«Όλοι ήξεραν, αλλά κανείς δε μιλούσε».

Με σύνθημα αυτή τη φράση ξεκινά το βιβλίο της Μαρίζας Ντεκάστρο «Οι δικοί μου άνθρωποι» προσκαλώντας τον αναγνώστη να ανακαλύψει τι ήξεραν όλοι αυτοί, ποιοι ήταν και γιατί δεν μιλούσαν.  «Αυτή η ιστορία», εξηγεί η συγγραφέας στον πρόλογό της, «είναι μοναδική ανάμεσα σε χιλιάδες άλλες μοναδικές ιστορίες που καταγράφηκαν σ’ ολόκληρη την Ευρώπη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Τίποτα δεν είναι πλασμένο από τη φαντασία μου». Πρόκειται λοιπόν για τη διάσωση μιας οικογένειας Ελληνοεβραίων, της οικογένειας Καμχή, στα χρόνια της γερμανικής Κατοχής. Όσο κι αν μοιάζει απίστευτη, βασίζεται σε προσωπική μαρτυρία. Έτσι όπως την κατέγραψε κι έπειτα την αφηγήθηκε η συγγραφέας και την εικονογράφησε η εικονογράφος του συγκεκριμένου βιβλίου. Επειδή, βλέπετε, υπάρχουν πραγματικές ιστορίες που ξεπερνούν ακόμη και την πιο ευφάνταστη μυθοπλασία.

Άλλη μια ιστορία που απόλαυσαν οι μαθητές της Δ τάξης παρέα με τον «Ορφέα και την Ευρυδίκη». Οι μαθητές κατάλαβαν πως οι ιστορίες λειτουργούν ως συνδετικοί κρίκοι και  πως αυτό που συνέβη κάποτε, μπορεί να συμβεί ξανά και στη θέση των άλλων να βρεθούν οι ίδιοι, οι οικογένειές τους, οι δικοί τους άνθρωποι! Το μόνο αντίδοτο λοιπόν στον παραλογισμό και τη μισαλλοδοξία είναι η ανθρωπιά και η αλληλεγγύη!!!