Τελειώσαμε και φέτος τις πασχαλινές μας δραστηριότητες και ξεκινάμε για τις διακοπές μας. Ξαναείπαμε συνοπτικά τα γεγονότα που ακολουθούν από αύριο και τα έθιμα που τα συνοδεύουν (λαζαράκια, βάγια, σταύρωση, επιτάφιος, ανάσταση, αυγά, αρνί….) Είδαμε στον υπολογιστή βίντεο από την Πρώτη Ανάσταση στην Κέρκυρα(αν δε παινέσεις το σπίτι σου, χαχα), όπου ρίχνουν τους “μπότηδες” και τα παιδιά ζωγράφισαν το Πάσχα μέσα από τις 5 αισθήσεις. (δυστυχώς ξέχασα να βγάλω φωτογραφία). Επίσης ζωγράφισαν κύκλους προστατευτικούς με πασχαλινά σχέδια για να μη στάζει το λιωμένο κερί στην Ανάσταση. Χτες πήραν τις κάρτες τους.
Έτοιμα λοιπόν προς αποχώρηση:

Τις τελευταίες μέρες μερικά παιδιά είχαν φέρει λουλούδια στην τάξη και σκέφτηκα, μια και αύριο κλείνουμε για τις διακοπές μας, να τα χρησιμοποιήσουμε δημιουργικά, παρά να τα πετάξουμε “εν ψυχρώ”. Κουβεντιάσαμε και είπαμε ότι λουλούδια χρησιμοποιούνται στη Μ. Εβδομάδα για το στόλισμα του Επιταφίου, έτσι αποφασίσαμε να φτιάξουμε έναν δικό μας στην τάξη.
Χρησιμοποιήσαμε δύο καπάκια από κούτες Α4 και ρολά από χαρτιά κουζίνας και αλουμινόχαρτα.
Για να κάνω τον τρούλο τσαλάκωσα εφημερίδες και τις κόλλησα στο ένα καπάκι και μετά το έντυσα με γκοφρέ.

Σήμερα βάψαμε τα αυγά μας, το ένα με τον παραδοσιακό τρόπο και το δεύτερο α λα Κατερίνα Παπαευθυμίου!

Συνεχίζοντας τις κατασκευές μας για το φετινό Πάσχα, σας παρουσιάζουμε:

Φέτος είπαμε αντί για τα συνηθισμένα κουλουράκια των άλλων χρόνων να κάνουμε ένα σχεδόν ξεχασμένο ή άγνωστο σε αρκετούς έθιμο, τα ψωμάκια του Λάζαρου ή αλλιώς Λαζαράκια. Ένα έθιμο που ξεκίνησε απ’ την Κύπρο και έχει περάσει στα περισσότερα νησιά του Αιγαίου και μετά  στην ηπειρωτική Ελλάδα, αλλά όχι σε όλη.  Είναι ψωμάκια που έφτιαχναν οι νοικοκυρές το Σάββατο του Λαζάρου και είχαν το σχήμα ανθρώπου σε σάβανο, αφού αναπαριστούσαν το νεκρό Λάζαρο που ανέστησε ο Χριστός μετά από 4 ημέρες. Τα έπαιρναν λοιπόν και γυρνούσαν στα σπίτια λέγοντας και  κάλαντα του Λαζάρου.
Η συνταγή που κάναμε εμείς είναι:

• 2,5 ποτήρια χλιαρό νερό
• 1,5 φακελάκι μαγιά ξερή ή 30 γρ. νωπή
• 1,5 κουταλάκι αλάτι
• 3 κουταλάκια ζάχαρη
• 1 κιλό αλεύρι

και μετά προσθέτουμε ό,τι θέλουμε από τα επόμενα, ανάλογα με τα γούστα μας : κανέλα, βανίλια, μαχλέπι, μαστίχα, καρύδια, σταφίδες, γαρύφαλλα, ξύσμα εσπεριδοειδών …

Απολαύστε μας τώρα στην παρασκευή των δικών μας.

