Μιλήσαμε για την παγκόσμια ημέρα λευκού μπαστουνιού, για τους διαφορετικούς ανθρώπους, αυτούς που δεν έχουν όραση, πώς μετακινούνται, πώς διαβάζουν, πώς γνωρίζουν κάποιον (αφή, ακοή), τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν και πώς να νιώθουν άραγε.
Βάλαμε μια απαλή μουσική και ζωγραφίσαμε χωρίς να βλέπουμε. Τους μοίρασα τα χαρτιά αφού είχαν κλείσει τα μάτια και έπρεπε με την αφή να βρουν πότε είχαν χαρτί μπροστά τους όπως και το εμβαδόν του χαρτιού, διάλεγαν ένα ή περισσότερους μαρκαδόρους στην τύχη και ζωγράφιζαν όπως ήθελαν. (μερικοί “κλέψανε” λίγο!!!)