασαν σκηνικά από ανακυκλώσιμα είδη και μεταμορφώθηκαν σε δέντρα, πεταλούδες, ανακυκλώσιμα είδη, κάδους και δασοφύλακες!
6o εργαστήριο: “Ας δείξουμε σε όλους ό,τι μάθαμε!”
Τα παιδιά δημιούργησαν μια αφίσα για το θεατρικό δρώμενο με την τεχνική του κολάζ και της ζωγραφικής! Έπειτα το παρουσίασαν σε μια ομάδα παιδιών του Δημοτικού.
7ο εργαστήριο: Πόσο χρήσιμα είναι τα άχρηστα; – Αξιολόγηση
Συζητήσαμε στην ολομέλεια και δημιουργήσαμε τον τελικό εννοιολογικό χάρτη με Ιδεοθύελλα, τον συγκρίναμε με τον αρχικό και συμπληρώσαμε μια κλείδα αξιολόγησης.
1ο Εργαστήριο: «Η μονα-δική μου οικογένεια»
Πριν ξεκινήσουμε το εργαστήριο ζητήθηκαν από τους μαθητές να συμπληρώσουν ένα σπιτάκι με τον αριθμό μελών της οικογένειάς τους (όσοι ζουν στο ίδιο σπίτι) με τη συνεργασία της μαμάς – του μπαμπά ή κάποιου ενήλικα στο σπίτι τους και να το επιστρέψουν στο σχολείο:
Στη συνέχεια τα παιδιά ζωγράφισαν στο σχολείο την οικογένειά τους και παρουσιάσαμε και τις δύο εργασίες στην “παρεούλα μας”….Εντοπίσαμε διαφορές και ομοιότητες στις οικογένειες όσον αφορά στη σύνθεσή τους και παίξαμε ένα παιχνίδι αντιστοίχισης με εικόνες από διάφορους τύπους οικογένειας ως πρώτη διερεύνηση:
Κάποιες οικογένειες μας προβλημάτισαν – σε κάποιες άλλες εντοπίσαμε ομοιότητες με τη δική μας οικογένεια…. Όλα τα παιδιά ένιωσαν συμπάθεια και συμπόνοια για τα παιδιά που για οποιονδήποτε λόγο είναι ορφανά ή έχουν χάσει κάποιον γονέα.
Στην επόμενη συνάντησή μας καλέσαμε τα παιδιά αυθόρμητα και με τον δικό τους τρόπο να αναρωτηθούν “Τι είναι οικογένεια” σε μια δραστηριότητα ιδεοθύελλας. Καταγράψαμε όλες τις απαντήσεις (χωρίς καμία παρέμβαση)με τη βοήθεια του λευκού πίνακα ως εργαλείου εννοιολογικής χαρτογράφησης.
Στόχος μας ήταν να ανιχνεύσουμε τι πιστεύουν τα παιδιά και τι αντιλήψεις έχουν για τον θεσμό της οικογένειας.
Σε φύλλο εργασίας ζωγράφισαν τη δική τους οικογένεια την οποία και παρουσίασαν στους φίλους και συμμαθητές τους.
Έπειτα παίξαμε παιχνίδι αριθμητικής όπου κάθε παιδί έπρεπε να πάει στην ομάδα με το σπιτάκι όπου έγραφε τον αριθμό των μελών της δικής τους οικογένειας και ταξινομήσαμε τις οικογένειες των παιδιών ανάλογα με τον αριθμό των μελών τους.
Στο τέλος του εργαστηρίου διαβάσαμε το ψηφιακό παραμύθι: Η μονα-δική μου οικογένεια (πατήστε στο σύνδεσμο για να διαβάσετε το παραμύθι).
Συζητήσαμε για τις οικογένειες των ζώων που πρωταγωνιστούν στο παραμύθι και κλείσαμε το 1ο μας εργαστήριο με την υπόσχεση πως κάθε φορά που θα κάνουμε το εν λόγω πρόγραμμα κάποιο ζωάκι του παραμυθιού θα μας επισκέπτεται στο σχολείο με εκπλήξεις και πολλά ερωτήματα!!!!
