Στο αμφιθέατρο της Φιλαρμονικής Καλαμάτας σε συνεργασία με το Μουσικό Σχολείο.

Η ΙΖΑΜΠΩ ΣΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

Όσα κάστρα κι αν είδα κι αν περπάτησα
σαν του Μοριά το κάστρο δεν ελόγιασα
κάστρο θεμελιωμένο, κάστρο ξακουστό
στην κορυφή δεσπόζει φρούριο σωστό
μ΄ατσαλένιες πύλες κι αργυρά κλειδιά
Στολίδι μες στο πριγκιπάτο του Μοριά

Χλωμή μα ροδομίλητη και λατρευτή
μια αληθινή αρχόντισσα το κατοικεί
Το όνομά της Ιζαμπώ κι όλη η πολιτεία
Ξέρει την πριγκίπισσα τη Βιλλεαρδουίνα
Κόρη του Φράγκου Βασιλιά και μοσχοθυγατέρα
Περήφανη καλόψυχη πριγκίπισσα Ισαβέλλα

Κάλπαζε στητή πάνω στο άσπρο άτι της
Με τη συνοδεία της να φτάσει στο παλάτι της
΄Οπου περνούσε κι έβλεπε φτωχούς τους βοηθούσε
Μέλι ήταν τα λόγια της, τα δώρα της σκορπούσε
Στο όνομά της έπιναν νερό οι αδικημένοι
Της πολιτείας οι ταπεινοί κι οι καταφρονεμένοι

Κι όταν εκείνοι οι εχθροί κατάφεραν την άλωση
εκείνη δεν υπέγραψε χαρτί για την παράδοση
΄Ηταν περήφανη πολύ και μέσα απ’ την ψυχή της
Τίμησε το λαμπρό οικόσημο και την καταγωγή της
Με θάρρος όλα τ’ άκουσε τα θλιβερά μαντάτα
Όμως δεν πρόδωσε ποτέ την πόλη Καλαμάτα

 

 

Όσα κάστρα και αν είδα και περπάτησα
σαν Του Μοριά το κάστρο δεν ελόγιασα
κάστρο θεμελιωμένο, κάστρο ξακουστό
με πόρτες ατσαλένιες και αργυρά κλειδιά
κάστρο του πριγκηπάτου του Μοριά.

Με πριγκηπέσσα Ροδομίλητρη και λατρευτή
Ιζαμπώ την λέγαν
Η πριγκηπέσσα Ισαβέλλα Βιλλαρδουίνα