Οι εκπαιδευτικές δράσεις που πραγματοποιήθηκαν βασίστηκαν στο πρόγραμμα με τίτλο: «Η οικογένεια δεν έχει αριθμητική, είναι απλώς μοναδική!» που προσεγγίζει θέματα οικογενειακής ποικιλομορφίας προς άρση των όποιων διακρίσεων (άρθρο 2, Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού), μέσα από δραστηριότητες που στοχεύουν στην καλλιέργεια και ενίσχυση των δεξιοτήτων μάθησης του 21ου αιώνα στους μαθητές/τριες, αλλά και στην καλλιέργεια δεξιοτήτων κοινωνικής ζωής.
Το σχολείο μέσω εκπαιδευτικών παρεμβάσεων οφείλει να συμβάλει στη διαχείριση της οικογενειακής διαφορετικότητας των μαθητών/τριών δρώντας κυρίως προληπτικά, αλλά και θεραπευτικά, εφόσον υπάρξει πρόβλημα. Κάθε εκπαιδευτική παρέμβαση, σε σχέση με την
οικογενειακή πολυμορφία, στοχεύει στην κατανόηση της διαφορετικότητας του οικογενειακού πλαισίου στο οποίο ανήκει ο/η μαθητής/τρια, στον αποστιγματισμό των διαφορετικών οικογενειακών καταστάσεων και στην ενίσχυση της ουδετερότητας ως προς την αντιμετώπιση των μετασχηματισμών της δομής της οικογένειας (Μαράτου-Αλιπράντη, 1998).
Με αφορμή το παραμύθι “Θα σ’ αγαπώ ότι κι αν γίνει” της Debi Gliori, ακολούθησε συζήτηση όπου τα παιδιά διαπίστωσαν πως η οικογένειά τους είναι αυτή που δίνει αγάπη.
Οι μαθητές και οι μαθήτριες έφεραν στο σχολείο φωτογραφίες που απεικόνιζαν την οικογένεια τους και τις παρουσίασαν στην ολομέλεια, μιλώντας με ενθουσιασμό. Παρατήρησαν τις οικογένειες των συμμαθητών και συμμαθητριών τους και εντόπισαν τις ομοιότητες και τις διαφορές. Διαπίστωσαν ότι καμία οικογένεια δεν είναι ίδια με την άλλη και ότι το κοινό χαρακτηριστικών όλων είναι η αγάπη.
Παρακολούθησαν εκπαιδευτικά βίντεο σχετικά με τα δικαιώματα τους και συζήτησαν για τις ανάγκες, που οφείλει να ικανοποιεί η οικογένεια.
Φυσικά αποτύπωσαν την οικογένεια τους μέσα από τη ζωγραφική, καθένα με το δικό του διαφορετικό τρόπο!
My family
Το παραμύθι “Κάποιος να μ’ αγαπάει” της Weninger Brigitte έκλεισε με τον πιο γλυκό τρόπο αυτή την εξερεύνηση.