2ο Εργαστήριο: «Πες μας, Πιγκουίνε!» – Συζητάμε για την πυρηνική οικογένεια (1+1=2)
Στο 2ο Εργαστήριο μας επισκέφθηκε ένα πιγκουινάκι από τον Νότιο Πόλο και εφόσον μας συστήθηκε και γνώρισε τα παιδιά μας
Αφού μιλήσαμε για όσα μάθαμε ο Πιγκουίνος μας ζήτησε να τον βοηθήσουμε στο πρόβλημά του: “Η μαμά και ο μπαμπάς λείπουν αρκετές φορές για ψάρεμα και είμαι μόνος μου.Τι προτείνετε να κάνω για να λύσω το πρόβλημά μου;” Μετά από αρκετή ώρα συζήτησης τα παιδιά του πρότειναν να κάνει παρέα με τα υπόλοιπα παιδιά – πιγκουινάκια όση ώρα λείπουν οι γονείς τους ώστε να μη νιώθουν μοναξιά αλλά και να προστατεύονται καλύτερα από πιθανούς κινδύνους.
https://www.youtube.com/watch?v=vBTv3tadR3s&t=3s
Πριν φύγει από το σχολείο μας του χαρίσαμε πολλές ζωγραφίες με τις ευχές μας για ένα ασφαλές ταξίδι.
3ο Εργαστήριο: «Πες μας, λύκε!» – Συζητάμε για την εκτεταμένη οικογένεια (1+1=11)
Στο 3ο εργαστήριο μας επισκέφθηκε ένα λυκάκι από το δάσος και εφόσον μας συστήθηκε και γνώρισε τα παιδιά μας ζήτησε να τον βοηθήσουμε στο πρόβλημά του: “Η οικογένειά μου αποτελείται από πολλά μέλη: μαμά και μπαμπάς, θείες και θείοι, γιαγιάδες και παππούδες και μικρότερα αδελφάκια. Αν και αγαπώ την οικογένειά μου πολλές φορές είναι πολύ φασαριόζικη και δεν μπορώ να βρω την ησυχία μου. Τα αδέλφια μου με πειράζουν συνεχώς. Τι λύση μου προτείνετε;”. Τα παιδιά συζήτησαν μεταξύ τους και πρότειναν διάφορες λύσεις, όπως να φύγει και να βρει νέα φωλιά, όμως το λυκάκι δεν ήταν πρόθυμο να εγκαταλείψει την οικογένειά του. Κάποιο παιδί ανέφερε πως το ίδιο πήγαινε στο δωμάτιό του να παίξει όταν το ενοχλούσαν τα ξαδέλφια του και έτσι βρέθηκε η λύση! Φτιάξαμε ένα δωμάτιο για το λυκάκι το εξωτερικό του οποίου είναι διακοσμημένο με τρομακτικές εικόνες για να μην πλησιάζουν άλλα ζώα ή τα αδελφάκια του ενώ μέσα στο εσωτερικό του έχει όμορφες ζωγραφιές για να ηρεμεί και να απομονώνεται όποτε το έχει ανάγκη. Έτσι το λυκάκι θα έχει τον προσωπικό του χώρο στην ασφάλεια της μεγάλης οικογένειάς του!
https://www.youtube.com/watch?v=fOe6B6PJcWI
https://www.youtube.com/watch?v=Ss1xROY2bg4
4ο Εργαστήριο: «Πες μας, καγκουρό!» – Συζητάμε για τη μονογονεϊκή οικογένεια (1+1=1)
Στο 4ο εργαστήριο μας επισκέφθηκε ένα μικρό καγκουρό πάρα πολύ ντροπαλό που μας είχε έρθει από πολύ μακριά……..την Αυστραλία. Εντοπίσαμε με τα παιδιά στην υδρόγειο σφαίρα την ήπειρο που ζει το καγκουρό και αυτό με τη σειρά του πολύ χαμηλόφωνα και ντροπαλά μας ζήτησε βοήθεια για το πρόβλημά του: “Φοβάμαι να αποχωριστώ τη μαμά μου και αν και θέλω να παίξω με τα άλα ζωάκια ντρέπομαι – παγώνω και δεν ξέρω τι να τους πω! Πως θα μπορούσα να τα πλησιάσω;” Εξηγήσαμε στα παιδιά πως το καγκουρό είχε μόνο την μαμά του στην οικογένειά του και πως είχε συνηθίσει να περνάει πολύ χρόνο μαζί της. Τα παιδιά πρότειναν πολλές τεχνικές και ευγενικές “φράσεις” που χρησιμοποιούν τα ίδια όταν θέλουν να “πιάσουν” φιλίες τα οποία και καταγράψαμε σε χαρτί. Το μικρό καγκουρό εξασκήθηκε με τα παιδιά σε ερωταπαντήσεις που περιείχαν αυτές τις τεχνικές ώστε να τις εφαρμόσει πίσω στην πατρίδα του. Σιγά – σιγά απόκτησε παραπάνω αυτοπεποίθηση καθώς τα παιδιά τον προστάτευαν και τον έπαιζαν σε όλα τους τα παιχνίδια κατά τη διάρκεια των ελεύθερων δραστηριοτήτων!