Ευχαριστούμε πολύ τον εξαιρετικό συνάδελφο, κ. Μάνο Ελευθερίου για την ενημέρωση και τη συνταγή για τα Λαζαράκια.

Εγκαινιάσαμε κι εμείς τη φετινή πασχαλινή περίοδο. Τα παιδιά έμαθαν τα θαύματα και την ιστορία των Παθών του Χριστού, τα έθιμα κ.λ.π., κ.λ.π.

Βρισκόμαστε στην εποχή των λουλουδιών, οπότε διαλέξαμε από τη βιβλιοθήκη μας για να διαβάσουμε ένα εξαιρετικό βιβλίο,  “Το χαρούμενο λιβάδι” της Φυλλιώς Νικολούδη.

Στην αρχή έδειξα στα παιδιά το εξώφυλλο και τους ρώτησα να μου πουν τι νομίζουν ότι λέει αυτό το βιβλίο. Όλοι βέβαια είπαν ότι μιλάει για λουλούδια και ανέφεραν ό,τι λουλούδια είχαν φέρει και δει τις τελευταίες μέρες εδώ!
Διαβάσαμε το βιβλίο, το συζητήσαμε και έπειτα φτιάξαμε το  “χαρούμενο λιβάδι” της τάξης μας.

Μέχρι να στεγνώσει και αφού βγήκαμε διάλειμμα έφτιαξε και ο καθένας το δικό του “χαρούμενο λιβάδι”

Η τάξη μας πλημμύρισε λουλούδια, μια και η κυρία Κασσιανή ζήτησε από τα παιδιά να φέρουν ένα λουλούδι απ’ τον κήπο τους ή τη γλάστρα ή το δρόμο…, απ’ όπου βρουν.
Επεξεργάστηκαν λοιπόν τα λουλούδια, μίλησαν για τα μέρη των λουλουδιών, τα ονόμασαν και παρατήρησαν ότι το κάθε λουλούδι, εκτός των άλλων, διαφέρει στον αριθμό των πέταλων.
Μέτρησαν τα πέταλα απ’ τα λουλούδια που υπήρχαν και έφτιαξαν ένα πίνακα με τους αριθμούς τους.

Μετά ανέφεραν τρόπους που μπορούν να φτιάξουν το δικό τους λουλούδι και κατέληξαν στο να δοκιμάσουν να το ζωγραφίσουν στον υπολογιστή, γράφοντας επίσης το όνομα του λουλουδού και το δικό τους. Κάποιες ζωγραφιές προς το παρόν, θα ακολουθήσουν κι άλλες.

Αφού λοιπόν είχαν μπει σ’ αυτή τη διαδικασία, είπαμε σήμερα να φτιάξουμε “το αριθμητάρι των λουλουδιών”.

Μετά τους έδωσα καπάκια από διάφορα μπουκάλια για να φτιάξουν τα δικά τους πρωτότυπα λουλούδια. Τα κόλλησαν όπως ήθελαν και στο τέλος μέτρησαν και έγραψαν πόσα καπάκια χρησιμοποίησαν.

Αναφέραμε τι από αυτά μπορούμε να το δούμε, να το ακούσουμε, να το μυρίσουμε, να το γευτούμε και να το αγγίξουμε και μετά ο καθένας στο δικό του βιβλιαράκι των αισθήσεων από τα προσχολικά
ζωγράφισε και έγραψε ένα πράγμα σε κάθε αίσθηση.

Συνεχίζουμε τις παρουσιάσεις με το Γιάννη Μ., ο οποίος μας έφερε και μας έδειξε δύο ακόμη παραδοσιακά παιχνίδια, το “χαλασμένο τηλέφωνο”, το οποίο έχουμε παίξει ήδη

Εξήγησε στα παιδιά πώς παίζεται και φυσικά το παίξανε μετά και τα ίδια!!!