Τσικνοπέμπη σημέρα και στο σχολείο μας τιμήσαμε τη μέρα όπως επιβάλλει το έθιμο. Ανάμεσα στα άλλα δεν παραλείψαμε δύο αγαπημένες συνήθειες που έχουν γίνει πια θεσμός :
το εντυπωσιακό face painting για μικρούς και μεγάλους
και
το πέταγμα των πολύχρωμων αερόστατων.
Γέμισε το προαύλιό μας χαρά, χαμόγελα, ζωγραφισμένα προσωπάκια, όμορφες μεταμφιέσεις , σερπαντίνες, ΥΠΕΡΟΧΗ ΤΣΙΚΝΑ, για την οποία οφείλουμε ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων … και ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Ναι, ναι ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και λίγη, τόση δα συγκίνηση.
Μεταξύ μας , κάποιοι από εμάς τους δασκάλους σήμερα θυμηθήκαμε τον δικό μας ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΧΑΡΤΑΕΤΟ της Ζωής Βαλάση στα αναγνωστικά των παιδικών μας χρόνων, αρκετά χρόνια πριν. Έναν χαρταετό χωρίς πολλά «ψευτομπιχλιμπίδια».
Σήμερα ο παράξενος χαρταετός των παιδικών μας χρόνων συναντήθηκε με τα αερόστατα των μαθητών μας και ΜΑΖΙ πετούν ελεύθερα και ευτυχισμένα στον ατέλειωτο ουρανό, ακριβώς όπως διαβάζαμε τότε «στολισμένα με όλα τα ελεύθερα πράγματα που ο καθένας μπορεί να χαίρεται: το φως, το σύννεφο, τ’ αστέρια, το τραγούδι»…
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ
