13ο Νηπιαγωγείο Αγίου Δημητρίου

Με ιδιαίτερη χαρά και βαθιά συγκίνηση υποδεχτήκαμε στο νηπιαγωγείο μας την συγγραφέα Ελένη Γερουλάνου, η οποία είναι, παράλληλα, και η ψυχή της μη-κερδοσκοπικής οργάνωσης Library4All, που εργάζεται άοκνα ώστε κάθε παιδί να έχει πρόσβαση στο βιβλίο και στη γνώση. Η επίσκεψή της δεν αποτέλεσε ένα μεμονωμένο γεγονός, αλλά την κορύφωση μιας παιδαγωγικής διαδρομής που είχε ξεκινήσει εβδομάδες πριν. Τα παιδιά μας είχαν ήδη γνωρίσει το έργο της μέσα από την ανάγνωση του βιβλίου της “Ένας αρκούδος μια φορά” (Εκδόσεις Πατάκη) και είχαν προετοιμάσει ερωτήσεις που ήθελαν να της απευθύνουν. Είχαν όμως ετοιμάσει κι ένα δώρο για εκείνη – ο ήρωας του βιβλίου, ο αρκούδος, έγινε αφορμή για να φανταστούν τόπους, διαδρομές και εμπειρίες που θα μπορούσαν να εμπνεύσουν τη συγγραφέα στη δημιουργία ενός νέου βιβλίου! Με ιδιαίτερη φροντίδα και ενθουσιασμό, τα παιδιά προσέφεραν στην Ελένη Γερουλάνου ως δώρο τις ζωγραφιές που αποτύπωναν αυτά τα μέρη και τις ιστορίες που γεννήθηκαν στη φαντασία τους. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, τα παιδιά παρουσίασαν επίσης τα βιβλία που έχουν συγκεντρώσει μέχρι σήμερα για τον σκοπό του Library4All, καθώς και τις ζωγραφιές που δημιούργησαν για να συνοδεύσουν την προσφορά τους. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, η έννοια της προσφοράς, της αλληλεγγύης και της κοινωνικής ευθύνης απέκτησε για τα παιδιά απτό νόημα, ενταγμένο στην καθημερινή εκπαιδευτική εμπειρία. Η συνάντηση αυτή επιβεβαίωσε με τον πιο ουσιαστικό τρόπο ότι η φιλαναγνωσία, όταν καλλιεργείται από νωρίς και συνδέεται με αξίες, μπορεί να γίνει γέφυρα επικοινωνίας, έμπνευσης και κοινωνικής δράσης. Ευχαριστούμε θερμά την κυρία Ελένη Γερουλάνου για την παρουσία, τη ζεστασιά και για τον τρόπο με τον οποίο αγκάλιασε τις σκέψεις και τις δημιουργίες των παιδιών μας. Μπορείτε να δείτε τις ζωγραφιές που χαρίσαμε στην κυρία Γερουλάνου στο σύνδεσμο που ακολουθεί:

Διαβάστε το βιβλίο στο StoryJumper

Η Παγκόσμια Ημέρα Ευαισθητοποίησης για τα Άτομα με Αναπηρία στις 3 Δεκέμβρη αποτέλεσε αφορμή να συζητήσουμε με τα παιδιά μας για τη διαφορετικότητα, την ενσυναίσθηση και τη συμπερίληψη. Μέσα από εικόνες, προσπαθήσουμε να ορίσουν τι σημαίνει «αναπηρία» και να αναγνωρίσουμε ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν δυνατότητες, αλλά ίσως χρειάζονται διαφορετικούς τρόπους για να συμμετέχουν. Επιπλέον, τα παιδιά παρακολούθησαν ένα βίντεο με πρωταγωνιστή έναν σκύλο-οδηγό, συζητώντας για τον ρόλο του στην υποστήριξη ατόμων με προβλήματα όρασης. Γνώρισαν ακόμη το σύστημα Braille, το λευκό μπαστούνι και βασικά στοιχεία της νοηματικής γλώσσας, ανακαλύπτοντας εναλλακτικούς τρόπους επικοινωνίας και πρόσβασης. Στο πλαίσιο αυτό, είδαν έργα ζωγραφικής που δημιουργήθηκαν με το στόμα ή το πόδι, κατανοώντας ότι η δημιουργικότητα δεν περιορίζεται από σωματικές δυσκολίες. Στη συνέχεια, δημιούργησαν συλλογικά μια αφίσα με ένα μήνυμα συμπερίληψης και ισότητας. Γιατί η συμπερίληψη είναι στάση ζωής: μαθαίνουμε να βλέπουμε τον άλλον με σεβασμό, να αναγνωρίζουμε τις ανάγκες του και να δημιουργούμε συνθήκες ώστε όλοι να συμμετέχουν ισότιμα!

Αποχαιρετώντας τη θεματική ενότητα του φθινοπώρου, ανατρέχουμε σε στιγμιότυπα αυτών των τριών μηνών που επέτρεψαν στα παιδιά να καλλιεργήσουν γλωσσικές, κοινωνικές και γνωστικές δεξιότητες και να συνδεθούν ενεργά με το φυσικό και πολιτισμικό πλαίσιο της εποχής.

Η μουσική, η κίνηση και η παρατήρηση έργων τέχνης αξιοποιήθηκαν για την ανάδειξη βασικών αλλαγών στο περιβάλλον και των χρωμάτων που συνδέονται με την εποχή. Παράλληλα, η αναφορά σε παραδοσιακές δραστηριότητες, όπως ο τρύγος και το λιομάζωμα, επέτρεψε στα παιδιά να συνδέσουν το φθινόπωρο με πολιτισμικές πρακτικές και στοιχεία της ελληνικής υπαίθρου.

Η φιλαναγνωσία είχε κεντρικό ρόλο στην προσέγγιση του φθινοπώρου. Με αφορμή το βιβλίο «Άουτς!» της Ragnhild Scamell, συζητήσαμε για τους σκαντζόχοιρους και τη συλλογή τροφής πριν από τη χειμερία νάρκη, ενσωματώνοντας παράλληλα στοιχεία ρομποτικής και υπολογιστικής σκέψης μέσα από τη Beebot. Διαβάσαμε το παραμύθι «Τομ, το σαλιγκάρι» της Τασούλας Τσιλιμένη και τα παιδιά δημιούργησαν τα δικά τους σαλιγκάρια με πλαστελίνη, ενώ με αφετηρία την «Πινεζοβροχή» του Ευγένιου Τριβιζά, επινοήσαμε διαφορετικά είδη βροχής, ποτίζοντας τη δημιουργικότητα, τη συμβολική σκέψη και τη σωματική έκφραση των παιδιών μας.

Τα παιδιά συμμετείχαν, επίσης, σε γλωσσικά και αισθητηριακά παιχνίδια, έλυσαν αινίγματα για τα φρούτα του φθινοπώρου και συζήτησαν για τις διατροφικές συνήθειες και τις ιδιότητες των καρπών και λαχανικών της εποχής, διευρύνοντας τις γνώσεις τους για τη διατροφή και τον κύκλο της φύσης.

Ένα σημαντικό στοιχείο της μαθησιακής διαδικασίας αποτέλεσε το κέντρο μάθησης με άξονα το φθινόπωρο, όπου τα παιδιά συνέλεξαν, ταξινόμησαν και παρουσίασαν αντικείμενα που συνδέονται με αυτή την εποχή του χρόνου, ενισχύοντας δεξιότητες παρατήρησης, ταξινόμησης και συνεργατικότητας.

Στο πλαίσιο του Ολοήμερου, τα παιδιά συμμετείχαν σε γαστρονομικές δραστηριότητες, παρασκευάζοντας κέικ με φθινοπωρινά χρώματα και δοκιμάζοντας ψωμί με λάδι, εμπειρίες που ενίσχυσαν την αισθητηριακή εξερεύνηση και την κατανόηση παραδοσιακών διατροφικών πρακτικών.

«Φθινόπωρο, φθινοπωράκι», σε ευχαριστούμε για τα δώρα της χαράς, της γνώσης και της δημιουργικότητας που μας χάρισες!

Το τελευταίο λαϊκό παραμύθι που γνωρίσαμε φέτος ταξίδεψε από την Κρήτη και είχε στο κέντρο του ένα μαγικό αντικείμενο: το περίφημο «χειρομυλάκι». Το επιλέξαμε γιατί θέλαμε τα παιδιά να έρθουν σε επαφή με ένα είδος λαϊκού παραμυθιού όπου ένα αντικείμενο αποκτά δύναμη και αλλάζει τη ζωή των ηρώων. Παράλληλα, το παραμύθι μάς έδωσε την ευκαιρία να συζητήσουμε για δύο θέματα πολύ κοντινά στις εμπειρίες των παιδιών: τη σχέση μεταξύ αδελφών και τις συνέπειες της πλεονεξίας. Η αφήγηση συνεπήρε τα παιδιά και, με ενθουσιασμό και δημιουργικότητα, επινόησαν τα «μαγικά λόγια» που έβαζαν το χειρομυλάκι να ξεκινά ή να σταματά. Η δραστηριότητα ανέδειξε τον ρόλο της γλώσσας ως εργαλείου φαντασίας και τα παιδιά ανυπομονούν να τα “δοκιμάσουν” σαν βρεθούν κοντά στη θάλασσα….

Στη συνέχεια, ακολουθήσαμε τις πορείες των δύο αδελφών. Με τη βοήθεια της Beebot σχεδιάσαμε τη διαδρομή του φτωχού αδελφού, βήμα-βήμα, όπως εξελίσσεται μέσα στο παραμύθι. Έπειτα τα παιδιά δούλεψαν σε ζευγάρια, όπου το ένα παιδί έγινε «ανθρώπινη Beebot» και το άλλο έδινε οδηγίες για τη διαδρομή του πλούσιου αδελφού. Το «Χειρομυλάκι» μάς βοήθησε να δούμε ότι τα παραμύθια είναι ιστορίες συνάντησης: με τη φαντασία, με τις αξίες, με τον άλλον. Συμπερασματικά, το «Χειρομυλάκι» επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά ότι τα λαϊκά παραμύθια δεν είναι μόνο ιστορίες διασκέδασης, αλλά εργαλεία μάθησης και κοινωνικής αλληλεπίδρασης. Η αφήγηση λειτούργησε ως γέφυρα για τη σύνδεση των παιδιών με αξίες, με τους χαρακτήρες και με τους συνομηλίκους, κάνοντας την εκπαιδευτική εμπειρία ενεργή και συμμετοχική!

Με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων του Παιδιού, τα παιδιά του νηπιαγωγείου μας συμμετείχαν σε μια βιωματική μαθησιακή διαδικασία, με στόχο να γνωρίσουν, να κατανοήσουν και να εκτιμήσουν τα θεμελιώδη δικαιώματά τους.

Μέσα από καταιγισμό ιδεών, τα παιδιά κατέγραψαν όσα δικαιώματα θεωρούν απαραίτητα για όλα τα παιδιά του κόσμου. Η δραστηριότητα αυτή αποτέλεσε σημαντικό σημείο εκκίνησης, καθώς ενίσχυσε την αυθόρμητη έκφραση των μαθητών.

Στη συνέχεια, τα παιδιά παρατήρησαν την αφίσα της UNICEF με τα 42 Δικαιώματα του Παιδιού. Η εικόνα λειτούργησε ως πλούσιο παιδαγωγικό ερέθισμα, καθώς επέτρεψε στους μαθητές να συγκρίνουν τις δικές τους ιδέες με τα διεθνώς κατοχυρωμένα δικαιώματα και να αναπτύξουν μια πιο ολοκληρωμένη κατανόηση των δικαιωμάτων μέσα από τον οπτικό γραμματισμό.

Η προβολή ενός σύντομου βίντεο σχετικά με τα Δικαιώματα του Παιδιού μας έδωσε την ευκαιρία να συζητήσουμε με ποιον τρόπο τα δικαιώματά τους τα βοηθούν να μεγαλώνουν με ασφάλεια, υγεία, αγάπη και σεβασμό. Μέσα από τον διάλογο, ενισχύθηκε η καλλιέργεια της ενσυναίσθησης και της κοινωνικής ευαισθησίας.