Το καγκουρό έμεινε μαζί μας όλη την ημέρα κατά τη διάρκεια της οποίας μάθαμε αρκετά πράγματα για τη ζωή του…..
Κάποιες επιπλέον δραστηριότητες που κάναμε με αφορμή το 4ο εργαστήριο είναι οι ακόλουθες:
https://www.youtube.com/watch?v=K8oYIFSOyLc
https://www.youtube.com/watch?v=gCyip9boobg
Ακολούθησε συζήτηση με τα νήπια για τη δομή της οικογένειας του καγκουρό και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της. Η συζήτηση μας οδήγησε να γνωρίσουμε τον τύπο της μονογονεϊκής οικογένειας.
Σαν μέλη μονογονεϊκής οικογένειας κάναμε ¨οικογενειακό συμβούλιο” και προσπαθήσαμε να βρούμε εναλλακτικές λύσεις στο πρόβλημα που απασχολεί την οικογένεια μας…
Ζωγραφίσαμε το καγκουρό βήμα βήμα ακολουθώντας οδηγίες και περιγράψαμε τα συναισθήματα του μεσα στην οικογένειά του!
5ο Εργαστήριο: «Πες μας, κούκε!» – Συζητάμε για τη θετή οικογένεια (1+1=3)
Η γνωριμία μας με τους διαφορετικούς τύπους οικογενειών μας φέρνει μπροστά στην οικογένεια των χελιδονιών που στη ζεστή φωλιά τους μεγαλώνουν κι έναν μικρό κούκο. Διαβάζοντας κάποιες πληροφορίες για τον κούκο μαθαίνουμε ότι ο κούκος είναι ένα πουλί στο μέγεθος του περιστεριού, με γκρίζα πλάτη και λευκή κοιλιά με σκουρόχρωμες ραβδώσεις. Το θηλυκό γεννά αυγά που μοιάζουν με τα αυγά άλλων πουλιών γιατί δεν χτίζει δική του φωλιά αλλά τοποθετεί ένα αυγό κάθε φορά σε διαφορετική φωλιά με σκοπό το «υιοθετήσουν». Οι «θετοί γονείς» δεν το καταλαβαίνουν, και έτσι ταΐζουν τον νεοσσό νομίζοντας πως είναι δικός τους ακόμα κι αν τους ξεπερνάει σε μέγεθος.
Μετά από συζήτηση με τα νήπια καταλήξαμε στον ορισμό της θετής οικογένειας.
Διαβάσαμε το παραμύθι η “Η Κοκό”..
https://www.youtube.com/watch?v=i037xkoA00k
και ζωγραφίσαμε ότι μας έκανε εντύπωση από την ιστορία μας…
Ο κούκος έμεινε κι αυτός στην τάξη μας. Μάθαμε αρκετά πράγματα για τη ζωή του και πως για μας στην Ελλάδα είναι ωφέλιμος καθώς τρώει τη βλαβερή κάμπια των πεύκων η οποία καταστρέφει το δέντρο.
Μερικές επιπλέον δραστηριότητες που κάναμε με αφορμή το 5ο εργαστήριο είναι οι ακόλουθες:
https://www.youtube.com/watch?v=FcV-MWm3tBw&t=1s
Το καρναβάλι των ζώων, Οι κούκοι στο δάσος
https://www.youtube.com/watch?v=kOTbx4KXDWg&t=65s
https://www.youtube.com/watch?v=eZE6Wf1OqRM&t=38s Κούκος (Σολ Μι) | Μεταλλόφωνο
6ο Εργαστήριο: “Πες μας Χελωνάκι!”
Συζητάμε για τα ορφανά παιδιά
Στο 6ο εργαστήριο ένας επισκέπτης έφτασε στο νηπιαγωγείο μας.
