Διαβάσαμε το παραμύθι “Ας πούμε αυτή τη λέξη” της Μαρίας Κουτσανοπούλου για να γεμίσουμε την κάθε μέρα μας με λέξεις θετικές!

Γιατί υπάρχουν λέξεις που δίνουν χρώμα στη ζωή μας!

Εντοπίσαμε τις καλές λέξεις, όπως τις χαρακτήρισαν τα παιδιά, τις συνδυάσαμε με ένα χρώμα σύμφωνα με την αφήγηση του παραμυθιού, τις γράψαμε πάνω σε χρωματιστά χάρτινα φτερά και φτιάξαμε έναν πολύχρωμο παπαγάλο, που τον διακοσμήσαμε στην τάξη μας για να μας παροτρύνει λέγοντας “Ας πούμε αυτή τη λέξη!”

Η Νεφέλη το κουνέλι,η κούκλα της τάξης , μας είπε για “το Τζάτζαλο” που την ενοχλεί κάποιες φορές και έτσι μπερδεύεται και δεν φαίρεται σωστά στην τάξη και στους συμμαθητές της. Τα παιδιά της δώσανε συμβουλές. Μετά παίξαμε ένα παιχνίδι ομοδαποίησης καρτών, με συμπεριφορές που μας κάνουν χαρούμενους και με άλλες που μας κάνουν λυπημένους.

Ακολούθησε συζήτηση και τα παιδιά πρότειναν τρόπους για να είναι όλοι χαρούμενοι μέσα στην τάξη. Έπειτα, χωριστήκανε σε ζευγάρια και μαζί ζωγραφίσανε από έναν κανόνα.

Διαπιστώσαμε πως δεν ήταν όλες οι ζωγραφιές απόλυτα ξεκάθαρες και έτσι από κοινού πάρθηκε η απόφαση, να παρουσιάσουν τα ίδια τα παιδιά αυτούς τους κανόνες και να αποτυπώσουμε φωτογραφικά το στιγμιότυπο.

Το επόμενο βήμα ήταν να  κολλήσουμε μέσα σε συννεφάκια τη ζωγραφιά και την αντίστοιχη φωτογραφία, ενώ κάποιο παιδί έγραψε ποιος είναι ο κανόνας που απεικονίζεται.

Τέλος, κολλήσαμε μια χάρτινη σκάλα με παιδάκια που ακολουθούν τους κανόνες της τάξης για να φτάσουν ψηλά!Γύρω από τη σκάλα τα παιδιά κόλλησαν τα συννεφάκια με τους κανόνες!Έτσι, κανένας δε θα ξεχνάει όσα όλοι μαζί αποφασίσαμε!