Η φωτιά
Ευλογία και καταστροφή
Η φωτιά ήταν το πολύτιμο δώρο του Θεού Δία στον άνθρωπο. Τόσο πολύτιμο, ώστε όταν ο Θεός Δίας θέλησε να του το στερήσει, ο Τιτάνας Προμηθέας το έκλεψε για να το προσφέρει ξανά στον άνθρωπο για να καλυτερέψει τη ζωή του.
Δώρο των Θεών ή τυχαία ανακάλυψη του ανθρώπου, η φωτιά έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη και στην πρόοδο της ανθρωπότητας. Βοήθησε τον άνθρωπο να δημιουργήσει μικρές κοινωνίες, να προφυλαχτεί καλύτερα από τα άγρια ζώα, να τραφεί με τρόπο πιο θρεπτικό, μαγειρεύοντας την τροφή του, να φτιάξει εργαλεία και να αποκτήσει νέα επαγγέλματα, να καλλιεργήσει τη γη.
Οι άνθρωποι μαζεμένοι γύρω από τη φωτιά, αρχικά στις σπηλιές και αργότερα στα σπίτια τους, αναπτύσσουν σχέσεις, κοινωνικοποιούνται, εξελίσσουν την ανθρώπινη ομιλία, δημιουργούν πολιτισμό.
Συμπέρασμα: Η ΦΩΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΣ ΜΑΣ
Σωστά!
Όμως από φίλος μπορεί να εξελιχθεί στον χειρότερο εχθρό μας!
Όλοι το ξέρουμε, όλοι κατακλυζόμαστε από ειδήσεις, ακούσματα, εικόνες ή είχαμε το θλιβερό προνόμιο να ζήσουμε τα άσχημα αποτελέσματα μιας φωτιάς.
Ποιος ευθύνεται για την κατάσταση αυτή;
Φταίει η κλιματική κρίση;
Η φωτιά είναι απλώς ένα φυσικό φαινόμενο;
Ποια μέτρα προστασίας πρέπει να πάρουμε;
Αυτά τα ερωτήματα και πολλά άλλα απαντήθηκαν στις 14 Γενάρη, όταν οι μαθητές και μαθήτριες της Δευτέρας τάξης του σχολείου μας συμμετείχαν στην εκπαιδευτική παρέμβαση: «Πυρκαγιά στην κοινότητα: Πρόληψη – ετοιμότητα και ο ρόλος του σχολείου», που υλοποίησε το Κέντρο Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Αειφορία Καλαμάτας (ΚΕΠΕΑ Καλαμάτας). Η δράση εντάσσεται στα πλαίσια των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων της Β΄ Τάξης, στη θεματική ενότητα ΦΡΟΝΤΙΖΩ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.
Όλα άρχισαν σαν παραμύθι. Οι εικόνες και τα λόγια αντάμωσαν πάνω στις σελίδες για να πούνε μια ιστορία ευαίσθητη όπως οι παιδικές ψυχές και πικρή τόσο που να την αντέχουν. Μια ιστορία βγαλμένη από την αληθινή ζωή, τα καυτά χέρια της φωτιάς, το αχόρταγο στόμα με τις χίλιες γλώσσες που καταπίνει δάση, χωράφια, σπίτια, όνειρα…. Μια ιστορία που η εικονογράφος και συγγραφέας Έφη Λαδά έγραψε στη μνήμη όσων έζησαν τις φωτιές το 2007 στην Πελοπόννησο και το 2018 στην Ανατολική Αττική. Μια ιστορία χρήσιμη για όλους αυτούς μα και για όλους εμάς, που μεταδίδει το μήνυμα πως-ό,τι και να γίνει- πρέπει να επιμένουμε να φυτεύουμε τον σπόρο της ελπίδας και να φτιάχνουμε όμορφους καταπράσινους τόπους πάνω στον χάρτη της γης, με αγάπη και φροντίδα για τη φύση.
Οι υπεύθυνοι του ΚΕΠΕΑ Καλαμάτας κ. Ιωάννα Ραβάνη και κ. Γιώργος Αργυροηλιόπουλος μέσα από μια σειρά δραστηριοτήτων βοήθησαν τα παιδιά να καταλάβουν ότι η φωτιά μπορεί να γίνει επικίνδυνη και να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Συζητήσαμε για την αυξανόμενη εμφάνιση επικίνδυνων πυρκαγιών παγκοσμίως και για τα αίτιά τους, τα οποία λανθασμένα αποδίδονται αποκλειστικά στην κλιματική κρίση ή σε φυσικούς παράγοντες, όπως λ.χ. οι κεραυνοί. Τονίστηκε ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε τον σημαντικότατο ρόλο της ανθρώπινης απροσεξίας- αμέλειας στην πρόκληση πυρκαγιών.
Το κουτί της Πανδώρας πολύ συχνά το ανοίγουμε εμείς, σαν τον μυθικό Επιμηθέα, χωρίς να σκεφτόμαστε τις επιπτώσεις.
Επικεντρωθήκαμε κυρίως στα μέτρα προστασίας που οφείλουμε να παίρνουμε μικροί και μεγάλοι, ώστε να περιορίσουμε την πιθανότητα πρόκλησης δασικής ή άλλης πυρκαγιάς. Ενημερωθήκαμε για τις ενέργειες που είναι χρήσιμο να κάνουμε και για τους τρόπους αυτοπροστασίας στην περίπτωση που αντιληφθούμε μια πυρκαγιά.
Δεν είναι τόσο δύσκολα όσα είναι καλό να πράξουμε, απαιτούν όμως προσοχή και αίσθημα ευθύνης και αυτό μας αφορά όλους. Όπως επεσήμαναν χαρακτηριστικά οι υπεύθυνοι της εκπαιδευτικής παρέμβασης «Εσείς παιδιά θα θυμίζετε στους γονείς σας και γενικά στους μεγαλύτερους τις χρήσιμες συμβουλές που συζητήσαμε σήμερα!».
Ας δούμε μερικές από αυτές τις συμβουλές :
- Προσοχή! Η παρατεταμένη ξηρασία και η υψηλή θερμοκρασία αυξάνουν την πιθανότητα εκδήλωσης πυρκαγιάς.
- Προσέχουμε πού πετάμε τα αναμμένα τσιγάρα μας.
- Δεν καίμε ξερά χόρτα, σκουπίδια και κλαδιά στην ύπαιθρο.
- Υπάρχει κίνδυνος ανάφλεξης από τους σκουπιδότοπους.
- Το Καλοκαίρι δεν επιτρέπονται οι υπαίθριες ψησταριές.
- Προσοχή στις υπαίθριες εργασίες, όπως οι οξυγονοκολλήσεις, το κάπνισμα των μελισσιών και άλλες παρόμοιες, οι οποίες προκαλούν σπινθήρες.
Ο κίνδυνος εκδήλωσης πυρκαγιάς απομακρύνεται όταν είμαστε προσεκτικοί και γνωρίζουμε πώς να προφυλαχτούμε. Το χρωστάμε στους εαυτούς μας, στο περιβάλλον και γιατί όχι… στον Προμηθέα, που για χάρη μας τα έβαλε με τον φοβερό Δία, κλέβοντάς του τη φωτιά.Ας είμαστε λοιπόν Προμηθείς- προνοητικοί και όχι Επιμηθείς!