Ένα χελωνάκι εγκλωβισμένο στους πάγους ζητούσε βοήθεια από μας να το σώσουμε.
Τα παιδιά έλιωσαν τον πάγο και το χελωνάκι μας έφερε μια ακόμη καρτ ποστάλ
με την παγκόσμια ημέρα ορφανών .
Συζητήσαμε για τα παιδιά που δεν έχουν οικογένεια.
Όπως εμείς βοηθήσαμε το χελωνάκι, έτσι και τα ορφανά παιδιά έχουν κάποιον να τα φροντίζει.
Είδαμε το βίντεο από το μαγικό κόσμο των ζώων για τις χελώνες.
Συζητήσαμε για τα μέρη της και επικεντρωθήκαμε στις θαλάσσιες χελώνες, όπως στο παραμύθι μας.
Διαβάσαμε το παραμύθι «Πού πας χελωνάκι;» και μιλήσαμε για την καρέτα καρέτα.
Είδαμε το video από το εθνικό θαλάσσιο πάρκο Ζακύνθου με τη Φιόρα και τον Λεβάντε
μπορείτε να το βρείτε εδώ.
Συζητήσαμε για το τρόπο που η χελώνα γεννάει τα αυγά της και τα αφήνει στην άμμο,
τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα μικρά χελωνάκια και τη δύναμη που έχουν να παλέψουν μόνα τους για να φτάσουν στην θάλασσα.
Δείξαμε τις περιοχές της Μεσογείου στις οποίες ζει
καθώς και βίντεο της WWF και εικόνες από τον οργανισμό Αρχέλλων.
Χορέψαμε το τραγούδι “Σώστε τη χελώνα καρέτα καρέτα” που άρεσε πολύ στα παιδιά.
Παίξαμε παιχνίδι ομαδοποίησης και σειροθέτησης στην παρεούλα
με εικόνες από το αυγό μέχρι το χελωνάκι και κάναμε σχετικό φύλλο εργασίας.
Παίξαμε οικογένεια χωρίς γονείς,και στη συνέχεια συζητήσαμε για τα προβλήματα
που μπορεί να αντιμετωπίζουν τα παιδιά που μένουν σε ορφανοτροφεία
και για τις λύσεις που προτείνουμε και τις καταγράψαμε .
Στη συνέχεια ζωγραφίσαμε μια λύση σε ένα πρόβλημα σε σχετικό φύλλο εργασίας
και ζωγραφίσαμε πως νιώθουν τα χελωνάκια.
Διαβάσαμε το παραμύθι «Μελάκ μόνος»
και συζητήσαμε για τα συναισθήματα που μπορεί να έχουν τα προσφυγόπουλα,
δείξαμε πραγματικές εικόνες και βίντεο από κατασκηνώσεις προσφύγων.
7ο Εργαστήριο: “Οι μονα-δικές μας οικογένειες”
Αξιολόγηση και Διάχυση δράσεων
Στο 7ο και τελευταίο εργαστήριο κάναμε μια ανακεφαλαίωση για τους τύπους οικογένειας
Στην παρεούλα σε χαρτί του μέτρου η νηπιαγωγός έγραψε τους τύπους της οικογένειας που γνωρίσαμε τα παιδιά αντιστοίχησαν τα ζώα στον τύπο οικογένειας που ανήκουν
και στη συνέχεια μια οικογένεια ανθρώπων που αντιπροσωπεύει αυτόν τον τύπο.
Η αφίσα που προέκυψε ήταν ένας πολύ ευχάριστος τρόπος αξιολόγησης του εργαστηρίου
Έπειτα ζωγραφίσαμε σε σπιτάκι τι νιώθουμε στην οικογένειά μας
και τι νιώθουμε για τις άλλες οικογένειες.
Γράψαμε όπως μπορούσαμε σχετικές λέξεις μέσα και έξω από το σπιτάκι.
Τέλος, οι μαθητές κλήθηκαν να συμπληρώσουν μια ρουμπρίκα αυτοαξιολόγησης
για το εργαστήριο χρωματίζοντας την αντίστοιχη φατσούλα κάθε φορά.
και να αντιστοιχήσουν τον αριθμό των μελών μιας οικογένειας
με την ποσότητα που δείχνουν τα δάχτυλα των χεριών.
