Η γιορτή μας ξεκίνησε με το τραγούδι ” ο Θούριος του Ρήγα” και ακολούθησαν “Δέκα παλικάρια” και “Το φλάμπουρο”.

Στη συνέχεια οι αφηγητές  αναφέρθηκαν στη διπλή γιορτή της πατρίδας μας  και του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.

Η Ελλάδα συνομίλησε με την Ιστορία, τη Δόξα, την Ειρήνη και την ελευθερία σχετικά με το ποια σημαία θα ήταν η πιο αντιπροσωπευτική για την ελεύθερη Ελλάδα. Τελικά, οι επιθυμίες των ανθρώπων που ζουν στη στεριά και στα νησιά έδωσαν την απάντηση. Λευκή σαν τον αφρό της θάλασσας και σαν το περιστέρι και γαλάζια σαν τη θάλασσα.

Σειρά είχε ο ήλιος που χάρισε τον χρυσό σταυρό.

Η πατρίδα μας με τα αμέτρητα μνημεία και τη φυσική ομορφιά της, μοιάζει με ένα βαπόρι μέσα στη θάλασσα που συναντά δυσκολίες και πάντα τα καταφέρνει!

Η γιορτή έκλεισε με παραδοδιακούς χορούς.

Τι είναι πατρίδα για τον καθένα μας;
Η πατρίδα δεν είναι απλώς μια λέξη. Είναι κάτι βαθύτερο, κάτι που ο καθένας μας νιώθει διαφορετικά. Για άλλους, πατρίδα είναι οι ρίζες τους, ο τόπος που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν. Για άλλους, είναι οι μνήμες, οι άνθρωποι, η γλώσσα και οι παραδόσεις που τους διαμόρφωσαν.

Τα παιδιά μας εδώ στο νηπιαγωγείο μας είπαν ότι πατρίδα είναι το σπίτι μας, οι γονείς μας, η γιαγιά και ο παππούς, το χωριό μας, τα παιχνίδια μας, οι βόλτες μας, οι φίλοι μας. Τόσο απλές λέξεις από παιδικά στόματα μα τόσο αληθινές!

Είναι η ιστορία μας, οι αγώνες και οι θυσίες που έγιναν για να μπορούμε σήμερα να ζούμε ελεύθεροι.

Ας κρατήσουμε, λοιπόν, ζωντανό το μήνυμα της 25ης Μαρτίου. Ας θυμόμαστε πως η ελευθερία δεν είναι δεδομένη – είναι μια συνεχής προσπάθεια. Και όπως οι πρόγονοί μας τόλμησαν να ονειρευτούν και να διεκδικήσουν, έτσι κι εμείς ας έχουμε τη δύναμη και το θάρρος να αγωνιστούμε για ένα μέλλον άξιο για τα παιδιά μας.