Όταν το σχολείο γίνεται τόσο για τους μαθητές όσο και για τους εκπαιδευτικούς, χώρος ευχάριστης και δημιουργικής ζωής και απασχόλησης, ανάπτυξης της κριτικής σκέψης, της ικανότητας συνεργασίας και της δημιουργικής δραστηριότητας.

“Διαφοροποιημένη διδασκαλία” σημαίνει να “ακούσεις” τις ανάγκες του παιδιού και να προσαρμόσεις  το μάθημα σύμφωνα με τις ανάγκες του. Όταν για παράδειγμα ένα παιδί είναι υπερκινητικό είναι απαίτηση να θέλεις να το καθηλώσεις για επτά συνεχόμενες ώρες σε μια καρέκλα και να είναι μάλιστα και προσηλωμένο να σε ακούσει. Ένα τέτοιο παιδί μαθαίνει εν κινήσει, και ως ενσυνείδητος εκπαιδευτικός προσαρμόζεις το μάθημά του αναλόγως. Γιαυτό το λόγο η παιδαγωγική και η ψυχολογία είναι ζευγάρι αχώριστο. Όταν ένα παιδί μέσα σε μια τάξη δεν μπορεί να συνεργαστεί, δεν φταίει το παιδί, αλλά ο τρόπος που μπορεί να μάθει.

Υποστηρίζω την βιωματική μάθηση, διότι έχει πολλαπλά οφέλη. Και αναφέρω μερικά:

• ο μαθητής μπαίνει σε διαδικασίες έρευνας και γίνεται ο ίδιος  ο ερευνητής των γνώσεων,
• μαθαίνει να συνεργάζεται σε ομάδα,
• μαθαίνει να μοιράζεται,
• μαθαίνει να αντιμετωπίζει το φόβο της έκθεσης,
• μαθαίνει εν κινήσει,
• διευρύνει τη φαντασία του,
• αναλαμβάνει την ευθύνη του-γίνεται υπεύθυνος.

Αφουγκραζόμενη λοιπόν τις ανάγκες των παιδιών, τα οποία ήταν ανέφικτο να παρακολουθήσουν ενεργά ένα παραδοσιακό μάθημα, προχώρησα στη βιωματική  διδασκαλία, με στόχο την εκμάθηση της ξένης γλώσσας, γερμανικά, μέσα από κιναισθητικές ασκήσεις.

Το αποτέλεσμα της πρώτης μέρας, εντυπωσιακό. Συμμετείχαν ενεργά όλα τα παιδιά , είχαν άλλωστε όλοι κάποιο ρόλο, παρουσίασαν την εργασία τους που ετοίμασαν μέσα στο δίωρο μάθημα και στο τέλος που ερωτήθηκαν πως αισθάνονται, ήταν όλα ευχαριστημένα, με ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη! “

Λίγα λόγια από την καθηγήτρια Γερμανικής Γλώσσας του σχολείου μας κα Σαγανά Αλεξάνδρα

Συγχαρητήρια στους μαθητές/τριες, αλλά και στην καθηγήτρια για την δράση.