Κλείνοντας, οι μαθητές δημιούργησαν τη δική τους ομαδική αφίσα: ζωγράφισαν τον εαυτό τους και γύρω από έναν φωτεινό ήλιο κατέγραψαν ορισμένα από τα πιο σημαντικά δικαιώματα που αναγνώρισαν μέσα στη μέρα. Η κατασκευή αυτή δεν αποτέλεσε μόνο δημιουργική έκφραση, αλλά και ένα μέσο αναστοχασμού, μέσα από το οποίο τα παιδιά αποτύπωσαν αυτά που θεωρούν ουσιώδη για την ευημερία τους.

Μέσα από αυτή την διαδικασία, προετοιμάζουμε τα παιδιά να γίνουν ενεργοί, ενημερωμένοι και ευαισθητοποιημένοι πολίτες, που γνωρίζουν πως κάθε παιδί, σε κάθε γωνιά του κόσμου, αξίζει προστασία, σεβασμό και ίσες ευκαιρίες!

Στο νηπιαγωγείο μας, η επέτειος της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου αποτέλεσε μια ουσιαστική αφορμή για να καλλιεργήσουμε στα παιδιά τις έννοιες της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της συλλογικότητας, μέσα από βιωματικές δραστηριότητες προσαρμοσμένες στην ηλικία και τις ανάγκες τους, θέτοντας τα πρώτα θεμέλια για δημοκρατική σκέψη και ενεργητική συμμετοχή.

Τα παιδιά παρατήρησαν φωτογραφίες από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, μέσα από τις οποίες ενθαρρύνθηκαν να συζητήσουν όσα τους έκαναν εντύπωση. Επιπλέον, ήρθαν σε επαφή με έργα του Γιάννη Γαΐτη, ενός καλλιτέχνη που αποτύπωσε με ιδιαίτερο εικαστικό τρόπο το κλίμα και τα μηνύματα της εποχής. Η παρατήρηση των πινάκων του με αξιοποίηση της ρουτίνας σκέψης “Βλέπω – Σκέφτομαι – Αναρωτιέμαι” αποτέλεσε έναυσμα όχι μόνο για για αισθητική καλλιέργεια αλλά και για συζήτηση γύρω από τον ρόλο της τέχνης ως μέσο έκφρασης και αντίστασης.

Η αφήγηση του βιβλίου «Η κυρά Δημοκρατία» της Κωνσταντίνας Αρμενάκου (Εκδόσεις Κέδρος) έδωσε στα παιδιά ένα συμβολικό πλαίσιο για να κατανοήσουν τη σημασία της ελευθερίας και του σεβασμού των δικαιωμάτων. Παράλληλα, ακούσαμε τραγούδια και απαγγείλαμε ποιήματα που συνδέθηκαν βαθιά με τον αγώνα για δημοκρατία. Η συζήτηση γύρω από το ιστορικό σύνθημα «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία» βοήθησε τα παιδιά να συνδέσουν τις λέξεις με τις ανάγκες και τα δικαιώματα όλων των ανθρώπων.

Στη συνέχεια, τα παιδιά κατασκεύασαν μια συμβολική χειροτεχνία εμπνευσμένη από το τραγούδι «Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο»: έναν «τοίχο» με δύο καρδιές και έναν ήλιο, ενώ στο πίσω μέρος έγραψαν το σύνθημα «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία», εκφράζοντας με τρόπο καλλιτεχνικό την ανάγκη όλων των ανθρώπων για ειρήνη, φως και αγάπη.

Από την προσέγγιση των γεγονότων του Πολυτεχνείου δε θα μπορούσε να λείπει και η θρυλική «Ντενεκεδούπολη» της Ευγενίας Φακίνου σε παράσταση κουκλοθεάτρου. Η ιστορία λειτούργησε ως γέφυρα προς την έννοια της δημοκρατίας και την αξία της συλλογικής δράσης.

Μέσα από αυτή τη βιωματική προσέγγιση, τα παιδιά έκαναν τα πρώτα τους βήματα προς τη διαμόρφωση δημοκρατικής συνείδησης, μαθαίνοντας ότι η ελευθερία, ο σεβασμός και η συνεργασία αποτελούν θεμέλια μιας υγιούς και δίκαιης κοινωνίας.