Αυτές τις μέρες, τα παιδιά του νηπιαγωγείου μας γνωρίζουν τα γεγονότα της εποχής του 1940 μέσα από εικόνες, αφηγήσεις και τραγούδια. Στο πλαίσιο αυτής της θεματικής, παρακολούθησαν με ενθουσιασμό την παράσταση του Τάσου Κώνστα «Ο Καραγκιόζης ταξιδεύει στο 1940».

Ο Καραγκιόζης, με το γνώριμο χιούμορ και την ευρηματικότητά του, μίλησε στα παιδιά για την αξία της ελευθερίας, της ενότητας και του θάρρους. Πίσω από τον μπερντέ, οι φιγούρες ζωντάνεψαν μέσα στο φως και τα παιδιά έγιναν μέρος της ιστορίας, συμμετέχοντας με χαρά.

Μετά το τέλος της παράστασης, είχαν την ευκαιρία να δουν από κοντά τις φιγούρες του Καραγκιόζη και των φίλων του, να τις αγγίξουν, να εκφράσουν απορίες και να ανακαλύψουν πώς το φως, η σκιά και η φαντασία δημιουργούν ιστορίες που μένουν στην καρδιά.

Και εκεί, στην καρδιά αυτής της εμπειρίας, αντήχησαν οι στίχοι του αγαπημένου, πρόσφατα εκλιπόντα, Διονύση Σαββόπουλου: «Κείνο που με τρώει, κείνο που με σώζει
είναι που ονειρεύομαι σαν τον Καραγκιόζη…»